Του Καταυλακιώτη
«Μια εικόνα, χίλιες λέξεις», λέει ένα παλιό ρητό, με καταγωγή από την Κίνα, το οποίο χρησιμοποίησε ως σλόγκαν με μεγάλη επιτυχία ένας Αμερικανός, στις αρχές του 20ού αιώνα, για να προωθήσει, σε διαφημιστικό περιοδικό, τις διαφημίσεις σε τραμ.
Με πόσες λέξεις, άραγε, θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την τραγική κατάσταση στον τομέα της δημόσιας υγείας; Πόσες εικόνες θα ήταν αρκετές για να μας δείξουν ότι τα νοσοκομεία μας «νοσούν» εδώ και πολλά χρόνια, καθώς δεν διαθέτουν, πλέον, ούτε τα απολύτως απαραίτητα στους δύστυχους και πονεμένους ασθενείς;
Τα epikaira.gr βρέθηκαν, λόγω ιατρικής ανάγκης, στο Λαϊκό Νοσοκομείο των Αθηνών, ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας μας. Αυτά που είδαμε όχι μόνο με τα ίδια μας τα μάτια, αλλά και μέσα από καταγγελίες που μοιράστηκαν μαζί μας ασθενείς και συνοδοί τους, καταδεικνύουν την πλήρη αδιαφορία των ιθυνόντων.
Με τι εικόνες και τι λέξεις να περιγράψει κανείς τα τρύπια σεντόνια και τις ανύπαρκτες μαξιλαροθήκες στα κρεβάτια των ασθενών, πολλοί εκ των οποίων πρέπει να νοσηλευθούν για πολλές ημέρες, ακόμη και μήνες; Τα σεντόνια αλλάζονται… όποτε υπάρχει η δυνατότητα και η διαθεσιμότητα. Βλέπετε, υπάρχει τεράστια έλλειψη ακόμη και σε αυτά, όπως και στις μαξιλαροθήκες και στο χαρτί υγείας (!).
Ενώ εμφανίζονται όλες αυτές οι ελλείψεις, που «βγάζουν μάτι» και δεν τιμούν κανέναν, ιδίως τον ίδιο τον υπουργό Υγείας και τους συνεργάτες του, σε τουλάχιστον μία από τις κλινικές του Λαϊκού νοσοκομείου γίνονται εργασίες ανακαίνισης εκ βάθρων. Τοποθετούνται, μάλιστα, και καινούρια αιρκοντίσιον, πέρα από την συνολική αναβάθμιση όλων των δωματίων της συγκεκριμένης κλινικής. Υπόψιν ότι πολλές τέτοιες αναβαθμίσεις- ανακαινίσεις νοσοκομείων προέρχονται από δωρεές ευεργετών ή οργανισμών και όχι από κονδύλια του υπουργείου Υγείας.
Θα με ρωτήσετε, και με το δίκιο σας: «Και πού είναι το κακό; Ίσα- ίσα, αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, το ανύστακτο, προσωπικό ενδιαφέρον του αρμόδιου υπουργού, κ. Γεωργιάδη». Θα σας απαντήσω, όμως, κι εγώ: «Όλα καλά και άγια. Καλά κάνει ο κ. Γεωργιάδης και αναβαθμίζει την συγκεκριμένη κλινική του Λαϊκού, όπως και πολλών άλλων νοσοκομείων ανά την επικράτεια. Ωστόσο, όταν χτίζει κανείς ένα σπίτι, δεν ξεκινά από τα κεραμίδια, αλλά από τα θεμέλια». Στην περίπτωσή μας, τα θεμέλια είναι τα βασικά και αναγκαία που είναι αδιανόητο, εν έτει 2025, να μην προσφέρονται στους ανθρώπους που έχουν πρόβλημα υγείας και πρέπει να νοσηλευτούν σε οποιοδήποτε νοσοκομείο της Ελλάδας, μικρό ή μεγάλο: σεντόνια, μαξιλαροθήκες, χαρτί υγείας, σαπούνι, είδη υγιεινής με λίγα λόγια. Είναι, πάνω από όλα, ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σεβασμού στον συνάνθρωπό μας που μας έχει ανάγκη.
