Διαφορά ύφους και ήθους που αποδεικνύει πολλά για την πολιτική συγγένεια του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον πρώην πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ Σημίτη…
Με αφορμή τα εγκαίνια του Μετρό της Θεσσαλονίκης, την κυβερνητική φιέστα ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους αλλά και την απρέπεια Μητσοτάκη να περικλείσει στην ατάκα “θα έλεγα για τους μουσαμάδες” την εκτέλεση του 45% επί του συνολικού έργου που κατασκευάστηκε την περίοδο 2016 – 2019, τα “Επίκαιρα” θυμήθηκαν δυο παρόμοιες εκδηλώσεις εγκαινίων σε εμβληματικά έργα της σύγχρονης Ελλάδας: Αυτά του Μετρό της Αθήνας επί Κ. Σημίτη αλλά και εκείνα του μεγαλύτερου έργου της νεώτερης ιστορίας μας, της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου “Χαρ. Τρικούπης” επί Κώστα Καραμανλή.
Αρχίζοντας από τη σύζευξη της Πελοποννήσου με τη Στερεά Ελλάδα, στα εγκαίνια που διατέλεσε το 2004 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς είχαν προσκληθεί όλοι οι προκάτοχοι του από τον Αχιλλέα Καραμανλή που έκανε τον διαγωνισμό το 1991 μέχρι την Β. Παπανδρέου που του είχε “παραδώσει” στην αλλαγή κυβερνητικής σκυτάλης, και παρίσταντο όπως και ο πρώην πρωθυπουργός, τη συμβολή του οποίου εξήρε ο κ. Σουφλιάς. “Κανένα κόμμα ή πολιτικός δεν έχει το δικαίωμα να διεκδικεί τα μεγάλα δημόσια έργα, αφού αυτά κατασκευάζονται με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι είναι πολλοί εκείνοι που συνεισέφεραν στην υλοποίηση αυτού του έργου, οι πρωθυπουργοί της χώρας από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και ασφαλώς ο κ. Σημίτης που μας τιμά σήμερα με την παρουσία του και ιδίως οι διατελέσαντες υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ” είπε στην ομιλία του ο Γιώργος Σουφλιάς, δείγμα πολιτικού θάρρους και πολιτισμού από την πλευρά του Σαρακατσάνου και σε πλήρη σύμπλευση με τη λογική του Κ. Καραμανλή.
Ωστόσο, ο φυσικός διάδοχος και πολιτικός συγγενής εκείνης της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ο σημερινός πρωθυπουργός, επέλεξε να μην ακολουθήσει το παράδειγμα του Κ. Καραμανλή και του Γ. Σουφλιά. Ο Κ. Μητσοτάκης προτίμησε να πατήσει στα χνάρια του πρωθυπουργού του ΠΑΣΟΚ Σημίτη, του “αρχιερέα της διαπλοκής” κατά τη γνωστή φράση του Κ. Καραμανλή, στα εγκαίνια του Μετρό της Αθήνας το 2000. Τότε διοργανώθηκε μια αντίστοιχη με τη σημερινή κυβερνητική φιέστα, την οποία αντέγραψαν οι σημερινοί και στην παραμικρή σημειολογική λεπτομέρεια, μέχρι και στην παρουσία Μενδώνη, και στις δυο versions, με 25 χρόνια διαφορά!
Όπως ο Σημίτης έτσι και ο Μητσοτάκης θέλησαν να οικειοποιηθούν τα μεγάλα έργα της χώρας, που γίνονταν και γίνονται με δημόσιο χρήμα και με τις θυσίες των Ελλήνων, και όχι από τις δικές τους τσέπες. Τουναντίον, θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος…
