Του Κώστα Παππά
Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν το μεσημέρι της Κυριακής στον Πλατύκαμπο, στην παλαιά εθνική οδό Λάρισας–Βόλου, όταν αγρότες είχαν παρατάξει τα τρακτέρ τους, αποκλείοντας τον δρόμο.
Η Θεσσαλία ζωντάνεψε ξανά στους δρόμους — και όχι με θέαμα, αλλά με σύγκρουση. Αγρότες παρατάχθηκαν με τα τρακτέρ τους και επιχείρησαν να κλείσουν κρίσιμους οδικούς άξονες, με πρώτο στόχο τον κόμβο της Νίκαια Λάρισας, και δεύτερο τον αυτοκινητόδρομο Ε65, κοντά στην Καρδίτσα.
Όμως αυτή η προσπάθεια, που για πολλούς αγρότες φαινόταν ως έσχατη κραυγή αγωνίας για επιβίωση, κατέληξε σε ένταση: σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών κοντά στον Πλατύκαμπο. Όσοι αποφάσισαν να εξαθλιώσουν μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ τον αγροτικό κόσμο της χώρας τώρα τους έδειραν κιόλας για να μην έχουν την δυνατότητα να κάνουν γνωστή την κραυγή αγωνίας τους.
Τι δείχνει η κλιμάκωση
Η σημερινή μαζική κινητοποίηση δεν είναι τυχαία — είναι το σημείο κορύφωσης μεγάλης δυσαρέσκειας στον αγροτικό κόσμο. Αγρότες καταγγέλλουν χρόνια προβλήματα: καθυστερήσεις στις κρατικές ενισχύσεις (μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ), υψηλό κόστος παραγωγής, και διαρκώς χαμηλές τιμές διάθεσης των προϊόντων τους.
Κάποιοι μάλιστα, βλέποντας τις διαμαρτυρίες ως μονόδρομο, αποφάσισαν σήμερα «να τραβήξουν τον διακόπτη»: όλη την εβδομάδα είχαν προηγηθεί προειδοποιήσεις για συντονισμένα μπλόκα — όχι διάσπαρτα, όπως παλιά, αλλά συγκεντρωμένα και οργανωμένα.
Η ένταση ως πολιτικό εργαλείο — και ως παρακώλυση
Η επιλογή του αποκλεισμού δρόμων είναι σαφώς ένα πολιτικό μήνυμα : δεν στοχεύει μόνο στο να γίνει αντιληπτό το δίκαιο αίτημα, να ζητηθεί ανταπόκριση από την Πολιτεία. Αποδεικνύει επίσης ότι για πολλούς στο αγροτικό κίνημα η υπομονή έχει τελειώσει: όταν το κράτος συσσωρεύει καθυστερήσεις, υποσχέσεις και αναβολές, η «κλιμάκωση» κερδίζει έδαφος ως μόνη γλώσσα που θεωρούν ότι γίνεται κατανοητή.
Αναγκαίες οι απαντήσεις — πριν χαθεί η ομαλότητα
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι αγρότες έχουν δίκιο να ζητούν: σταθερό εισόδημα, ρεαλιστικές τιμές, αξιόπιστες ενισχύσεις. Η κυβέρνηση αν σέβεται κατ ελάχιστον τον πρωτογενή τομέα οφείλει — εδώ και τώρα — να ανοίξει σοβαρό διάλογο, να εκσυγχρονίσει την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης και να δώσει λύσεις, ώστε οι εργαζόμενοι στη γεωργία να μην αισθάνονται ότι πρέπει να «τα μπλοκάρουν όλα» για να ακουστούν.
Σε διαφορετική περίπτωση, η σημερινή έκρηξη είναι απλώς μια πρόγευση από αυτό που μπορεί να ακολουθήσει — με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνία, την οικονομία αλλά και το ίδιο το δικαίωμα στη διαμαρτυρία.
