Του Σπύρου Τρίψα
Και τυφλή, αλλά και κουφή, είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη, όπως χαρακτηριστικά
απέδειξε το Ε Τμήμα του ΣτΕ, εκτός και αν στο αυτί της έχει κάποιο ακουστικό, που
δεν παράγει «παράσιτα», αλλά ακούει φωνές «άνωθεν». Η απόφαση του ΣτΕ, για την
μεταφορά του Καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι και ειδικά στο κτήμα Δηλαβέρη,
έρχεται να δικαιώσει την παροιμία «Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα»,
αφού δεν ακούει τις εκατοντάδες χιλιάδες αντιρρήσεις και ενστάσεις, των κατοίκων
του Αμαρουσίου, αλλά και των κατοίκων των έξι Δήμων, Χαλανδρίου, Ηρακλείου,
Φιλοθέης-Ψυχικού, Νέας Ιωνίας και Μεταμόρφωσης, που θα πληγούν από ένα ακόμα
μεγαθήριο, που θα χτιστεί στην περιοχή τους, με ανυπολόγιστες περιβαλλοντικές και
όχι μόνο συνέπειες.
Στην απόφασή του το Ε Τμήμα του ΣτΕ, που δίνει το πράσινο φως στο Καζίνο της
Πάρνηθας, (που ουσιαστικά ανήκει στην οικογένεια Λασκαρίδη), για να μεταφερθεί
στο κτήμα Δηλαβέρη στο Μαρούσι (που και αυτό ανήκει στην οικογένεια
Λασκαρίδη), επικαλείται το «Δημόσιο Συμφέρον». Το ερώτημα τώρα, πως είναι
δυνατόν το «Δημόσιο Συμφέρον» να συμβαδίζει και να ταυτίζεται , με το συμφέρον
των μετόχων μιας εταιρείας (οικογένεια Λασκαρίδη και ΕΤΑΔ) και όχι με το
συμφέρον εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων επτά Δήμων και περιοχών του
Λεκανοπεδίου, τα epikaira.gr το έχουν θέσει εδώ και καιρό, ωστόσο καμία απάντηση
δεν έχει δοθεί, από πουθενά.
Τα epikaira.gr, δεν έχουν καμία εμμονή ή προσωπική αντιπαράθεση με το Καζίνο
της Πάρνηθας και την οικογένεια Λασκαρίδη, ούτε με την υγιή επιχειρηματικότητα.
Ωστόσο έχουν καθήκον, σύμφωνα με τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος και
την δημοσιογραφική δεοντολογία, να στηλιτεύουν τα κακώς κείμενα,
υπερασπιζόμενοι τα δίκαια συμφέροντα των πολλών, που θέλουν να καταπατήσουν
οι λίγοι ισχυροί, για το προσωπικό τους συμφέρον. Όταν μάλιστα στο επιχειρηματικό
εγχείρημα, μετέχει και κρατικός φορέας (στο Καζίνο μεγαλομέτοχος είναι και η
ΕΤΑΔ- Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου-), αλλά υπάρχουν και νομοθετήσεις των
κυβερνήσεων που ανοίγουν «παραθυράκια» στο Σύνταγμα και παρεκκλίσεις στην
νομιμότητα, τότε χρέος των δημοσιογράφων είναι η προάσπιση του συμφέροντος του
κοινωνικού συνόλου και η αποκάλυψη της αλήθειας, προκειμένου κάποιοι «να δουν
και να ακούσουν». Και αυτό διότι, ραχοκοκαλιά της λειτουργίας της Δημοκρατίας,
είναι το κράτος δικαίου.
Σήμερα, με την επέλαση του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού, το μεγάλο
ζητούμενο είναι η λήψη αποφάσεων να διαμορφώνεται από την κοινωνία, τους
δήμους, τους τοπικούς φορείς και όχι από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, που με
αρπακτική διάθεση θέλουν να τσιμεντόσουν τα πάντα, με την ανοχή και την
συνενοχή του πολιτικού συστήματος.
Τα epikaira.gr, κλείνοντας τα αυτιά τους στις «Σειρήνες» και χωρίς να φοβούνται
τους «Λαιστρυγόνες», θα συνεχίσουν το «ταξίδι» των αποκαλύψεων, με προορισμό
την «Ιθάκη» -αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι το «Δημόσιο Συμφέρον», σε καμία
περίπτωση δεν εξυπηρετείται από την μεταφορά του Καζίνο της Πάρνηθας στο κτήμα
Δηλαβέρη στο Μαρούσι.
O tempora o mores
Το παράδοξο εξ άλλου είναι, ότι και η οικογένεια Λασκαρίδη στο παρελθόν,
θεωρούσε την μεταφορά του Καζίνο της Πάρνηθας, παράνομη και αντισυνταγματική,
ασχέτως εάν στο βάθος του μυαλού της, είχε και μεθόδευε την εγκατάστασή του, στο
κτήμα που της ανήκε, θέλοντας να το αξιοποιήσει.
Αν ανατρέξει κανείς στο μακρινό 2001, θα βρει αγωγή των αδελφών Λασκαρίδη
(Παναγιώτη και Αθανασίου), κατά της Ένωσης Ξενοδόχων Αθηνών, για
συκοφαντική δυσφήμιση, καθώς η Ένωση είχε αντιταχθεί στα σχέδια Λασκαρίδη, για
την δημιουργία Ξενοδοχείου στο Μαρούσι, που θα παρέπεμπε σε ξενοδοχεία τύπου
Las Vengas, με δωρεάν διαμονή για δυνατούς παίκτες.
Οι αδελφοί Λασκαρίδη, στην αγωγή τους το 2001 κατηγορούν , τον τότε πρόεδρο της
Ένωσης Ξενοδόχων κ. Σπυρίδωνα Διβάνη, ότι τους «προσάπτει τον υβριστικό και
συκοφαντικό ισχυρισμό, ατόμων που προσπαθούν να υποβαθμίσουν, για ιδιοτελείς
λόγους, την ποιότητα ζωής και να φέρουν στην χώρα μας το, κατ αυτόν, περιβάλλον
του Las Vegas, καταδολιευτικά δε, αβάσιμα και υβριστικά θεωρεί, ότι θα
χρησιμοποιήσουμε το ξενοδοχείο για διαμονή ‘δυνατών παικτών’, σε καζίνο. Και ότι
τάχα, οι πραγματικοί μας σκοποί, είναι η λειτουργία καζίνου στο οικόπεδο».
Το τραγελαφικό εξ άλλου, σ αυτήν την αγωγή των αδελφών Λασκαρίδη, κατά της
Ένωσης Ξενοδόχων είναι, ότι αναφέρουν «άλλωστε η λειτουργία καζίνο στο
Μαρούσι, απαγορεύεται ρητά από την ισχύουσα νομοθεσία και συνεπώς το κακόηθες
και συκοφαντικό ψεύδος, της ανακοίνωσης Διβάνη, είναι προφανές». Με άλλα λόγια,
οι αδελφοί Λασκαρίδη θεωρούν το 2001, ότι η πρόβλεψη που κάποιοι έκαναν, ότι
θέλουν να φτιάξουν καζίνο στο κτήμα τους στο Μαρούσι (κτήμα Δηλαβέρη), είναι
κακοήθης και συκοφαντική, ενώ παραδέχονται, ότι πράγματι η νομοθεσία ρητά το
απαγορεύει. Στην περίφημη αυτή αγωγή, οι αδελφοί Λασκαρίδη ζητούν, να
καταδικαστούν τα 13 μέλη της τότε Ένωσης Ξενοδόχων και να τους αποζημιώσουν
για την φοβερή συκοφαντία ( ότι θέλουν να φτιάξουν καζίνο στο Μαρούσι), ζητώντας
τους 600.000.000 δραχμές, δηλαδή σημερινά 1.759.000 ευρώ. Βέβαια, ο δικηγόρος
τους τότε, ήταν ένας έγκριτος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, στην Νομική
Σχολή Αθηνών, ο οποίος διετέλεσε και Υπουργός Δικαιοσύνης, στην Υπηρεσιακή
Κυβέρνηση του 2023, ο κ. Φίλλιπος Σπυρόπουλος. Τίποτα τυχαίο σε αυτήν την ζωή.
