Δευτέρα, 4 Αυγούστου, 2025

Top 5 άρθρα

Σχετικά άρθρα

Ο πήχης ψηλά και η κυβέρνηση από κάτω

Του Κώστα Παππά 

Μετά τη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στο βήμα και τη νέα επίθεση που εξαπέλυσε στον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών  , τις βολές του Ευάγγελου Βενιζέλου για κοινοβουλευτική εκτροπή στη Βουλή κατά την ψηφοφορία για την προανακριτική στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ και την αντιπολίτευση να μιλάει πλέον ευθέως για απώλεια της εμπιστοσύνης της ΚΟ της ΝΔ προς το πρόσωπο και τις επιλογές του Πρωθυπουργού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ για να δώσει τις δικές του απαντήσεις  και να υπερασπιστεί το κυβερνητικό έργο. Είναι η δεύτερη συνέντευξη που δίνει ο Πρωθυπουργός σε λίγες μέρες, αφού φρόντισε στην πρώτη να ρίξει το μπαλάκι και στον Κώστα Καραμανλή για την δική του κυβερνητική θητεία 2004-2009 και να ανάψει φωτιές στο εσωτερικό του κόμματός του αμφισβητώντας πλέον ευθέως την ίδια του την παράταξη.

Ο χρόνος που επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να εμφανιστεί ξανά σε λίγες μέρες πιθανότατα δείχνει την ανάγκη του να μιλήσει και να σαλπίσει για επανασυσπείρωση , μόνο που τα όσα ανέφερε και η χρήση του όρου πήχης για την κυβέρνησή του έχουν και σοβαρό πολιτικό αντίλογο και δείχνουν οτι ο Πρωθυπουργός βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση.

Στη συνέντευξη αυτή παραδέχεται οτι «Στον ΟΠΕΚΕΠΕ περάσαµε κάτω από τον πήχη». Μόνο που η πολιτική δεν είναι στίβος για να έχει πολλές προσπάθειες να μιμηθείς τον Εμμανουήλ Καραλή και τελικά να περάσεις πάνω από τον πήχη. Επειδή συνολικά μαζεύονται πολλές παραδοχές για ένα κομβικό σκάνδαλο που δοκιμάζει την κοινή λογική και  δυστυχώς και την κοινοβουλευτική κανονικότητα δεν είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός να μιλά για πήχη και για μια προσπάθεια που δεν τελεσφόρησε. Μοιάζει εξοργιστικό να προσπαθείς να κάνεις το άσπρο μαύρο, αλλά δεν είναι και η πρώτη φορά που αυτή η κυβέρνηση επιχειρεί κάτι τέτοιο.

Ενώ συνολικά για τη δεύτερη τετραετία επισημαίνει: «Θεωρώ ότι βεβαίως είµαστε πάνω από τον πήχη. Γιατί άµα δεις πού είμαστε ως προς την υλοποίηση των βασικών προεκλογικών δεσµεύσεων σε σχέση µε το πού ήµασταν το 2023, είµαστε απολύτως στη σωστή πορεία, στα τέσσερα χρόνια να έχουμε κάνει αυτά τα οποία είπαµε ότι θα κάνουμε το ’23. Γιατί έτσι µπορώ να κρίνω. Πώς θα κρίνεις τον πολιτικό;»

Και προσθέτει ότι «δεν είπα εγώ ότι θα κάνω την Ελλάδα Ελβετία σε τέσσερα χρόνια. Είπα, όµως, ότι το ΕΣΥ σε τέσσερα χρόνια θα είναι πολύ καλύτερο απ’ ό,τι ήταν το 2023. Και θα είναι πολύ καλύτερο. Είπα ότι θα εξακολουθήσω να ρίχνω την ανεργία. Και ρίχνω την ανεργία. Είπα ότι θα εξακολουθήσω να ενισχύω τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και σε έναν χρόνο από τώρα θα έχουμε τρεις υπερσύγχρονες φρεγάτες. Καταφέραµε µε την Τουρκία και ανατρέψαµε την ισορροπία στον αέρα και έχουµε ένα σηµαντικό στρατηγικό πλεονέκτηµα. Είπα ότι θα ελέγξω τις µεταναστευτικές ροές µε µια αυστηρή πολιτική και το κάνουµε πράξη. Δηλαδή, για αυτά δεν θα πρέπει να µε κρίνει ο ελληνικός λαός; ‘Αρα, τον πήχη τον έβαλα ψηλά».

Η φράση είμαστε απολύτως στην σωστή πορεία είναι πιθανότατα και το ρεζουμέ αυτής της συνέντευξης. Δείχνει οτι πιθανότατα ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να αντιληφθεί και να αναγνωρίσει την ανάγκη πολιτικής στροφής που θα ήταν ίσως επωφελής και για τον ίδιο και για τον τόπο. Αλλά επειδή δεν εξετάζουμε εδώ τι θα ήταν επιζήμιο ή επωφελές για έναν πολιτικό ας ρίξουμε την προσοχή μας στο δεύτερο που αφορά τους πάντες. Ο πρωθυπουργός μίλησε για καλυτέρευση του ΕΣΥ , αλλά δεν είπε τίποτα για τα χρόνια προβλήματα του ΕΣΥ που ταλαιπωρούν όλους τους Έλληνες . Μίλησε για την πτώση  της ανεργίας, αλλά δεν έκανε καμία αναφορά για την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων , μίλησε για στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας, αλλά δεν έκανε καμία αναφορά στο τουρκολιβυκό μνημόνιο και στην απώλεια συμμαχιών, με σφήνα  της τουρκικής διπλωματίας , που θα έπρεπε να προβλεφθεί.
Ανεμίζοντας την σημαία των κυρώσεων προς την Τουρκία για το πρόγραμμα safe ζήτησε να αποσυρθεί το casus belli και την απόσυρση της θεωρίας των γκρίζων ζωνών , γνωρίζει όμως πολύ καλύτερα από τον καθένα οτι πολύ δύσκολα θα καταφέρει να ψελλίσει κάτι για βέτο  στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών από τη στιγμή που η Τουρκία μπήκε με τιμή και δόξα στο σχεδιασμό για την ευρωπαϊκή άμυνα και εκεί είμασταν απόντες.
Τέλος ο Πρωθυπουργός έδειξε τη λήξη  της τετραετίας για τις εκλογές , παίζοντας πάλι το χαρτί  της θεσμικότητας, μιας θεσμικότητας όμως  που φρόντισε να ανατρέψει πριν από λίγες μέρες στη Βουλή. Γιατί δεν μπορεί να είσαι θεσμικός αλά καρτ και σε κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες να επιλέγεις την εκτροπή.
Όλη αυτή η ρητορική δείχνει για ακόμα μια φορά δύο πράγματα. Το ένα το γνωρίζαμε. Οτι ο Πρωθυπουργός δεν βλέπει τα πολιτικά βράχια που έρχονται κατά πάνω του και συνεχίζει την στραβή πορεία και μάλιστα δηλώνει και δικαιωμένος γι αυτή. Το δεύτερο που δεν γνωρίζαμε και υποθέτουμε πλέον βάσιμα είναι οτι πλέον ο κ. Μητσοτάκης ανησυχεί για τα τεκταινόμενα εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του. Γνωρίζει οτι πλέον ο πολιτικός χρόνος δεν είναι ανεξάντλητος και βλέπει να δοκιμάζεται πλέον σοβαρά η αξιοπιστία της κυβέρνησή του. Άλλωστε αν δεν υπάρξουν και άλλες δύσκολες μέρες, πράγμα πολύ δύσκολο πια,  έχει ουσιαστικά μπροστά του όχι δύο αλλά ένα χρόνο που μπορεί να αξιοποιήσει σοβαρά , καθώς από το Καλοκαίρι του 2026 όλοι θα βλέπουν μπροστά τους τις εκλογές , αν δεχθούμε το πρωθυπουργικό αφήγημα. Οπότε ούτε χρόνο έχει και φοβάται οτι οι νέες πολιτικές πρωτοβουλίες που πιθανότατα θα αναληφθούν τους επόμενους μήνες μικραίνουν τις ασφαλείς επιλογές του. Οπότε την  εξαγγελία για εκλογές το Καλοκαίρι του 2027 μην την θεωρούμε μη διαπραγματεύσιμη.