Η τουρκική διπλωματία πίσω από τους μετανάστες στην Κρήτη

Του Βασίλη Σπυρόπουλου

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις φαίνεται ότι λαμβάνουν οι μεταναστευτικές ροές (στην πλειοψηφία τους πρόκειται για νέους άνδρες) στην Κρήτη και τη Γαύδο. Η αύξηση σε αριθμούς είναι, πραγματικά, απίστευτη και πονοκεφαλιάζει τόσο τις τοπικές αρχές, που δεν μπορούν, ούτως ή άλλως, να κάνουν και πολλά πράγματα, όσο και την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το νέο αυτό μεταναστευτικό κύμα προέρχεται από χώρες της Αφρικής, που βρίσκονται κοντά στη Λιβύη, όπως για παράδειγμα η Αίγυπτος, αλλά και από άλλες, όπως το Σουδάν, η Σομαλία, η Υεμένη και η Ερυθραία. Ειδικά το Σουδάν και η Σομαλία μαστίζονται εδώ και δεκαετίες από εμφύλιους πολέμους, με συνέπεια τουλάχιστον δύο εκατομμύρια Σουδανοί να είναι σήμερα εκτοπισμένοι σε Αίγυπτο και Λιβύη, επιτείνοντας ακόμη περισσότερο την ήδη έκρυθμη κατάσταση στην Βόρεια Αφρική.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική φαίνεται ότι απλώς παρακολουθεί τα τεκταινόμενα σε μια στενόμυαλη πολιτική που εξαντλείται στα σύνορά μας, αγνοώντας τις κυκλωτικές διπλωματικές κινήσεις της Άγκυρας. Η τελευταία περίπτωση με την αναδίπλωση του στρατάρχη Χαφτάρ, που έρχεται σε αντίθεση με τις πρωθύστερες σχέσεις του με την Ελλάδα, δείχνει ότι κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία διαδραμάτισε ρόλο στους εμφύλιους πολέμους στο Σουδάν και την Σομαλία. Άρα, δεν μπορεί να διαφύγει της προσοχής κανενός ότι οι μετανάστες που καταφθάνουν κατά εκατοντάδες, με αφετηρία κυρίως την ανατολική Λιβύη, προέρχονται από χώρες στις οποίες η Άγκυρα είχε ανάμειξη.

Κοντολογίς, τι είναι αυτό που έχουμε μπροστά μας; Την διαμόρφωση μιας νέας μεταναστευτικής οδού στα χνάρια της προηγούμενης μεταναστευτικής ροής, που δημιουργήθηκε πριν από λίγα χρόνια στη Μόρια της Λέσβου. Τότε, κατέφθαναν καραβιές ανδρών ως προγεφύρωμα για να έρθουν στη χώρα μας έγκυες γυναίκες, οι οποίες έπαιρναν πιο εύκολα άσυλο, οι ίδιες και οι οικογένειές τους, για «ανθρωπιστικούς λόγους». Βλέπουμε, λοιπόν, μια επανάληψη αυτής της κατάστασης, που αποτελεί ουσιαστικά το πρώτο μέρος αυτού του μεταναστευτικού σίριαλ.

Σε κάθε περίπτωση, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα της κυβέρνησης, η οποία έκανε γνωστή την πρόθεσή της να στείλει φρεγάτες για να σταματήσει τις μεταναστευτικές ροές, δεν στέκουν σε λογική. Ο πραγματικός εχθρός δεν είναι ο στρατάρχης Χαφτάρ, ο οποίος προσπαθεί να αποκομίσει κέρδη ώστε να επικρατήσει στην εμφύλια διαμάχη στη Λιβύη, αλλά εκείνοι που πυροδοτούν στο παρασκήνιο αυτές τις εξελίξεις. Αυτοί, που ξέρουν πολύ καλά και να μπλοφάρουν και να κρύβονται, έχουν όνομα και έδρα της Άγκυρα της Τουρκίας.