Του Σπυρίδωνα Τσάλλα
Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα έχει ανοίξει ένα βαθύ ρήγμα ανάμεσα στους πολίτες
και το πολιτικό σύστημα. Η κοινωνία νιώθει εγκαταλειμμένη από τους θεσμούς,
δυσαρεστημένη από την ανικανότητα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης να αντιμετωπίσουν
ζητήματα καθημερινότητας, και φοβισμένη από τις ακροδεξιές τάσεις που εκμεταλλεύονται
την οργή και την ανασφάλειά της. Σε αυτό το πολιτικό αδιέξοδο, το νέο πολιτικό κόμμα
«Αναπνοή» προσφέρει τη μοναδική ρεαλιστική διέξοδο.
Το Κενό Εμπιστοσύνης και η Ανάγκη για Ανανέωση
Οι πολίτες επισημαίνουν την κρίση νομιμοποίησης που διατρέχει ολόκληρο το πολιτικό
φάσμα. Δεν εμπιστεύονται ούτε την κυβέρνηση ούτε την αντιπολίτευση, καθώς κράτος και
κόμματα φαίνονται ανίκανα να εξασφαλίσουν ασφάλεια στις υποδομές (π.χ. σιδηροδρομικά
δυστυχήματα), να αποτρέψουν υποκλοπές ή να τιμωρήσουν την ατιμωρησία . Η Αναπνοή
αντιστρέφει αυτή την τάση, θεμελιώνοντας τη δράση της σε πλήρη διαφάνεια, εσωκομματική
δημοκρατία και ενεργό συμμετοχή των μελών της. Με ανοιχτές διαδικασίες και ετήσιες
εκλογές για τα όργανα ηγεσίας, το κόμμα οικοδομεί ξανά την εμπιστοσύνη, υπογραμμίζοντας
ότι η πολιτική μπορεί να έχει λογοδοσία και ουσιαστική σύνδεση με τον πολίτη .
Αντίδραση στην Ακροδεξιά και Προστασία Δημοκρατικών Αξιών
Ένα επαναλαμβανόμενο μήνυμα στα άρθρα είναι ο κίνδυνος της έλευσης της ακροδεξιάς ως
«αντισυστημικής» δύναμης, η οποία προσφέρει τη ρητορική του μίσους και της διχόνοιας . Η
Αναπνοή απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε μορφή εξτρεμισμού· υπερασπίζεται τα
ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, ενώ διατηρεί παράλληλα
σεβασμό στην εθνική κυριαρχία χωρίς απομονωτισμό. Αυτή η ισορροπία ανάμεσα σε
πατριωτισμό και προοδευτισμό λειτουργεί αντίδοτο στον εκφυλισμό της πολιτικής σε
αυταρχικές τάσεις.
Απάντηση σε Πραγματικές Ανάγκες: Ασφάλεια, Υγεία, Εκπαίδευση
Οι πολίτες ζητούν «κανονικότητα» —να μπορούν να χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς
χωρίς φόβο, να βρίσκουν κρεβάτι σε δημόσιο νοσοκομείο και το παιδί τους να πηγαίνει σε
αξιοπρεπές σχολείο. Η Αναπνοή ανταποκρίνεται με συγκροτημένο πρόγραμμα:
Οικονομία: Προστασία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, ώστε η ανάπτυξη να
στηρίζεται στην πραγματική οικονομία και όχι στις πολυεθνικές.
Υγεία & Εκπαίδευση: Ενίσχυση και εκσυγχρονισμός των δημόσιων συστημάτων, με
ιατρικό και διδακτικό προσωπικό επαρκές και προστατευμένο από ιδιωτικές πιέσεις.
Μετανάστευση: Έλεγχος συνόρων με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα
—αποφεύγοντας τόσο την απάνθρωπη διαχείριση όσο και την ανεξέλεγκτη είσοδο.
Δημοκρατία από τη Βάση: Συμμετοχή και Συλλογικότητα
Πλήθος μετρήσεων καταγράφουν την αποξένωση των πολιτών από την πολιτική:
«ρευστότητα», άρνηση εκπροσώπησης, στείρα οργή. Η Αναπνοή προτείνει οριζόντιες δομές
με τοπικές οργανώσεις, επιτροπές γειτονιάς και ψηφιακές πλατφόρμες διαλόγου, όπου ο
κάθε πολίτης έχει δικαίωμα πρωτοβουλίας, πρότασης νόμου και ακόμα και «λαϊκήςερώτησης» στο κεντρικό όργανο του κόμματος. Έτσι, η πολιτική σταματά να είναι «απάθεια»
και γίνεται συλλογική δράση.
Εθνική Κυριαρχία χωρίς Απομονωτισμό
Παρά τον σεβασμό στην αυτονομία της χώρας, η Αναπνοή προκρίνει διεθνείς συνεργασίες με
όρους αμοιβαίας ωφέλειας, αποφεύγοντας είτε την παθητική υποταγή σε εξωτερικές πιέσεις,
είτε τον ακραίο εθνικισμό που οδηγεί σε απομόνωση. Αυτό ανταποκρίνεται στις ανησυχίες
των πολιτών για την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων χωρίς ουσιαστικά
ανταλλάγματα.
Το Όραμα της Αναπνοής: Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Συμμετοχή
Στην ιδρυτική διακήρυξη η Αναπνοή δεσμεύεται ότι «καμία απόφαση δεν θα λαμβάνεται
χωρίς τη συναίνεση των μελών», «κανένας πολίτης δεν θα αισθάνεται ανίσχυρος» και
«κανένα δημόσιο αγαθό δεν θα αφήνεται στο έλεος της αγοράς» . Το κόμμα βάζει ως
υπέρτατο κριτήριο τις δημοκρατικές διαδικασίες, την προστασία δικαιωμάτων και την
κοινωνική συνοχή, απορρίπτοντας την επιχειρηματική λογική που θέλει τον πολίτη «πελάτη»
του κράτους.
Από το Αδιέξοδο στην Ελπίδα
Η πολιτική κρίση που βιώνουμε δεν είναι παροδικό «κακό κλίμα». Πρόκειται για βασανιστική
αμφισβήτηση του κοινωνικού συμβολαίου, όπου η πλειονότητα θεωρεί ότι «το κράτος δεν
κάνει τη δουλειά του» . Η Αναπνοή, όμως, δεν υπόσχεται μαγικές λύσεις —δεσμεύεται σε
αναγκαίες, μετρήσιμες τομές: ίση πρόσβαση σε υπηρεσίες, δίκαιη κατανομή πόρων,
λογοδοσία εξουσίας. Με αυτή την πρακτική ρεαλιστικότητα, το κόμμα μετατρέπει την οργή σε δημιουργική ενέργεια, ανοίγοντας δρόμο για μια Ελλάδα όπου οι θεσμοί και οι πολίτες θα
αναπνέουν και πάλι μαζί .
Συμπέρασμα
Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων που διαμορφώνεται μετά τις πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ
επιβάλλει αναπροσαρμογή της εξωτερικής μας πολιτικής και των εσωτερικών μας πολιτικών
ισορροπιών. Όπως αποδεικνύεται, όλα ανεξαιρέτως τα μεγάλα κόμματα εντός της Βουλής
στήριξαν ανοιχτά ή σιωπηρά τη χαμένη παράταξη των Δημοκρατικών, υπονομεύοντας έτσι
την εθνική μας θέση απέναντι στη νέα διοίκηση των ΗΠΑ. Δεν πρόκειται απλώς για αλλαγή
στάσης ή πρόσωπα· πρόκειται για συστημική εξάρτηση που βάζει σε κίνδυνο την εθνική
επιβίωση και την ευημερία κάθε Έλληνα. Μόνο οι περιφερειακοί «δορυφόροι» των μεγάλων
κομμάτων—οι προσωποπαγείς σχηματισμοί που σπεύδουν να δηλώσουν υποταγή στην
πρώτη ευκαιρία—επιχείρησαν να παρουσιάσουν ψευδώς τη στήριξή τους στην Πολιτειακή
Παράταξη των ΗΠΑ. Αυτοί οι «αχυράνθρωποι» του διεθνούς συστήματος της αντίπαλης
παράταξης δεν εκπροσωπούν τα εθνικά μας συμφέροντα· αντιθέτως, δημιουργούν βάσιμες
ανησυχίες για μελλοντικές πιέσεις, κυρώσεις ή αποκλεισμούς που θα πλήξουν την οικονομία,
την ασφάλεια και τα κοινωνικά δικαιώματά μας. Η Αναπνοή, η Πολιτειακή Παράταξη τής
Ελληνικής Δημοκρατίας, είναι η μοναδική εγγύηση ότι η Ελλάδα θα προσαρμοστεί στο νέο
διεθνές περιβάλλον με εθνική αξιοπρέπεια και διαφανείς, ανεξάρτητες συμμαχίες.
Σε μια χώρα που διψάει για «οξυγόνο» —δημοκρατικό, κοινωνικό, πολιτικό— η Αναπνοή
αποτελεί τη μοναδική ρεαλιστική απάντηση στην κρίση εμπιστοσύνης, στην ακροδεξιά απειλή και στην εγκατάλειψη βασικών αγαθών. Με αρχές, πρόγραμμα και οργανωτική δομή πουπροέρχονται από τις βάσεις της κοινωνίας, το κόμμα αυτό μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα από το αδιέξοδο της δυσπιστίας στην ελπίδα της συλλογικής ανάταξης.
ΑΝΑΠΝΟΗ – ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ
