Του Σπύρου Τρίψα
Η φορολογία στα τυχερά παίγνια αποτελεί ένα κρίσιμο πεδίο για τα δημόσια έσοδα, ιδίως σε μια χώρα που αναζητά διαρκώς δημοσιονομικούς πόρους. Παρότι στην αγορά δραστηριοποιούνται δεκάδες εταιρείες, ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης παραμένει ο ΟΠΑΠ Α.Ε. — και ακριβώς εκεί εντοπίζεται μια κραυγαλέα ανισότητα που δύσκολα μπορεί να δικαιολογηθεί. Και πως να μην παραμένει αδιαμφησβήτητος ηγέτης ο ΟΠΑΠ όταν απολαμβάνει της διαχρονικής εύνοιας της ελληνικής πολιτείας με βάση μια χαριστική σύμβαση που υπογράφτηκε το 2013 και που ουσιαστικά γεμίζει τα ταμεία του ΟΠΑΠ και στερεί εσόδων τα δημόσια ταμεία . Τα epikaira.gr αναδεικνύουν σήμερα αυτή την υπόθεση που είναι γνωστή στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, αλλά άγνωστη στο ευρύ κοινό, μέσα από σχετική έρευνα που πραγματοποιήσε μετά τα όσα κατέθεσε στα πρακτικά της Βουλής ο Βουλευτής της ΝΙΚΗΣ κ. Ανδρέας Βορύλλας.
Επισήμως, το Ελληνικό Δημόσιο εισπράττει το 30% των μικτών εσόδων από τα τυχερά παίγνια. Ωστόσο, πίσω από αυτή την «γενική» ρύθμιση κρύβεται ένα ειδικό καθεστώς που αφορά αποκλειστικά τον ΟΠΑΠ. Με σύμβαση του 2013, η εταιρεία προπλήρωσε 300 εκατ. ευρώ για τη δεκαετία 2020–2030 και, ως αντάλλαγμα, καταβάλλει εισφορά μόλις 5% επί των μικτών εσόδων αντί για το 30% που ισχύει για όλους τους υπόλοιπους παίκτες της αγοράς.
Το αποτέλεσμα είναι αποκαλυπτικό. Σύμφωνα με τα ίδια τα οικονομικά στοιχεία του ΟΠΑΠ, η μελλοντική αξία αυτής της «προπληρωμής» ανέρχεται σε 1,83 δισ. ευρώ. Με απλά λόγια, το Δημόσιο αποδέχθηκε μια άμεση εισροή 300 εκατ. ευρώ, θυσιάζοντας έσοδα που προσεγγίζουν το 1,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για μια συμφωνία που δεν μοιάζει απλώς δυσμενής, αλλά ξεκάθαρα επαχθής για το δημόσιο συμφέρον.
Σε μια περίοδο όπου η φορολογική ισότητα και η ενίσχυση των κρατικών εσόδων προβάλλονται ως πολιτικές προτεραιότητες, η διατήρηση μιας τέτοιας σύμβασης δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. Γιατί ο κυρίαρχος της αγοράς απολαμβάνει προνομιακή μεταχείριση; Και γιατί το Δημόσιο αποδέχεται μια απώλεια εσόδων τέτοιου μεγέθους; Γιατί η Επιτροπή εποπτείας παιγνίων που ανήκει στο Υπουργείο Οικονομικών ανέχετε να χάνει το ελληνικό δημόσιο αυτά τα έσοδα ; Του περισσεύουν ; Και τελικά πόσο δυνατή είναι η διαχρονική ασυλία που απολαμβάνουν κάποιοι που διαχειρίζονται έσοδα που έπρεπε να αποδίδονται στα κρατικά ταμεία; Ποιοί αλήθεια κερδίζουν από αυτή τη σύμβαση και ποιών οι τσέπες φουσκώνουν αδικαιολόγητα;
