του Γιάννη Κορωναίου
Στον αστερισμό του P-TEC και των ενεργειακών deals επιθυμεί να κρατήσει την επικαιρότητα η κυβέρνηση, μεγιστοποιώντας τα επικοινωνιακά οφέλη και επιδιώκοντας να εμπεδοθεί στην κοινή γνώμη η εντύπωση μιας ενεργειακής κοσμογονίας για τη χώρα. Ωστόσο, πίσω από το αφήγημα που “σπρώχνει” το Μαξίμου υπάρχουν μια σειρά ερωτημάτων, που εκκινούν από το πότε θα δουν αυτά τα οφέλη οι πολίτες στην τσέπη τους, από τη στιγμή που είναι σίγουρο πως για το επόμενο ανυπολόγιστο διάστημα θα πληρώνουν περισσότερο τιμολόγια ρεύματος, θέρμανσης, μετακίνησης κλπ, μέχρι το τι θα γίνει αν κάποια στιγμή αλλάξει η αμερικανική πολιτική σε ό,τι αφορά στην Ευρώπη.
Η φιέστα για την ενεργειακή αναβάθμιση της χώρας και τη «ψήφο εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση Μητσοτάκη από τις ΗΠΑ, όπως το «πούλησαν» τα κυβερνητικά εξαπτέρυγα, αφορούσε κυρίως επιχειρηματικά deals. Οι πολιτικές αναφορές επικεντρώθηκαν στη γεωστρατηγική συνεργασία και στην αναβάθμιση της Ελλάδας σε διακινητή LNG made in USA, αλλά και στη στήριξη της Ουκρανίας. Σε αυτά τα σημεία στέκεται και ο Κ. Μητσοτάκης στην εβδομαδιαία ανάρτηση του αναφερόμενος στο “ιστορικό διήμερο που χώρεσε μέσα σε 48 ώρες προσπάθειες ετών για να μετατρέψουμε την πατρίδα μας σε κόμβο ενέργειας”για τη “συνεπή μας θέση κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία, που επιβραβεύεται”.
Ο πρωθυπουργός προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει ενάντια στους προβληματισμούς που αναπτύχθηκαν με το “καλημέρα” από διάφορες πλευρές: Για τα απτά οφέλη των πολιτών-καταναλωτών, πέραν των επιχειρηματικών κερδών από τα deals, για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τις εξορύξεις στο Ιόνιο -όταν και ο Ν. Δένδιας είχε απορρίψει το “κυνήγι του χαμένου θυσαυρού” της ενέργειας λέγοντας πως η Ελλάδα δεν θα γίνει παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου σε βάρος του τουρισμού της-, για την απουσία έστω μισού βήματος στην κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, για το πόσο άμεσα μπορούν να γίνουν όλα αυτά που παρουσιάζει η κυβέρνηση ως ιστορικά επιτεύγματα.
Έτσι ο Κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να καθησυχάσει τους πολίτες σημειώτας πως οι ενεγειακές συμφωνίες “σε καμία περίπτωση δεν οδηγούν σε αναστολή του σχεδιασμού μας για την πράσινη μετάβαση. Άλλωστε και εκεί, στο πεδίο των ΑΠΕ, η Ελλάδα παραμένει πρωτοπόρος σε παγκόσμιο επίπεδο με την εκθετική αύξηση του μεριδίου των φωτοβολταϊκών και των αιολικών επενδύσεων στο εθνικό ενεργειακό μίγμα. Όλες αυτές οι εξελίξεις και οι επενδύσεις δεν είναι αριθμοί στα χαρτιά. Μεταφράζονται σε χιλιάδες νέες, καλά πληρωμένες θέσεις εργασίας για τους συμπολίτες μας, σε καλύτερους μισθούς, σε ανάπτυξη για τις τοπικές κοινωνίες, σε καλύτερες τιμές ενέργειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Σε έναν νέο εθνικό πλούτο που θα στηρίξει τις νεότερες γενιές. Αυτός είναι ο σύγχρονος και υπεύθυνος πατριωτισμός” έγραψε, με την τελευταία πρόταση προφανώς και να αποτελεί απάντηση στον Αλέξη Τσίπρα, επιβεβαιώνοντας το γεγονός πως τον αντιμετωπίζει ήδη ως πολιτικό αντίπαλο.
Με υπερδιπλάσια τιμή και περιβαλλοντικά “βρώμικο” το LNG
Τα όσα έγραψε ο Κ. Μητσοτάκης στην ανάρτηση του χρήζουν σωστής καταγραφής και κυρίως να μπουν στο… σήμερα. Τις χιλιάδες νέες και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας τις βλέπει ήδη το πανελλήνιο, αποτέλεσμα των προηγούμενων πρωθυπουργικών υποσχέσεων, αδυνατώντας να αγοράσει τα απαραίτητα από τις 20 κάθε μήνα. Και τις καλύτερες τιμές ενέργειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις βλέπει το πανελλήνιο, αγανακτώντας με τις αυξήσεις από 6% μέχρι 25% στα οικιακά τιμολόγια ρεύματος του Νοεμβρίου, με τους παρόχους να κάνουν ανενόχλητοι “παιχνίδι” κατά το δοκούν, και συγκρίνοντας τις τιμές του αμερικανικού LNG με το ρωσικό φυσικό αέριο που “κόβουμε”: Στα 0.089 δολάρια ανά kWh το ρωσικό φυσικό αέριο, στα 0,234 δολάρια ανά ΚWh το LNG. Εκτός κι αν έκλεισε κάποιο διαφορετικό deal ο κ. Παπασταύρου στις πρόσφατες συναντήσεις και μας κρατούν για ευχάριστη έκπληξη τη νέα προνομιακή τιμή του υγροποιημένου φυσικού αερίου από το Τέξας, ανταμοιβή για την παραχώρηση της Αλεξανδρούπολης ως κύρια πύλη για την αγορά της Ανατολικής Ευρώπης.
Για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, που θεωρητικά κόπτεται ο κ. Μητσοτάκης βάζοντας μας άρον άρον στις πράσινες πηγές ενέργειας πληρώνοντας τη μετάβαση πανάκριβα, οι επιστημονικές μελέτες μιλούν για μεγάλες διαρροές μεανίου από τη διαδικασία υγροποίησης αλλά και μεταφοράς του LNG, οι οποίες προκαλούν μέχρι και αύξηση θερμοκρασίας στο περιβάλλον. Αλλά δεν πειράζει, η Αλεξανδρούπολη είναι στα βόρεια της χώρας και εκεί χρειάζονται μερικούς βαθμούς Κελσίου παραπάνω τον Φλεβάρη…
Σε πόσα χρόνια θα γίνουμε… Σαουδάραβες;
“Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε, και από οικονομική άποψη θα ήταν πολύ πιο ακριβό για παράδειγμα από το δικό σας, της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι, οικονομικά δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου” έλεγε πριν μερικά χρόνια ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ν. Δένδιας. Η αλήθεια είναι πως και ο Κ. Μητσοτάκης απέφυγε να πει πως θα γίνουμε Σαουδάραβες αύριο-μεθαύριο. “Εφόσον επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για σημαντικά κοιτάσματα, η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της σε φυσικό αέριο για πολλά χρόνια” αρκέστηκε να πει με την αλήθεια να θέλει την παραχώρηση υψηλών ποσοστών συμμετοχής στην ExxonMobil, από την HelleniQ Upstream και την Energean Hellas στο Block 2 στο Βορειοδυτικό Ιόνιο και το ουσιαστικό όφελος της χώρας μας να παραμένει ζητούμενο, τόσο σε κρατικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο κέρδους για τους πολίτες, μέσω χαμηλών ενεργειακών τιμολογίων. Σκεπτικισμός, τουλάχιστον σε κάποιους, υπάρχει και για την εμφιλοχώρηση μιας πράγματι κορυφαίας ενεργειακής εταιρείας, όπως είναι η ExxonMobil, στα ελληνικά οικόπεδα της δυτικής πλευράς, την ώρα που τα γειτνιάζοντα θαλάσσια οικόπεδα με την Τουρκία -και τα όσα σχετίζονται με αυτά και αφορούν στα της ενέργειας, είτε σε επίπεδου ορυκτού πλούτου, είτε σε επίπεδο υποδομών όπως το καλώδιο διασύνδεσης με την Κύπρο- παραμένουν σε θολό τοπίο. Αλλά και στο κομμάτι του Ιονίου, αν πράγματι επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, η ExxonMobil θα είναι ο ισχυρός μέτοχος της κοινοπραξίας με την Energean να παραμένει Διαχειριστής (Operator) στη διάρκεια της ερευνητικής περιόδου, ενώ, σε περίπτωση ανακάλυψης κοιτάσματος υδρογονανθράκων, τη διαχείριση θα αναλάβει η ExxonMobil.
