Του Σάββα Παυλίδη
Ρήξη στο εσωτερικό της κυβέρνησης προκαλούν οι τρέχουσες εξελίξεις με φόντο την εξωτερική πολιτική αλλά και την άμυνα, με το χάσμα μεταξύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Νίκου Δένδια να βαθαίνει όλο και περισσότερο.
Οι σχέσεις των δύο ανδρών το τελευταίο διάστημα έχουν περάσει από διάφορα στάδια, ωστόσο όλα δείχνουν πως το τρέχον ”momentum” μοιάζει ολοφάνερα το πιο δύσκολο. Αφορμή όσα διαδραματίζονται στην διεθνή σκακιέρα, με την Ελλάδα πλέον ολοφάνερα να έχει χάσει κάθε διπλωματικό πλεονέκτημα.
Τρανή απόδειξη τα όσα διαδραματίστηκαν χθες αργά το μεσημέρι με το ”λουκέτο” της Μονής Σινά. Εκεί όπου η κυβέρνηση Μητσοτάκη ”συνελήφθη” τόσο αδιάβαστη, όσο και απροετοίμαστη. Υπόθεση η οποία στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος προκάλεσε έντονο προβληματισμό σε ότι αφορά την άσκηση των διπλωματικών της καθηκόντων.
Στο πλαίσιο αυτό όλα δείχνουν πως είναι θέμα χρόνου να βαθύνει το ήδη υπάρχον χάσμα ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Νίκο Δένδια. Οι όποιες μεταξύ τους διαφορές είναι πλέον ολοφάνερες και αφορούν τους χειρισμούς της κυβέρνησης σε κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης έχει επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία του για τις συνεχείς υποχωρήσεις της κυβέρνησης σε καίρια θέματα εθνικής κυριαρχίας, ενάντια στην πιο «ήπια» και διπλωματική προσέγγιση που ακολουθεί το δίδυμο Μητσοτάκη – Γεραπετρίτη.
Οι διαφωνίες που εκφράζονται δεν είναι τυχαίες ούτε μεμονωμένες. Εντείνονται, καθώς ο Νίκος Δένδιας διαπιστώνει πως η κυβέρνηση προχωρά σε σημαντικές υποχωρήσεις, προσπαθώντας να εξευμενίσει τη Δύση και να διατηρήσει τις σχέσεις της με την Τουρκία, την ώρα που ο ίδιος προκρίνει την πολιτική της ανάδειξης της εθνικής δύναμης της χώρας και την υπεράσπιση των συμφερόντων της.
Αντίθετα, το Μαξίμου μοιάζει να επιδιώκει συνεχώς την «καλή θέληση» των διεθνών εταίρων, σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από απρόβλεπτες κινήσεις και αντιφάσεις. Στην πλευρά Μητσοτάκη – Γεραπετρίτη, η προτεραιότητα είναι η «ήπια ισχύς», μια πολιτική που ενδεχομένως να προλαμβάνει τις εντάσεις, αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της υποχώρησης σε εθνικά ζητήματα.
Η σταγόνα που φαίνεται να ξεχειλίζει το ποτήρι είναι το ζήτημα του κανονισμού SAFE, με τον υπουργό Εθνικής Αμύνης να αντιτίθεται σθεναρά στην ένταξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, θεωρώντας πως κάτι τέτοιο θα έχει σοβαρές συνέπειες για τα ελληνικά συμφέροντα. Ειδικότερα, προειδοποιεί ότι η ενσωμάτωσή της γειτονικής χώρας στην ευρωπαϊκή άμυνα θα αυξήσει την τουρκική στρατηγική ισχύ και να μειώσει τις δυνατότητες της Ελλάδας να αντιδράσει στις προκλήσεις από την Άγκυρα.
Με την πολιτική ένταση λοιπόν να κλιμακώνεται, είναι πλέον σαφές ότι η σύγκρουση μεταξύ των δύο ανδρών δεν θα αργήσει να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, σε μία περίοδο που το κυβερνητικό επιτελείο μοχθεί να περάσει το μήνυμα της ”ομοψυχίας” στο εσωτερικό της κυβέρνησης, με όπλο φυσικά και τις δημοσκοπήσεις.
Εύκολα κάποιος αντιλαμβάνεται πως αν στην κυβέρνηση προκύψει ”θέμα Δένδια”, αυτομάτως θα αρχίσει στο εσωτερικό της ένα ντόμινο εξελίξεων με άγνωστες συνέπειες. Ήδη άλλωστε η διαγραφή Σαμαρά επέφερε σοβαρότατο ρήγμα στην ΚΟ του κυβερνώντος κόμματος. Επομένως μία νέα κρίση ίσης ή και μεγαλύτερης έντασης, δεν αποκλείεται να προκαλέσει αδιόρθωτες ρωγμές.
