Επιστολή διαμαρτυρίας προς τον υπουργό Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, Βασίλη Κικίλια, τον υπουργό Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Σταύρο Παπασταύρου, και τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Χρήστο Κέλλα, απέστειλαν η Πανελλήνια Ένωση Πλοιοκτητών Παράκτιας Αλιείας και Αλιευτικού Τουρισμού, ο Αλιευτικός Σύλλογος (Μηχανοτρατών) «ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ» και ο Αγροτικός Αλιευτικός Συνεταιρισμός (Γρι – Γρι) «ΆΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ», αναφορικά με την λειτουργία των νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων.
Οι ιχθυοπαραγωγοί τονίζουν ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα έγιναν πολλές προσπάθειες προκειμένου να πραγματοποιηθούν συναντήσεις με τους υπουργούς προκειμένου να συζητηθούν τα προβλήματα που προκαλούνται και να προτείνουν λύσεις για την επικείμενη χωροθέτηση των νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων. Ωστόσο όπως λένε οι προσπάθειες ήταν άκαρπες.
«Αποτέλεσμα της ως αντιμετώπισής μας είναι να μην έχουν καν ακουστεί οι προτάσεις μας για ισορροπημένες και βιώσιμες λύσεις και αναπόδραστα οδηγούμαστε σε μία σειρά μαζικών κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας, προκειμένου να ακουστούν τα δίκαια αιτήματά μας για να σώσουμε την Ελληνική Αλιεία αλλά και τις επιχειρήσεις μας που αργοπεθαίνουν» αναφέρουν.
«Δεν είμαστε αντίθετοι με τη σκοπιμότητα λειτουργίας των νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων.
Είμαστε όμως αντίθετοι με την εξολοκλήρου απαγόρευση της αλιευτικής δραστηριότητας σε όλη αυτή τη θαλάσσια περιοχή, συνυπολογίζοντας ότι τα στοχευόμενα είδη των αλιευτικών μας εργαλείων ουδεμία σχέση έχουν με τα επιθυμητά προστατευόμενα είδη των εν λόγω πάρκων. Υπάρχουν βιώσιμες προτάσεις για όλους.
Δυστυχώς όμως, έχετε σταματήσει να ακούτε την κοινωνία!» επισημαίνουν.
«Σας ενημερώνουμε για την πρόθεσή μας να πραγματοποιήσουμε ειρηνική εν πλω διαμαρτυρία, το Σάββατο 01-11-2025 (πρωινές ώρες), καταπλέοντας με περίπου σαράντα (40) αλιευτικά μας σκάφη εντός του λιμένα Πειραιά, σε χρόνο και χώρο που θα μας υποδειχθεί από τα αρμόδια όργανα και για χρονική διάρκεια περίπου 3-4 ωρών» προσθέτουν.
Ολόκληρη η επιστολή των ιχυοπαραγωγών:
Θέμα: «Αφανισμός της ελληνικής αλιείας με την επικείμενη χωροθέτηση των νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων και την ακολουθούμενη πολιτική»
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί της κυβέρνησης,
Οι Φορείς μας, εκπροσωπώντας Πανελληνίως την Παράκτια Αλιεία, και τη Μέση Αλιεία με τα αλιευτικά εργαλεία Μηχανότρατα και Γρι – Γρι , ως επαγγελματίες ιχθυοπαραγωγοί που επί γενεές δραστηριοποιούμαστε στις ελληνικές θάλασσες προσφέροντας στο καταναλωτικό κοινό το 100% της πανελλήνιας παραγωγής των αλιευμάτων, έχοντας λάβει πανελλαδικώς πλήθος αιτημάτων διαμαρτυρίας αναφορικά με την επικείμενη χωροθέτηση των νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων, επιθυμούμε να σας γνωρίσουμε τα κάτωθι.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έγιναν από πλευράς μας πολλές προσπάθειες προκειμένου να πραγματοποιηθούν συναντήσεις μαζί σας ώστε να συζητηθούν τα προβλήματα που προκαλούνται – και να σας προτείνουμε λύσεις – για την επικείμενη χωροθέτηση των νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων. Σε ότι αφορά τα Υπουργεία Περιβάλλοντος & Ενέργειας, και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων ήταν εκ προοιμίου άκαρπες, καθόσον μας παρέπεμπαν συνεχώς στην τετελεσμένη απόφαση του ίδιου του κ. Πρωθυπουργού. Από το δε, Υπουργείο Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής ακόμη αναμένουμε να μας απαντήσουν τόσο στο υποβληθέν από 21-08-2025 12:04 μ.μ (mail) αίτημά μας για συνάντηση, όσο και στα μεταγενέστερα τηλεφωνικά μας αιτήματα, παρά την – για επικοινωνιακούς προφανώς λόγους – πρόσκληση του Υπουργού κ. Κικίλια κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.
Αποτέλεσμα της ως άνω αντιμετώπισής μας είναι να μην έχουν καν ακουστεί οι προτάσεις μας για ισορροπημένες και βιώσιμες λύσεις και αναπόδραστα οδηγούμαστε σε μία σειρά μαζικών κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας, προκειμένου να ακουστούν τα δίκαια αιτήματά μας για να σώσουμε την Ελληνική Αλιεία αλλά και τις επιχειρήσεις μας που αργοπεθαίνουν.
Δεν είμαστε αντίθετοι με τη σκοπιμότητα λειτουργίας των νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων. Είμαστε όμως αντίθετοι με την εξολοκλήρου απαγόρευση της αλιευτικής δραστηριότητας σε όλη αυτή τη θαλάσσια περιοχή, συνυπολογίζοντας ότι τα στοχευόμενα είδη των αλιευτικών μας εργαλείων ουδεμία σχέση έχουν με τα επιθυμητά προστατευόμενα είδη των εν λόγω πάρκων. Υπάρχουν βιώσιμες προτάσεις για όλους. Δυστυχώς όμως, έχετε σταματήσει να ακούτε την κοινωνία!
Υπό το φως των ανωτέρω, σας ενημερώνουμε για την πρόθεσή μας να πραγματοποιήσουμε ειρηνική εν πλω διαμαρτυρία, το Σάββατο 01-11-2025 (πρωινές ώρες), καταπλέοντας με περίπου σαράντα (40) αλιευτικά μας σκάφη εντός του λιμένα Πειραιά, σε χρόνο και χώρο που θα μας υποδειχθεί από τα αρμόδια όργανα και για χρονική διάρκεια περίπου 3-4 ωρών.
Τα προβλήματα και οι προτάσεις μας, περιγράφονται επιγραμματικά στο συνημμένο έγγραφο.
Για τα Δ.Σ.
Πανελλήνια Ένωση Πλοιοκτητών Παράκτιας Αλιείας & Αλιευτικού Τουρισμού, ο Πρόεδρος Νίκος Σταμούλος και ο Γ.Γ. Νίκος Αθηναίος
Αλιευτικός Σύλλογος (Μηχανοτρατών) ̈ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ̈, ο πρόεδρος Ευάγγελος Αραπάκης
Αγροτικός Αλιευτικός Συνεταιρισμός (Γρι – Γρι) ̈ΆΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ̈ Ο Πρόεδρος Χρήστος Κοκλειώτης.
ΣΥΝΗΜΜΕΝΟ ΕΓΓΡΑΦΟ
Αξιότιμα μέλη της κυβέρνησης
Η σημασία που έχει ο τομέας της αλιείας υπερβαίνει την άμεση συμβολή του στο ΑΕΠ της χώρας, καθώς συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό στη διατήρηση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού πολλών παράκτιων και νησιωτικών κοινοτήτων. Στη θαλάσσια αλιεία και εμπορία αλιευτικών προϊόντων απασχολούνται άμεσα περίπου 20.000 εργαζόμενοι. Ο εν λόγω αριθμός υπερδιπλασιάζεται εάν συνυπολογίσουμε τις εταιρείες εκείνες οι οποίες συνεργάζονται ώστε να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών των αλιευτικών σκαφών (καύσιμα, τροφοδοσία, τεχνική υποστήριξη, αλιευτικός εξοπλισμός, μεταποίηση και συσκευασία αλιευτικών προϊόντων κ.α.).
Ακολούθως, θα σας περιγράψουμε το πόσο οι αποφάσεις των αρμόδιων Υπουργείων επηρεάζουν άμεσα ολόκληρες κοινωνικές ομάδες και επιχειρήσεις, ενώ παράλληλα επιφέρουν μεταβολές σε τόσο σοβαρούς δείκτες όπως αυτοί της οικονομίας, της παραγωγής, της κατανάλωσης αγαθών, της διαβίωσης, της ευμάρειας και πολλών άλλων. Διότι, οι όποιες νομοθετικές διατάξεις που λαμβάνονται με γνώμονα την προστασία των ιχθυαποθεμάτων, θα πρέπει να είναι σύμφωνες με επικαιροποιημένες και έγκυρες επιστημονικά μελέτες από δημόσιους φορείς (ΕΛΚΕΘΕ, ΙΝΑΛΕ), υποστηρικτές των οποίων είμαστε, στο πλαίσιο διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς ώστε να συμβιβάζονται, στο μέτρο του εφικτού, με την Ελληνική πραγματικότητα όπως αυτή διαδραματίζεται στο σήμερα, για να επιλύει προβλήματα και όχι να γιγαντώνει τα υφιστάμενα.
Συμπερασματικά και λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες κοινωνικο-πολιτικές καταστάσεις, αλλά και τον όγκο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε εδώ και πολλά χρόνια, δίχως κανείς να ενδιαφερθεί πραγματικά, υποβάλλουμε το παρόν ώστε να συζητηθούν, να αναδειχθούν και να προκύψουν λύσεις, για τα θέματα που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της λειτουργικής κατάστασης των επιχειρήσεων των επαγγελματιών αλιέων του κλάδου μας.
Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα
Ως χώρα, τηρούμε από τις αυστηρότερες νομοθεσίες εντός της Ε.Ε. ενώ πραγματοποιώντας μια αντίστοιχη σύγκριση με τα άλλα κράτη- μέλη, διαπιστώνεται ξεκάθαρα ότι, οι ιδιαιτερότητες των Ελληνικών θαλασσών, έναντι αντίστοιχων κρατών μελών της Ε.Ε., διαφέρουν μορφολογικά πλήρως ως προς τα βάθη αυτών αλλά και την απότομη αύξηση αυτών, όσο απομακρυνόμαστε από τις Ελληνικές ακτές, εις τρόπον τέτοιον που σε μικρή απόσταση των δύο (02) ή ακόμη και του ενός (1) ναυτικού μιλίου απαντώνται μεγάλα βάθη, οποία είναι ακατάλληλα για διενέργεια αλιείας ενδεικτικά με δίχτυ τράτας βυθού.
Τα αλιευτικά πεδία στη χώρα μας έχουν περιορισθεί στο ελάχιστο, όχι μόνο λόγω των μορφολογικών ιδιαιτεροτήτων αυτής, αλλά κυρίως λόγω των πολυάριθμων και πολυσύνθετων τοπικών και χρονικών περιορισμών που εφαρμόζουμε μέσω της εθνικής μας νομοθεσίας. Σε κάθε περίπτωση όλες αυτές οι ασφυκτικές διατάξεις επιφέρουν σύγχυση και στραγγαλισμό στην Ελληνική Αλιεία.
Προς διαπίστωση των αναφερόμενων επικαλούμεθα ενδεικτικά τις τριακόσιες είκοσι οκτώ (328), νομοθετικές απαγορεύσεις που αναφέρονται μόνο στο συρόμενο εργαλείο μηχανότρατα.
Οι εν λόγω απαγορεύσεις, αναλύονται ακολούθως ανά μήνα εφαρμογής τους:
Σημείωση: Τα εν λόγω στοιχεία έχουν αντληθεί από την επίσημη ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Ελέγχου Αλιείας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής
Τα προαναφερόμενα, αλλά και όσα θα ακολουθήσουν με το παρόν, έχουν ήδη κατατεθεί την τελευταία 8ετία με έγγραφά μας στους αρμόδιους Υπουργούς ΥΠΑΑΤ, δίχως όμως κάποια εξέλιξη. Οι εν λόγω περιορισμοί εκπονήθηκαν κυρίως το έτος 1966, ήτοι πριν από 60 χρόνια !!, δίχως κανείς (πλην από εμάς) μέχρι σήμερα να ενδιαφέρεται – προτείνει – την αναδιαμόρφωση τους, διατηρώντας έτσι προστατευμένες θαλάσσιες περιοχές με κριτήρια που εξετάσθηκαν και αποφασίσθηκαν την δεκαετία του 1960 !!. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να έχουν σήμερα πεδίο εφαρμογής, με αποτέλεσμα η ανάγκη επαναπροσδιορισμού αυτών με τεκμηριωμένες προτάσεις να είναι άμεση.
Η Ελλάδα είναι το μοναδικό Ευρωπαϊκό κράτος στο οποίο, με σκοπό την προστασία του ιχθυαποθέματος, ενδεικτικά και μόνο η μηχανότρατα δεν εργάζεται:
επί 4 συνεχόμενους μήνες το χρόνο (Ιούνιο – Σεπτέμβριο) και δη τους καλοκαιρινούς μήνες, κατά τους οποίους υπάρχει έξαρση των αναπαραγωγικών ενστίκτων των ψαριών.
κατά το χρονικό διάστημα 23-31 Μαΐου και 23-31 Δεκεμβρίου κάθε έτους, [ΦΕΚ 58 Β ́ 16-1-2014 ] δίχως όμως επιστημονικώς τεκμηριωμένη αιτιολόγηση ως προς τη διάρκεια αλλά και το χρονικό προσδιορισμό αυτής.
Σε απόσταση μικρότερη του 1,5 ν.μ. από όλες τις ελληνικές ακτές.
Σε βάθη μικρότερα των 50 μέτρων όταν αυτά βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 3 ν.μιλίων από τις ακτές.
Από 16 Ιουλίου μέχρι 01 Οκτωβρίου (κάθε έτους) δυτικά του 25ου μεσημβρινού (πουδιχοτομεί το Αιγαίο) [ ΦΕΚ Β 1307/2014 ΥΑ 4023 ] , αφήνοντας ελεύθερο το μισό Αιγαίο στην παραβατικότητα των τουρκικών αλιευτικών σκαφών και παραδίδοντας το ιχθυαπόθεμά μας.
Ειδικότερα η ανωτέρω απαγόρευση, έχει πλέον του περιορισμού του αλιευτικού θαλάσσιου χώρου και εθνικό αντίκτυπο καθόσον ενεργοποιεί το εργαλείο διχοτόμησης του Αιγαίου στον 25ο μεσημβρινό, το οποίο αποτελεί πάγιο επιχείρημα της Τουρκίας. Επιπροσθέτως θα πρέπει να αναγνωσθεί η έντονη παραβατικότητα των τουρκικών αλιευτικών σκαφών, με την δραστηριοποίησή τους σε όλες τις απαγορευμένες περιοχές για τα ελληνικά αλιευτικά σκάφη, αρπάζοντας το ελληνικό ιχθυαπόθεμα. Τούτο, υπό την ανοχή των Αρχών, ενώ στα ελληνικά αλιευτικά σκάφη επιβάλλονται άμεσα κυρώσεις και εκτοπισμός τους από το σύνολο σχεδόν του Αιγαίου Πελάγους.
Εμείς οι Έλληνες αλιείς έχουμε πλέον εκδιωχθεί από το σύνολο του Αιγαίου Πελάγους παραδίδοντας το Αιγαίο στα τούρκικα αλιευτικά σκάφη. Αξιοσημείωτη πληροφορία θα αποτελούσε ο αριθμός των τούρκικων αλιευτικών σκαφών που έχουν συλληφθεί την τελευταία 10ετία για την παράνομη είσοδο και αλιεία εντός εθνικών υδάτων, σε σύγκριση με τις αλιευτικές παραβάσεις που έχουν επιβληθεί στα ελληνικά αλιευτικά σκάφη. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε την πραγματική εικόνα;
Το δυσανάλογο συμπέρασμα είναι ότι, αν και η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, εντούτοις τα αλιευτικά της πεδία είναι ίσα ή λιγότερα από άλλες χώρες κράτη-μέλη με μικρότερες ακτογραμμές. Το 75% του ελληνικού θαλάσσιου χώρου είναι πλέον μη εκμεταλλεύσιμο και ο κυριότερος λόγος είναι η διατήρηση απαρχαιωμένων τοπικών
και χρονικών περιορισμών στους οποίους αντί να πραγματοποιείται αναδιαμόρφωση, παρότι διανύουν περισσότερα από 60 χρόνια εφαρμογής, γίνονται αποδεκτές επιπρόσθετες απαγορεύσεις.
Σήμερα λοιπόν, οι κυβερνώντες, μη λαμβάνοντας υπόψη τα προαναφερόμενα και τα όσα επιβαρυντικά έχουν επιφέρει τα νομοθετήματα της τελευταίας δεκαετίας στο σύνολο της ελληνικής Αλιείας, καθορίζουν και νέα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα, στα οποία δίχως επιστημονικά κριτήρια εντάσσουν αλιευτικές απαγορεύσεις.
Εφόσον η βούληση της κυβέρνησης είναι η επιβολή καθολικής απαγόρευσης της αλιείας σε συγκεκριμένα εργαλεία, στα εθνικά θ αλάσσια πάρκα , τότε θα πρέπει να επαναπροσδιορισθεί και η αλιευτική νομοθεσία της χώρας μας καθόσον διέπεται από ένα πλήθος τοπικών και χρονικών απαγορεύσεων που προβλέπονται κυρίως από το Βασιλικό Διάταγμα του 917/66 σε συνδυασμό με πολλούς ακόμη τροποποιητικούς νόμους που αναγκαστήκαμε να ακολουθήσουμε και να τηρήσουμε σωρευτικά.
Για όλες τις περιοχές που έμειναν και εξακολουθούν να είναι για τόσα πολλά χρόνια αποκλεισμένες από την εκμετάλλευσή τους, ποτέ δεν ελέγχθηκε :
εάν τελικά το μέτρο αυτό, έως σήμερα, απέδωσε,
εάν, όπως είχαν ισχυρισθεί, αυτές οι περιοχές θα “γέμιζαν” από ψάρια που θα έφταναν στο σημείο να μας “πνίξουν “,
εάν θα πρέπει να εξακολουθήσουν να είναι κλειστές ή κατά χρονικά διαστήματα να ανοίγουν και να διαμοιράζεται έτσι η αλιευτική προσπάθεια και η πίεση από άλλα αλιευτικά πεδία.
εάν τα μέτρα της ολικής απαγόρευσης της αλιείας αποκλειστικά και μόνο για το εργαλείο μηχανότρατα έχουν αποδώσει.
Σε αντίθετη περίπτωση ποιες είναι οι αιτίες; Γιατί σίγουρα δεν φταίμε εμείς.
Ίσως το πλήθος λοιπών αλιευτικών εργαλείων που δεν ελέγχονται,
ίσως η ανεξέλεγκτη ερασιτεχνική αλιεία,
ίσως η μόλυνση του περιβάλλοντος ακόμη και η κλιματική αλλαγή,
ίσως η ανεξέλεγκτη δραστηριοποίηση αλιευτικών σκαφών άλλων χωρών, διενεργώντας ανεξέλεγκτη – άναρχη και παράνομη αλιεία.
Πώς είναι δυνατόν να αποδεχόμαστε ως σωστή μια νομοθεσία (Β.Δ 666/66) που χρονολογείται από το έτος 1966, δηλαδή πριν από περίπου 60 χρόνια, όταν πλέον σήμερα, έχουν αλλάξει τα πάντα;
Πιστεύουμε ότι χρειάζεται άμεσα να γίνει μια προσπάθεια ώστε να επαναπροσδιορισθούν οι ανάγκες και να αναδιαμορφωθεί το νομικό πλαίσιο με επικαιροποιημένες επιστημονικές μελέτες και όχι να προστίθενται μόνο νέοι περιορισμοί και απαγορεύσεις.
Προτείνεται το “άνοιγμα” θαλασσίων περιοχών, το οποίο:
θα οδηγούσε στην αλλαγή των αλιευτικών πεδίων, και την ανακούφιση πολλών εξ ́αυτών.
θα αποσυμπίεζε τον όγκο των σκαφών που δραστηριοποιούνται στις ίδιες περιοχές εδώ και πολλά χρόνια και θα είχε θετικά αποτελέσματα για όλους.
Θα επέφερε κοινωνικο-οικονομικά οφέλη τόσο για τους αλιείς, όσο και για τις περιοχές αυτές.
Η έστω και μερική, απελευθέρωση τέτοιων περιοχών:
δημιουργεί ελπίδα, που τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο είναι απαραίτητη,
επιφέρει προσδοκίες για αύξηση της παραγωγής, οποία και έχει συρρικνωθεί,
επιφέρει προσδοκίες για τόνωση της αγοράς, με αλιεύματα σε είδος και ποσότητα,
οδηγεί στην αποσυμπίεση του όγκου των αλιευτικών σκαφών που δραστηριοποιούνται μονίμως στα ίδια αλιευτικά πεδία τα τελευταία 60 χρόνια,
επιφέρει ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό των λιμένων κατάπλου εν λόγω περιοχών φιλοξενώντας και καλύπτοντας τις ανάγκες των αλιευτικών σκαφών και πληρωμάτων αυτών,
επιφέρει νέες θέσεις εργασίας, απασχόληση και οικονομική ανάπτυξη επιχειρήσεων συναφών με το αντικείμενο της αλιείας,
επιφέρει κάλυψη αναγκών κατανάλωσης φρέσκων αλιευμάτων από κατοίκους των περιοχών αυτών,
επιφέρει μείωση της μέσης τιμής πώλησης των φρέσκων αλιευμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι πλέον ανοίγουν περισσότερες αγορές,
οφέλη όχι μόνο οικονομικά αλλά και κοινωνικά, για πλήθος κοινωνικών ομάδων, των οποίων μέριμνα θα πρέπει να λαμβάνεται μέσα από τις ενέργειες των αρμόδιων Υπουργείων.
Με τον τρόπο αυτό θα υπάρξει ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη της αλιείας, ώστε οι επιχειρήσεις μας να καταστούν βιώσιμες, και να υπάρξει ώθηση των νέων ελληνόπουλων να απασχοληθούν ενεργά στην επαγγελματική αλιεία, (αφού όλος ο κλάδος έχει καταληφθεί από αλλοδαπούς) δίνοντας με τον τρόπο αυτό ζωή και μέλλον στην Ελληνική αλιεία, καθόσον έχει διαπιστωθεί η γήρανση του κλάδου.
Παράνομη αλιευτική δραστηριότητα από τα Τουρκικά αλιευτικά στα Εθνικά μας Ύδατα.
Το Αιγαίο Πέλαγος, οποίο και αποτελεί τον κύριο τροφοδότη της αλιευτικής παραγωγής για την Ελληνική κοινωνία και οικονομία, ̈παραδίδεται ̈ σταδιακά στη γείτονα χώρα Τουρκία, όπου ο αριθμός αλλά και η αλιευτική ικανότητα των αλιευτικών σκαφών της αυξάνεται συνεχώς, σε αντιδιαστολή με τον Ελληνικό στόλο ο οποίος συρρικνώνεται. Εν λόγω σκάφη παραβιάζουν καθημερινά τα εθνικά χωρικά μας ύδατα ενόσω δεν υπόκεινται σε κανένα κανονιστικό πλαίσιο ως προς την προστασία των ιχθυαποθεμάτων, τόσο ως προς τα αλιευτικά εργαλεία που φέρουν, όσο και ως προς τη χρονική περίοδο κατά την οποία δραστηριοποιούνται, σε αντίθεση με τους αυστηρούς περιορισμούς και τα μέσα ελέγχου που έχουν επιβληθεί στα Ελληνικά αλιευτικά μέσω της Ε.Ε, αλλά και της εθνικής νομοθεσίας.
Δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών της κυβέρνησης περί συμβιβασμών επί θεμάτων εθνικής κυριαρχίας και δη, αλιευτικών δραστηριοτήτων, επιφέρουν πλέον λοιπών προβλημάτων και τον αφανισμό της ελληνικής αλιείας. Αποθρασύνουν τους Τούρκους Αλιείς και γεμίζουν ανασφάλεια όχι μόνο στους Έλληνες Αλιείς αλλά και κάθε Έλληνα πολίτη. Παρακαλούμε για τις δραστικές ενέργειες της Ελληνικής Διοίκησης προκειμένου να προστατευτούν τα ιχθυαποθέματα σύμφωνα με τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π). Η αλίευση εντός εθνικών χωρικών υδάτων από σκάφη ξένης σημαίας, αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση των κανόνων της Κ.Α.Π.
Απόρροια των προαναφερόμενων και προστιθέμενων συνεχώς, επιβαρυντικών για τον κλάδο μας νομοθετημάτων – διατάξεων, είναι ο μαρασμός και το κλείσιμο των επιχειρήσεων που απασχολούνται στην Αλιεία σε αντιδιαστολή με την επιχειρηματική και οικονομική ανάπτυξη που δημοσίως επικαλείστε. Ενδεικτικά, στο πρόσφατο χρονικό διάστημα των μόλις τριών (3) ετών, τουλάχιστον το 1/5, από το σύνολο των περίπου 250 αλιευτικών σκαφών τύπου μηχανότρατας σε όλη την Ελλάδα, έχουν παύσει να εργάζονται και σαπίζουν παροπλισμένα. Ενώ, ο μισός τουλάχιστον ελληνικός αλιευτικός στόλος αυτών (περίπου 120 σκάφη), διατίθεται προς πώληση από τους πλοιοκτήτες τους, που αδυνατούν να συντηρήσουν τα σκάφη τους και αναγκάζονται να τα πωλήσουν, αντί εξευτελιστικών τιμών, προκειμένου να ανταποκριθούν στις οφειλές τους που έχουν υπερδιογκωθεί.
