Επιμέλεια Κώστας Παππάς
Σήμερα κυκλοφορεί το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα «Ιθάκη», η επίσημη παρουσίαση του οποίου θα γίνει στο «Παλλάς», στις 3 Δεκεμβρίου. Το βιβλίο έχει ήδη πετύχει εκδοτικά τον σκοπό του καθώς ήδη υπάρχουν χιλιάδες προπαραγγελίες , αυτό που μένει να φανεί είναι αν θα επιτύχει κια τον πολιτικό του σκοπό. Πάντως οι αναφορές που γίνονται κια στα χρόνια τις διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ , αλλά και σε πρόσωπα και γεγονότα είναι σίγουρο οτι θα φέρουν πολλές αντιδράσεις και συγκρούσεις , άλλωστε αυτό ήταν κάτι που και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας περίμενε όπως δήλωσε σε δημόσιες τοποθετήσεις του.
Στις 762 σελίδες της «Ιθάκης» διακρίνει κανείς την έντονη συναισθηματική φόρτιση του Αλέκη Τσίπρα, ενός ανθρώπου ο οποίος ηγήθηκε μιας χώρας σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στην σύγχρονη ιστορία και αναπόφευκτα ο αναγνώστης ξαναβιώνει τα δραματικά γεγονότα και τις αποφάσεις που ελήφθησαν εκείνη την περίοδο είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί με τους χειρισμούς που έγιναν.
Ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του περιγράφει την δική του αλήθεια, την οπτική του σε όλα όσα διαδραματίστηκαν τόσο πριν την άνοδό του στην εξουσία, όσο και κατά την παραίτησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αν λίγο ως πολύ κάποια από τα γεγονότα της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας του τόπου είναι γνωστά, ωστόσο, προχωρά σε αποκαλύψεις για την στάση πολλών πρωταγωνιστών οι οποίοι απομένει να τον επιβεβαιώσουν ή να τον διαψεύσουν ή και να εκφράσουν ενδεχομένως την ενόχλησή τους.
Τον κατάλαβε νωρίς, τον έδιωξε αργά
Ο πρώην πρωθυπουργός στην αυτοκριτική που κάνει παραδέχεται εκ των υστέρων για παράδειγμα ότι ήταν λάθος η επιλογή του Γιάνη Βαρουφάκη για την θέση του υπουργού Οικονομικών σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα.
Γράφει: «Πολύ γρήγορα ο Βαρουφάκης από «asset» μετατράπηκε σε αρνητικό πρωταγωνιστή. Που δεν τον άντεχαν στο Eurogroup όχι μόνο οι απέναντι, αλλά ούτε οι πιθανοί μας σύμμαχοι, ακόμα και οι ίδιοι του οι συνεργάτες».
Δεν άκουσε ο Αλέξης Τσίπρας ούτε τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο οποίος όπως αφηγείται στο βιβλίο του, του είχε πει: «Παιδί μου, καλά τα πας, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς Υπουργό Οικονομικών. Χρειάζεσαι έναν κανονικό Υπουργό Οικονομικών», αναφερόμενος στην αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Γιάνη Βαρουφάκη.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον παρουσιάζει το κεφάλαιο για την περίοδο του 2019 – 2023 στο οποίο ο Αλέξης Τσίπρας αφηγείται τη «δική του αλήθεια», για το πώς από το 32% στις εκλογές του 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει το στοίχημα της επανεκκίνησης και αρχίζει σταδιακά να χάνει έδαφος, παραδιδόμενος στις εσωκομματικές συγκρούσεις, μεταξύ των «φατριών» – μιλά μάλιστα για μάχη μεταξύ του αριστερού ελιτισμού και του τοξικού λαϊκισμού (η πρώτη αναφορά είναι για την Ομπρέλα, η δεύτερη για την πλευρά Πολάκη – Παππά, κάνει και μια προσωποποίηση του δίπολου στο σχήμα Τσακαλώτος – Πολάκης).
Περιγράφει το πώς οδηγήθηκε ο ίδιος στην παραίτηση μετά τις εκλογές του 2023 λέγοντας πως ο ίδιος είχε μερίδιο ευθύνης όσον αφορά το έλλειμα αποφασιστικότητας για δραστικές κινήσεις τις οποίες ανέβαλλε προς όφελος των ισορροπιών, κάτι που είχε συνέπεια την απώλεια του μομέντουμ για τη μαζικοποίηση και ενδυνάμωση του κόμματος, με τελικό αποτέλεσμα την εκλογική ήττα.
Διηγείται την προσπάθειά του να διασφαλίσει την ομαλή μετάβαση του κόμματος στην επόμενη μέρα – μετά την παραίτησή του από την ηγεσία – την αποτυχία της αφού προσέκρουσε στις αρνήσεις Αχτσιόγλου – Χαρίτση στην πρότασή του να αναλάβουν τα ηνία και στη συνέχεια την αποστασιοποίησή του και την απόφασή του να μην παρέμβει στις εσωκομματικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2023. Για την εκλογή Κασσελάκη επιρρίπτει ευθύνες ουσιαστικά στους «χαμένους» των εκλογών. Όπως λέει ο ίδιος έπεσε έξω στην εκτίμησή του καθώς τελικά «ο Κασσελάκης εξελέγη. Ή μάλλον, οι άλλοι υποψήφιοι, και κυρίως η Αχτσιόγλου κατάφεραν να χάσουν από τον Κασσελάκη».
Ακολουθεί η ανάδειξη των επιτευγμάτων της διακυβέρνησης που ο ίδιος θεωρεί την παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ και κλείνει με την αναφορά στην νέα εθνική πυξίδα για την χώρα (όσα λίγο πολύ έχει πει και σε ομιλίες του). Στο τέλος φαίνεται να αφήνει ανοιχτή μια υπόσχεση για το μέλλον: «Κι όταν (σ.σ. η πατρίδα) φτάνει στην Ιθάκη, αφού ξαποστάσει για λίγο στο λιμάνι της γαλήνης, αρματώνει πάλι το καράβι της για νέους ορίζοντες. Κι εμείς, όσοι από μας, παίρνουμε τη θέση μας στο πλήρωμα, πιο έμπειροι πια, πιο σοφοί και πιο έτοιμοι».
Η φωτογράφιση στο Paris Match
Αυτό που εξόργισε ιδιαίτερα τον Αλέξη Τσίπρα ήταν η lifestyle φωτογράφιση του ζεύγους Βαρουφάκη στο Paris Match. «Το δημοσίευμα περιαλέμβανε φωτογραφίες του ίδιου και της συζύγου του Δανάης Στράτου στο σπίτι τους στην Αθήνα σε ένα σκηνικό που παρέπεμπε περισσότερο σε glossy lifestyle παρά σε έναν υπουργό Οικονομικών μιας Αριστερής κυβέρνησης σε μια χώρα που περνούσε περίοδο εθνικής δοκιμασίας. Η φωτογραφία που προκάλεσε τις πιο έντονες αντιδράσεις ήταν εκείνη με τον Γιάνη και τη Δανάη μπροστά σε ένα τραπέζι στρωμένο με ψάρια και θαλασσινά και με φόντο την Ακρόπολη».
Η αποδόμηση του Λαφαζάνη
Ο πρώην πρωθυπουργός δεν διστάζει να αποδομήσει και άλλα στελέχη της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ο οποίος στην κυβερνητική σύσκεψη για το δημοψήφισμα πρότεινε να αναλάβει η κυβέρνηση την Τράπεζα της Ελλάδος και να περάσουμε στη δραχμή.
«Για μερικούς συντρόφους μου είχα πάντα την απορία αν αντιλαμβάνονταν έστω και στοιχειωδώς την πραγματικότητα και ο Λαφαζάνης ήταν ένας από αυτούς», γράφει.
Ο αψύς Κρητικός
Όσο για τον αψύ Κρητικό όπως είχε αποκαλέσει τον Παύλο Πολάκη στο βιβλίο του δεν του χαρίζεται αλλά και πάλι εκ των υστέρων. Γιατί ειδικά όσον αφορά στα θέματα της συμπεριφοράς του Χανιώτη πολιτικού τα δείγματα είχαν φανεί από πολύ νωρίς. Όπως για παράδειγμα στο νομοσχέδιο του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια το οποίο δεν ήθελε να ψηφίσει και αναγκάστηκε όπως είπε να τον καλέσει στο Μαξίμου για να τον μεταπείσει.
Οι αναφορές στις συμπεριφορές Πολάκη – τον οποίο επανειλημμένα είχε καλύψει ο Αλέξης Τσίπρας – είναι πολλές στην Ιθάκη.
Γράφει: «Πριν προλάβει όμως να καταλαγιάσει το θέμα Παππά, στις 26 Φεβρουαρίου, έκανε ένα ακόμα «θαύμα» ο Πολάκης. Παίρνοντας θάρρος από το κλίμα κομματικού πατριωτισμού που είχε δημιουργηθεί, θεώρησε πως έπρεπε να πει τα δικά του, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Έκανε λοιπόν μια ανάρτηση, στοχοποιώντας δεκατρείς δικαστές και δεκαπέντε δημοσιογράφους. Όλους με τις φωτογραφίες των προσώπων τους και λεζάντα: «Το βαθύ κράτος… αν δεν καθαρίσουμε από αυτούς δεν θα είναι αλλιώς τη άλλη φορά»…
Εξοργίστηκα. Έβγαλα μια ανακοίνωση με την οποία τον έθεσα εκτός ψηφοδελτίων, με αποτέλεσμα αντιδράσεις από όλες τις πλευρές μέσα στο κόμμα. Όχι μόνο οι συνοδοιπόροι του Πολάκη, αλλά και οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του, αντιτάχθηκαν με σφοδρότητα στην απόφαση αυτή. Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Ομπρέλα» την καταδίκασε. Με δυο λόγια, το ατόπημα Πολάκη ήταν μια ευκαιρία για τα επιτελεία της Ν.Δ. να πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απόφαση που τον έθετε εκτός ψηφοδελτίων ήταν μια ευκαιρία για τα επιτελεία των τάσεων να πλήξουν εμένα».
Το δικό του μπαϊράκι
Η συμπεριφορά του Παύλου Πολάκη είχε ενοχλήσει και την περίοδο της πανδημίας. Αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας στην «Ιθάκη»: «Μέσα στην ιδιόμορφη και δύσκολη αυτή περίοδο, εμφανίστηκε πάλι με το δικό του «μπαϊράκι» ο Πολάκης. Χωρίς καμία συνεννόηση, με αναρτήσεις και δηλώσεις του, υποβάθμιζε την αξία των εμβολίων, αμφισβητούσε τις οδηγίες της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων και ασκούσε έντονη κριτική στον Σωτήρη Τσιόδρα, κατηγορώντας τους επιστήμονες ως καθοδηγούμενους από πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Επιπλέον, προωθούσε την ιδέα ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας θα έπρεπε να βασιστεί περισσότερο σε φαρμακευτικές αγωγές παρά στον μαζικό εμβολιασμό. Η στάση του ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση με τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, που στήριζε ανοιχτά τον εμβολιασμό και την υπεύθυνη υγειονομική διαχείριση».
Ζωή ποδήλατο
Οικτρά μετανιωμένος εμφανίζεται και για την επιλογή της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Περιγράφει στο βιβλίο του όλα όσα έλεγε τότε σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος αλλά εκείνος κατά κάποιους αρνιόταν να δει ή είχε παγιδευτεί στις επιλογές του.
«Η διαχείρισή της ήταν από τις πλέον επώδυνες εμπειρίες εκείνης της περιόδου. Είχα ήδη μετανιώσει για την πρόταση που της είχα απευθύνει να αναλάβει την θέση της προέδρου της βουλής σε μια προσπάθεια να δώσουμε εικόνα ανανέωσης και μαχητικότητας».
«Όταν την καλούσα να συζητήσουμε ρεαλιστικές εναλλακτικές για την περίπτωση της πληρους ρήξης με τους εταίρους εκείνη μου απαντούσε με μια αφοπλιστική αοριστία: «Να πάμε στον ΟΗΕ». Κι όταν σχεδόν απελπισμένος την ρωτούσα: «Κι αν πάμε τι ακριβώς θα αλλάξει; Δεν θα έχουν ήδη καταρρεύσει τα δημόσια ταμεία και οι τράπεζες;» εκείνη επανερχόταν σχεδόν πεισματικά: «το χρέος είναι επονείδιστο. Στον ΟΗΕ πρέπει να απευθυνθούμε».
Λάθος η υποψηφιότητα Παππά
Ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει επίσης μετανιωμένος που δεν ζήτησε μετά την καταδίκη του Νίκου Παππά από το ειδικό δικαστήριο με 13-0 να μην είναι υποψήφιος.
«Εκ των υστέρων, εκτιμώ ότι έπρεπε να του ζητήσω να διευκολύνει, κυρίως το κόμμα αλλά και τον εαυτό του, αποσύροντας ο ίδιος την υποψηφιότητά του. Κι αυτό, γιατί είχε επιδείξει σε όλη αυτή τη διαδικασία απαράδεκτη επιπολαιότητα».
Η άνοδος στην εξουσία
Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί το περίφημο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του 2014 καταλύτη για τη νίκη του κόμματός του στις εκλογές. Από τις περιγραφές που κάνει στο βιβλίο του θεωρεί τον Αντώνη Σαμαρά έναν από τους πλέον αποτυχημένους πρωθυπουργούς που πέρασαν από τη χώρα, αναφέρεται στο περιστατικό που δεν εμφανίστηκε για να του παραδώσει τα κλειδιά του Μαξίμου ως είθισται.
Ειδικά όσον αφορά στο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης λέει: «Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε τον καταλύτη για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ λίγους μήνες αργότερα. Ταυτόχρονα όμως και τον πήχη που ποτέ δεν κατάφερε να υπερβεί. Η κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε απολύτως στο πνεύμα του Προγράμματος, δεν κατάφερε, όμως να ανταποκριθεί στο γράμμα».
Εσύ θα είσαι ο Βελουχιώτης κι εγώ ο Ζέρβας
Δυο σκηνικά που οδήγησαν στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ περιγράφει στην «Ιθάκη» ο Αλέξης Τσίπρας.
Το ένα είναι το ραντεβού με τον Πάνο Καμμένο στην Κουμουνδούρου. «Ανέβηκε στον έβδομο όροφο, βγάλαμε τις τυπικές φωτογραφίες και όταν έκλεισε η πόρτα μου είπε: «Εγώ θέλω το Υπουργείο Άμυνας και δεν θα σου βάλω κανέναν όρο, δεν θέλω να είμαι Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Θέλω το Υπουργείο Άμυνας γιατί αυτό ήταν το όνειρό μου. Θέλω να συμμετέχω σε αυτή την προσπάθεια. Μαζί θα φτιάξουμε μια νέα εθνική ενότητα. Εσύ θα είσαι ο Άρης Βελουχιώτης και εγώ ο Ναπολέων Ζέρβας». Πέρα από τις συνηθισμένες υπερβολές του, που τις ανέμενα, ομολογώ ότι με εξέπληξε η στάση του…»
Ο πρώην πρωθυπουργός του απάντησε: «Ηρέμησε Πάνο! Σ’ ευχαριστώ και μου ακούγεται πολύ ωραίο όλο αυτό για την εθνική συμφιλίωση, αλλά τώρα χρειάζομαι τη μέγιστη δυνατή στήριξη και πλειοψηφία. Καταλαβαίνεις γιατί. Σκέφτομαι, λοιπόν, να προτείνω και στον Θεοδωράκη να συμμετάσχει στην Κυβέρνηση».
Με τον Πάνο Καμμένο να του αντιτείνει: «Μην τον φέρεις αυτόν. Θα μας διαλύσει, θα τα δίνει όλα στους έξω».
Τι θέλεις εσύ εδώ;
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μπορεί και να υπήρξε καταλυτικός στο να μην συνεργαστεί ο Σταύρος Θεοδωράκης και το Ποτάμι με τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Όμως όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Ανεβαίνοντας με τα πόδια της σκάλες της Κουμουνδούρου, κάποια στιγμή ο Θεοδωράκης φτάνει στον όροφο που ήταν το γραφείο του Λαφαζάνη. Τον συναντάει στον διάδρομο και ο Λαφαζάνης του απευθύνεται: «Τι θες εσύ εδώ; Μην κάνεις τον κόπο, πρόλαβε ο άλλος».
Με τον Θεοδωράκη να απαντά: «Τι εννοείς;»
Και τον Λαφαζάνη να του λέει: «Ήταν πάνω με τον Καμμένο. Τελείωσε τα βρήκαμε».
«Και έτσι ο Θεοδωράκης δεν έκανε τον κόπο. Ανέβηκε μεν για λόγους ευγενείας μέχρι τον έβδομο, αλλά η συνάντηση τελείωσε πριν καν αρχίσει. Ανταλλάξαμε δυο κουβέντες σχεδόν στο πόδι, κι έφυγε. Δεν μου δόθηκε καν η ευκαιρία να συζητήσω ουσιαστικά μαζί του το ενδεχόμενο συμμετοχής του στην Κυβέρνηση. Ενδεχομένως το αποτέλεσμα να ήταν το ίδιο σε κάθε περίπτωση. Με δεδομένη τη συμμετοχή Καμμένου, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τον πείσω να συμμετάσχει και αυτός. Έχει όμως την ιστορική του αξία το γεγονός ότι η απόφασή του να μην πάρει τον ανελκυστήρα και να ανέβει από τις σκάλες στέρησε τη δυνατότητα έστω να κουβεντιάσουμε πριν διαφωνήσουμε».
Η διαπραγμάτευση
Ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του αναφέρεται εκτενώς και με πολλές συναισθηματικές εκρήξεις στην περίοδο της διαπραγμάτευσης και αναμφίβολα μετά την ανάγνωση του βιβλίου του από πολλούς θα υπάρξουν αντιδράσεις τόσο εντός όσο και εκτός.
Εντύπωση προκαλεί το πως περιγράφει την απειρία αλλά και την άγνοια κινδύνου των στελεχών του λίγο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Γράφει: «Το πιο σοβαρό, όμως πρόβλημα δεν ήταν η ενδυμασία, αλλά οι δηλώσεις τους πριν και μετά την ορκωμοσία. Μέχρι να προσέλθουν στο Υπουργικό Συμβούλιο, ορισμένοι πρέπει να είχαν ανεβάσει ο καθένας τους από μια μονάδα τουλάχιστον τα spreads των ελληνικών ομολόγων. Ο ένας κοινωνικοποιούσε υπηρεσίες, ο άλλος προσλάμβανε απολυμένους, ο τρίτος έδιωχνε τους Κινέζους από τον Πειραιά. Επικρατούσε η αισιοδοξία της βούλησης και απουσίαζε η απαισιοδοξία της νόησης».
Ο άγνωστος διάλογος
Αναφέρεται στις επαφές που είχε από την πρώτη στιγμή με τους εταίρους μας, στην σκληρότητα και την εμμονή του Σόιμπλε και αποκαλύπτει κάποια περιστατικά που δεν ήταν ευρέως γνωστά όπως το τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα ενώ βρισκόταν στις Βρυξέλλες μετά το δημοψήφισμα και λίγο πριν την 17ωρη διαπραγμάτευση που οδήγησε στο 3ο Μνημόνιο.
Και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
Ομπάμα: «Έχω ένα καλό και ένα κακό νέο να σου μεταφέρω».
Τσίπρας: «Να ξεκινήσουμε από το καλό;»
Ομπάμ: «Μετά τη νίκη σου στο δημοψήφισμα είσαι ο κυρίαρχος των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα».
Τσίπρας: «Και το κακό;»
Ομπάμα: «Το κακό νέο είναι ότι έχουν συσπειρωθεί απέναντί σου δυνάμεις που θέλουν να τορπιλίσουν τη διαπραγμάτευση και τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Υπάρχει ένα ισχυρό μπλοκ που δεν θέλει να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση και να οδηγηθείτε σε εθνικό νόμισμα. Δεν μπορώ να σου πως λεπτομέρειες αλλά ένα πράγμα σου ζητάω να είσαι ψύχραιμος. Εμείς θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις και θα είμαστε on board και παρασκηνιακά θα παρέμβουμε αν χρειαστεί».
Καλύτερα στα σκουπίδια
Ο Αλέξης Τσίπρας περιγράφει και το παρασκήνιο της συνάντησής του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα την περίοδο της διαπραγμάτευσης και την σκληρή απάντηση που έδωσε ο Ρώσος Πρόεδρος στο αίτημα να αγοράσει η Ρωσία έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου 200-300 εκατομμύρια.
«Η απάντησή του ήταν όχι απλώς ειλικρινής, αλλά θα έλεγα ωμή. Θα προτιμούσε, μου είπε, εκείνα τα χρήματα που ζητήσαμε να τα έδινε σε ένα ορφανοτροφείο γιατί αν τα έδινε στην Ελλάδα θα ήταν σαν να τα πετούσε σε έναν σκουπιδοντενεκέ».
Οι ουρές στις τράπεζες
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στα capital controls, στην αντίδραση των πολιτών που κατά τον ίδιο ήταν πιο ήπια από ότι περίμενε, για την συμπάθεια που εισέπραξε όταν έβγαλε έρπη από την πίεση της διαπραγμάτευσης, για τον τρόπο που έλαβε δραματικές αποφάσεις όπως αυτή για το δημοψήφισμα, επαινεί την στάση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στο Συμβούλιο Πολιτικών αρχηγών.
Επιρρίπτει ευθύνες στην Φώφη Γεννηματά που δεν στήριξε την απλή αναλογική και «έτσι οδηγηθήκαμε στην ηγεμονία Μητσοτάκη», όπως αναφέρει.
Υπερασπίζεται το νόμο Κατρούγκαλου αλλά παραδέχεται ότι ρίχνοντας το βάρος στους αδύναμους «έχασε» τη μεσαία τάξη αλλά θυμάται το κακό που έκανε αργότερα η δήλωση του κ. Κατρούγκαλου για τις εισφορές και γράφει: «Η δήλωση Κατρούγκαλου μας χτύπησε στο πιο ευαίσθητο σημείο, στην αχίλλειο πτέρνα μας, για να μιλήσουμε με ομηρικούς όρους. Σε χρόνο – ρεκόρ, η φράση του είχε φτάσει σε περισσότερα από τρία εκατομμύρια κινητά τηλέφωνα, ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες βομβαρδίζονταν με μηνύματα συναγερμού: «Προσέξτε, έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ να μας διαλύσει ξανά».
Ανάρμοστος Πρόεδρος
Έτσι αναφέρεται στον για λίγο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη: «Ήταν ένα Πρόεδρος απολύτως ανάρμοστος για το κόμμα του. Ένας πολύ φιλόδοξος άνθρωπος, που δεν είχε όμως καμία γνώση του κομματικού περιβάλλοντος, ούτε και της ελληνικής πραγματικότητας. Είχε μεγαλώσει στις ΗΠΑ. Δεν γνώριζε ούτε τα βασικά της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ούτε τα βασικά της σύγχρονης ελληνικής Πολιτικής Ιστορίας».
Ήθελα να προλάβω την διάσπαση
«Παρά την απόφασή μου να μην ασχοληθώ, δεν άντεξα και ζήτησα να δω τον Νάσο Ηλιόπουλο σε μια προσπάθεια να προλάβω τη διάσπαση. Τον υποδέχθηκε στο γραφείο μου και του εξήγησα ότι θα ήταν τεράστιο πολιτικό λάθος η αποχώρησή τους. Και ότι δεν μπορούν να αποφασίζουν παρασυρόμενοι από το κλίμα της βάσης που τους υποστηρίζει. Με άκουσε με προσοχή. Στο τέλος ζήτησε να με αγκαλιάσει φεύγοντας, σαν να ήταν η στιγμή του αποχωρισμού – ή του πολιτικού απογαλακτισμού».
Η αποκάλυψη για την Αχτσιόγλου
Ο πρώην πρωθυπουργός αποκαλύπτει ότι είχε προτείνει στην Έφη Αχτσιόγλου να είναι η επόμενη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Μου είπε δεν της είχε περάσει από το μυαλό η προοπτική να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ και ότι ένιωθε ανέτοιμη για ένα βάρος», γράφει.
«Η στάση της με αιφνιδίασε. Εκεί που εγώ έβλεπα μια μεγάλη ευκαιρία, εκείνη έβλεπε προβλήματα. Επιχείρησα, λοιπόν, όσο μπορούσα να την μεταπείσω. Τη διαβεβαίωσα πως θα ήμουν συνεχώς δίπλα της. Αν μεν πηγαίναμε καλά στις εκλογές και ανεβάζαμε έστω και μια μονάδα τα ποσοστά μας σε σχέση με τον Μάιο, θα ήμασταν όλοι κερδισμένοι. Αν πάλι δεν πηγαίναμε καλά, η ευθύνη θα βάραινε αποκλειστικά εμένα.
Την επόμενη μέρα το πρωί, μου τηλεφώνησε και μου μετέφερε την οριστική της άρνηση. Απογοητεύτηκα. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για το κόμμα, αλλά και για την ίδια».
