Toυ Κώστα Παππά
Αίσθηση έχει προκαλέσει στα πολιτικά πράγματα της χώρας η δημοσκόπηση της alco για τα epikaira.gr. Μεταξύ των πολύ σημαντικών ευρημάτων που απορρέουν από αυτή είναι το αναμενόμενο come back του Αντώνη Σαμαρά και του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική ζωή του τόπου.
Αρχικά να πούμε οτι η μέτρηση της Alco δεν αναφέρεται σε κόμματα που έχουν συγκεκριμένες ιδεολογικές πλατφόρμες και χαρακτηριστικά. Μιλάμε πάντα για πιθανές προθέσεις των δύο πρώην Πρωθυπουργών. Αυτές τις προθέσεις ιχνηλατεί μεταξύ των άλλων η έρευνα και κάλεσε τους πολίτες να τοποθετηθούν επι ενός ενδεχόμενου και οχι μιας πραγματικότητας. Έχει λοιπόν ιδιαίτερη σημασία πώς οι πολίτες βλέπουν αρχικά αυτό το ενδεχόμενο. Σε κάθε περίπτωση η δημοσκόπηση του epikaira.gr έθεσε ελεύθερα στους πολίτες τις ερωτήσεις και σίγουρα τα ευρήματα αυτά αποτελούν την αρχή μιας συνολικότερης συζήτησης , γιατί απλά ως έρευνα δεν φοβήθηκε να θέσει το δάχτυλο “επί τον τύπο των ήλων”.
Αρχικά για τον Αντώνη Σαμαρά εμφανίζεται ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτηθέντων που φθάνει το 20% δηλαδή ένας στους πέντε που απαντούν οτι ο κ. Σαμαράς θα πρέπει να διεκδικήσει ενεργότερο ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. Αυτό δεν σημαίνει οτι 1 στους 5 θα ψήφιζε ένα κόμμα υπό τον Μεσσήνιο πολιτικό, αυτό το ποσοστό δημοσκοπικά μπορεί να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο αν ο κ. Σαμαράς προχωρήσει στην δημιουργία νέου πολιτικού φορέα. Στους δε ψηφοφόρους της ΝΔ το ποσοστό αυτό σκαρφαλώνει στο 24%, δηλαδή περίπου 1 στους 4 ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος φαίνεται να καλοβλέπουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αν αυτό το ποσοστό κάποιος το αφαιρούσε από την υπάρχουσα δύναμη της ΝΔ στη δημοσκόπηση του epikaira.gr τότε θα έβλεπε οτι η ΝΔ θα μπορούσε δημοσκοπικά να κατρακυλήσει κάπου κοντά στο 20%. Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε λογικά άλματα συμπεραίνουμε ωστόσο οτι ακόμα και αν είναι μικρότερο το ποσοστό των ψηφοφόρων της ΝΔ που θα ψήφιζε ενδεχομένως ένα κόμμα Σαμαρά μοιάζει σχεδόν βέβαιο οτι μια τέτοια κίνηση του πρώην Πρωθυπουργού θα αποτελούσε την οριστική ταφόπλακα στις επιθυμίες της ΝΔ για μια ακόμα αυτοδυναμία, αφού η πιθανότητα να υπερβεί πλέον το 30% θα έμοιαζε με όνειρο θερινής νυκτός.
Σε κάθε περίπτωση ακόμα και σε επίπεδο υποθέσεων και ενδεχομένων η ΝΔ φαίνεται οτι θα βγει βαριά τραυματισμένη από μια τέτοια κίνηση του κυρίου Σαμαρά. Δεν συζητάμε όμως εδώ μόνο για τα δημοσκοπικά βαρίδια που θα έβαζε ένα τέτοιο κόμμα στον κ. Μητσοτάκη , αλλά και το γεγονός οτι η αντιπολίτευση που θα ασκούσε ο κ. Σαμαράς εντός και εκτός Βουλής θα ήταν επίσης ένας μόνιμος βραχνάς για την γαλάζια παράταξη.
Στο δεύτερο ενδεχόμενο τώρα. Στην περίπτωση δηλαδή που απασφαλίσει και ο Αλέξης Τσίπρας και προχωρήσει και αυτός στην ίδρυση ενός νέου κόμματος , διεκδικώντας μια δεύτερη ευκαιρία στην εκλογική αρένα , επίσης τα μηνύματα είναι μάλλον ενθαρρυντικά. Δεν θα σχολιάσουμε καν το γεγονός οτι διεισδύει εντυπωσιακά στο ΣΥΡΙΖΑ και στους ψηφοφόρους του σε ποσοστά 66% , αυτό είναι ένα μάλλον αναμενόμενο εύρημα. Άξιο σχολιασμού είναι όμως ότι διεισδύει πολύ δυναμικά και στο ΠΑΣΟΚ σε ποσοστό 28% και στο ΚΚΕ σε ποσοστό 20% και στην Πλεύση Ελευθερίας με 23%, ακόμα και στο ΜΕΡΑ 25 σε ποσοστό 12%. Μπορεί βέβαια οι δεξαμενές ψήφων όλων αυτών των κομμάτων να είναι γενικότερα ρηχές, αλλά στη μεγάλη εικόνα και στο σύνολο το 27% που δηλώνει οτι πρέπει να διεκδικήσει ενεργότερο ρόλο στα πολιτικά πράγματα του τόπου είναι μια πολύ καλή αρχή που θα μπορούσε να αποτελέσει το ξεκίνημα μιας δίνης στον χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Πολύ δε περισσότερο όταν μιλάμε πάντα για ενδεχόμενα και όχι για απτές πολιτικές πρωτοβουλίες. Εκεί η πιθανότητα να στηρίξεις κάτι που υπάρχει προφανώς είναι πολύ μεγαλύτερη από το να στηρίζεις κάτι που δεν υφίσταται ακόμα.
