Του Κώστα Παππά
Ο κόσμος που ζούμε γίνεται ολοένα και περισσότερο παρανοϊκός. Από το πρωί μαθαίνουμε ότι ολόκληρος ο μηχανισμός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ασχολείται με τον ενδεχόμενο κίνδυνο παραβίασης του εναέριου χώρου της Πολωνίας από ρωσικές δυνάμεις. Πληροφορούμαστε επίσης ότι η ευρωπαϊκή ένωση ετοιμάζει σχέδιο για ταχεία μετακίνηση στρατιωτικών δυνάμεων προς θα ανατολικά της σύνορα. Είναι προφανές ότι έχουμε μπει σε μία πολύ επικίνδυνη κατάσταση , η οποία μπορεί να κλιμακωθεί περισσότερο αν όλες οι πλευρές δεν δείξουν αυτοσυγκράτηση.
Ωστόσο εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι όλη αυτη η κινητοποίηση που πραγματοποιείται στους κόλπους του ΝΑΤΟ και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν πραγματοποιήθηκε προφανώς ποτέ και σε καμία περίπτωση όταν οι δικοί μας γείτονες, οι Τούρκοι, παραβιάζουν σχεδόν καθημερινά εδώ και χρόνια δεκάδες φορές τον εναέριο χώρο της Ελλάδας.
Η υποκρισία της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ είναι τέτοια που βλέπουμε πως αντιμετωπίζουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά δυο παρόμοιες περιπτώσεις. Για τους ευρωπαίους εταίρους μας τα σύνορα της Πολωνίας είναι ευρωπαϊκά σύνορα, ενω τα σύνορα της Ελλάδας μάλλον όχι. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος το γεγονός ότι όχι μόνο η Τουρκία δεν αντιμετώπισε ποτέ, ούτε κατ’ ελάχιστον , αυτή την επιθετική στάση από τις χώρες της Δύσης, στις παραβιάσεις της εναντίον της Ελλάδας, αλλά γίνεται και στρατηγικός σύμμαχος της Δύσης μέσω του εξοπλιστικού προγράμματος safe.
Βέβαια η ελληνική πλευρά είναι συνηθισμένη από τέτοιου είδους αντιμετώπιση από την πλευρά των συμμάχων μας, οι οποίοι ανέχονται εδώ και δεκαετίες την παράνομη κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους στην Κύπρο από τουρκικές δυνάμεις.
Το ότι δεν μας εκπλήσσει αυτή η υποκρισία δεν σημαίνει όμως ότι είναι και κάτι που πρέπει να ανεχόμαστε. Επιτέλους η ελληνική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να δυναμώσει κατά πολύ τη φωνή της στα διεθνή φόρα. Δεν μπορεί να μας ζητάνε να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο στο μέτωπο της Ουκρανίας και ταυτόχρονα να να βλέπουμε τους εταίρους μας να μας εμπαίζουν. Θα πρέπει και η Ελλάδα να καταστήσει σαφές ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο κάθε παρόμοια απειλή εναντίον ευρωπαϊκού εδάφους. Άλλωστε όλοι γνωρίζουν καλά ότι είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που απειλείται επίσημα με casus belli από μία άλλη χώρα του ΝΑΤΟ.
Οι εποχές είναι περίεργες και επικίνδυνες. Νέες στρατηγικές και παράδοξες συμμαχίες εμφανίζονται στον ορίζοντα και μαζί τους και σημαντικές απειλές που κάνουν τις δυνάμεις του αναθεωρητισμού να βλέπουν πεδίο δόξης λαμπρό . Αν δεν δυναμώσουμε σήμερα τη φωνή μας τότε αύριο δεν θα μας ακούει κανείς.
