Ένα δαιδαλώδες δίκτυο «ξεπλύματος» μέσω στοιχηματικών εταιρειών, πολυτελών αγορών, ακόμη και εικονικών διαζυγίων αποκαλύπτει η δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, με τις Αρχές να φέρνουν στο φως στοιχεία που προκαλούν σοκ για τις μεθόδους και τα ποσά που διακινήθηκαν.
Ο φερόμενος ως αρχηγός είχε αναλάβει τον εντοπισμό ανεκμετάλλευτων αγροτεμαχίων και βοσκότοπων σε όλη τη χώρα.
Από εκεί, το κύκλωμα «έτρεχε» ψευδείς δηλώσεις, εξασφαλίζοντας υπέρογκα ποσά από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Μετά την έγκριση των ψευδών αιτήσεων, τα ποσά των επιδοτήσεων κατατίθεντο σε τραπεζικούς λογαριασμούς που ανήκαν είτε στα μέλη της οργάνωσης είτε σε λογαριασμούς τρίτων προσώπων που είχαν παραχωρήσει τη χρήση τους.
Ο 38χρονος φερόμενος ως αρχηγός, συγκέντρωνε σταδιακά τα χρήματα, ζητώντας από τα μέλη του κυκλώματος να του τα επιστρέψουν είτε με ηλεκτρονικές μεταφορές είτε με αναλήψεις σε μετρητά.
Συχνά, μάλιστα, οι δικαιούχοι έκαναν αναλήψεις από ΑΤΜ και του παρέδιδαν μετρητά.
Για να μην εντοπίζονται οι συναλλαγές, η εγκληματική οργάνωση χρησιμοποιούσε μία συγκεκριμένη πρακτική.
Αρχικά, τα ποσά χωρίζονταν σε μικρότερες καταθέσεις (συνήθως κάτω 9.000 ευρώ) σε πολλούς λογαριασμούς, ώστε να μη «χτυπούν» στα τραπεζικά φίλτρα, και στη συνέχεια γίνονταν πολλαπλές μεταφορές μεταξύ λογαριασμών μελών, συγγενών και συνεργαζόμενων προσώπων.
Έτσι, τα χρήματα «διαλύονταν» σε φαινομενικά άσχετες κινήσεις (αναφέρεται και στο κατηγορητήριο ως δομημένες συναλλαγές).
Αφού είχαν κατακερματιστεί, τα χρήματα διοχετεύονταν σε μια σειρά φαινομενικά νόμιμες δαπάνες.
Το μεγαλύτερο μέρος των παράνομων ποσών «νομιμοποιούνταν» μέσω στοιχηματικών εταιρειών.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, μόνο στους λογαριασμούς του αρχηγού καταγράφονται πιστώσεις ύψους 3,49 εκατ. ευρώ από στοιχηματικές εταιρείες και χρεώσεις 3,11 εκατ. ευρώ προς αυτές.
Επίσης, διαπιστώθηκε ότι αρχηγικό μέλος ξέπλενε χρήματα μέσω της χλιδάτης ζωής που διήγαγε, με ταξίδια στις ΗΠΑ, στην Κωνσταντινούπολη και στο Ντουμπάι όπου διέμενε σε πολυτελή καταλύματα, αλλά και με αγορές από επώνυμες εταιρίες όπως Fendi, Prada και Gucci.
Το κύκλωμα είχε δημιουργήσει, παράλληλα, μία επιχειρηματική βιτρίνα, με μικρές εταιρίες κέλυφος, μέσω των οποίων εμφανίζονταν «νόμιμες» εισπράξεις.
Για να καλύπτει την προέλευση των χρημάτων, το κύκλωμα χρησιμοποιούσε συγγενικά ή και συνδεδεμένα πρόσωπα.
Χαρακτηριστικά, ο αρχηγός περνούσε στην επαγγελματική έδρα της συζύγου του πληρωμές για τις πολυτελείς αγορές που έκανε, αφού ο ίδιος δεν μπορούσε να τις δικαιολογήσει.
Σε άλλη περίπτωση, είχε γίνει ακόμη και εικονική λύση γάμου ώστε να μην δεσμευτούν τα περιουσιακά στοιχεία.
Τα χρήματα που είχαν «περάσει» από αυτά τα στάδια εμφανίζονταν πλέον ως «νόμιμα κέρδη» ή εισοδήματα και χρησιμοποιούνταν για αγορά οχημάτων, επενδύσεις σε ακίνητα, καταθέσεις σε κοινόχρηστους λογαριασμούς ή χρήση για τρέχουσες δαπάνες (ενοίκια, ταξίδια, οικογενειακά έξοδα).
Στο κατηγορητήριο αναφέρεται, χαρακτηριστικά, ότι τα ποσά είχαν «εξαφανιστεί» λογιστικά, δηλαδή δεν μπορούσαν να συνδεθούν πλέον άμεσα με τις ψευδείς επιδοτήσεις.
