Του Σπύρου Τρίψα
Η ιστορία της καθ’ ομολογίαν δολοφόνου των 4 παιδιών Ειρήνη Μουρτζούκου δείχνει την αδυναμία της πολιτείας να προστατεύσει την ζωή των παιδιών. Ας σταθούμε όμως σε αυτές τις προεκτάσεις που δείχνουν οτι η ελληνική κοινωνία νοσεί βαριά και η ελληνική πολιτεία αδυνατεί να δράσει προληπτικά ώστε να αποσοβήσει τέτοιου είδους φρικτά εγκλήματα που έχουν σαν θύματα ανυπεράσπιστα βρέφη.
Ας ξεκινήσουμε από την στιγμή που η Μουρτζούκου βρέθηκε σε ένα μαιευτήριο να γεννήσει. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα που λειτουργούν οι κοινωνικές δομές πρόνοιας θα υπήρχε κάποια φροντίδα και ενδιαφέρον να παρατηρήσουν την μητέρα που έφερε στον κόσμο δύο παιδιά και πιθανότατα παρουσίαζε κάποια αποκλίνουσα συμπεριφορά. Αυτή η κοινωνική μέριμνα λείπει δυστυχώς από το περίφημο δίχτυ κοινωνικής προστασίας και φροντίδας , γιατί αν λειτουργούσε αποτελεσματικά τότε ανάλογες περιπτώσεις θα ήταν πιθανό να προληφθούν μέσα από μια απλή παρατήρηση της μητέρας.
Μέσα από αυτό το διαρκές σήριαλ όλων αυτών των μηνών βγήκαν πληροφορίες για τις προβληματικές οικογενειακές σχέσεις της Μουρτζούκου κυρίως με την μητέρα της. Ένας κρατικός φορέας λοιπόν που θα παρατηρούσε τις πιθανές αποκλίνουσες συμπεριφορές της Μουρτζούκου θα μπορούσε και σε αυτή την περίπτωση να δράσει προληπτικά στο μεγάλωμα ενός ανθρώπου που σήμερα παραδέχεται τη δολοφονία 4 βρεφών.
Η woke ατζέντα που τρύπωσε για τα καλά στην ελληνική κοινωνία με το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφυλόφυλων και συνέπεια αυτού και της τεκνοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, με τις ευλογίες της κυβέρνηση και των κομμάτων της Κεντροαριστεράς και της αριστεράς έχει ήδη διακορεύσει τις ηθικές αξίες μιας ολόκληρης κοινωνίας και στέλνουν το μήνυμα οτι όλα επιτρέπονται και εν τέλη οδηγούν την κοινωνία σε μια απάθεια για όσα τερατώδη παρακολουθούμε, καθώς όπως λένε κάποιοι συμβαίνουν και αυτά.
Οι ομοφυλοφυλικές σχέσεις που η ίδια η Μουρτζούκου παραδέχθηκε με μητέρες των παιδιών που υποτίθεται οτι φρόντιζε και μια υποκριτική κοινωνία της κλειδαρότρυπας που πάντοτε γνωρίζει, αλλά ποτέ δεν μιλά ,αποτελούν επίσης στοιχεία μιας υπόθεσης που είχε και καπνό και φωτιά. Μικρές κοινωνίες που ερεθίζονται με πικάντικες λεπτομέρειες σεξουαλικών συμπεριφορών και τοπικές αρχές αδιάφορες για τα συμβαίνοντα επέδρασαν καταλυτικά να υπάρχει αυτό το σκοτάδι στην συμπεριφορά και στη δράση της Μουρτζούκου με αυτά τα ολέθρια αποτελέσματα.
Οι ξεχαρβαλωμένες ιατροδικαστικές υπηρεσίες στην Ελλάδα και στην υπόθεση Πισπιρίγκου και τώρα αντί να φωτίσουν τα εγκλήματα τα οδηγούσαν σε μεγαλύτερο σκοτάδι. Αυτό ανάγκασε την κυβέρνηση να ανακοινώσει κάποια μέτρα κατόπιν εορτής πάλι. Έγινε μάλιστα τις τελευταίες ώρες και αιφνιδιαστική έφοδος στην ιατροδικαστική υπηρεσία Πατρών. Μετά από αυτά είναι να μην σκέφτεται ο οποιοσδήποτε πόσες ακόμα περιπτώσεις μπορεί να θάφτηκαν από κακούς χειρισμούς ανεπαρκών ή επίορκων ιατροδικαστών;
Στα ερωτήματα τις υπόθεσης για τα οποία περιμένουμε απαντήσεις αρκεί να θέσουμε τα εξής: Η Μουρτζούκου ακόμα δεν μας είπε γιατί σκότωνε τα παιδιά; πως τα σκότωνε; ή ακόμα σήμερα ποιος πληρώνει τα έξοδα της ακριβής υπεράσπισής της. Γιατί τώρα οι άξιοι αξιωματικοί του ανθρωποκτονιών έθεσαν τέλος στην υπόθεση αποσπώντας την παραδοχή της Μουρτζούκου για τα εγκλήματα ενώ τόσους μήνες η ίδια είχε εξελιχθεί ελεύθερα σε τηλεοπτική σταρ; Τυχαίνει την ίδια στιγμή το φιλοθεάμων κοινό να παρακολουθούσε την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά τώρα με τις συνταρακτικές αποκαλύψεις τις υπόθεσης αυτής θα βγάλουμε το Καλοκαίρι με τα σκοτεινά μυστικά που βγαίνουν στο φως. Το γιατί τώρα τίθεται πάντα ως ένα σοβαρό ερώτημα όταν αποφασίζετε να σηκωθεί το καπάκι του οχετού.
