Του Κώστα Παππά
Οι τελευταίες αποκαλύψεις για τον ΟΠΕΚΕΠΕ έβαλαν στο κάδρο και το ΠΑΣΟΚ με την αναφορά του ονόματος του γραμματέα της Νομαρχιακής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ Λάμπρου Αντωνόπουλου, ο οποίος και υπέβαλλε την παραίτησή του. Το γεγονός οτι το περιστατικό αυτό αποδυναμώνει κι άλλο τον αντιπολιτευτικό λόγο του ΠΑΣΟΚ, που ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έπρεπε να πρωτοστατεί στον πολιτικό αντίλογο προς την κυβέρνηση για το μεγάλο σκάνδαλο φέρνει μουρμούρες και στην Χαριλάου Τρικούπη. Οι μουρμούρες αυτές έρχονται να προστεθούν στις εσωκομματικές γκρίνιες για την δημοκοπική καθήλωση του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις.
Θα μπορούσε κάποιος να πει οτι οκ. Ανδρουλάκης είναι ο άνθρωπος που επιστρέφει τα πολιτικά δώρα που του έγιναν. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα που κοιμήθηκε τρίτο στις εκλογές και μέσα από τις καραμπόλες και τις διαλυτικές καταστάσεις στο ΣΥΡΙΖΑ έγινε το δεύτερο κόμμα και ηγείται της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον τόπο. Παρά το γεγονός οτι ο κ. Ανδρουλάκης επικράτησε άνετα και στις εσωκομματικές εκλογές και φαινόταν από παντού ούριος πολιτικός άνεμος στα πανιά του κόμματος , ωστόσο το καράβι έμεινε αρόδου , γιατί ο καπετάνιος του δεν φαίνεται να έχει συγκεκριμένο στόχο και πελαγοδρομεί. Αυτό γίνεται αντιληπτό από το πολιτικό ακροατήριο και έτσι το ΠΑΣΟΚ μένει καθηλωμένο στις δημοσκοπήσεις, γιατί ο Πρόεδρος του δεν πείθει. Εμφανείς επικοινωνιακοί λόγοι που παρουσιάζουν τον κ Ανδρουλάκη ως ένα πρόσωπο που στερείται ηγετικών χαρακτηριστικών , αλλά και άλλοι λόγοι που δείχνουν οτι το κόμμα, υπο την καθοδήγησή του, δεν μπορεί να χαράξει μια καθαρή πορεία, καθιστούν προβληματική την διαχείριση του πολιτικού παρόντος και μέλλοντος του ΠΑΣΟΚ υπό τις συνθήκες αυτές.
Το γεγονός επίσης οτι όπου σταθεί και όπου βρεθεί ο κ. Ανδρουλάκης απορρίπτει όλα τα ενδεχόμενα συνεργασιών μετά τις εκλογές με οποιονδήποτε, δεν συγκαταλέγεται στα θετικά του σημερνού Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα σε ένα πολιτικό σκηνικό που φαίνεται οτι θα πρέπει πλέον να διαμορφωθεί μια κουλτούρα συνεργασιών για να κυβερνηθεί η χώρα, καθώς πολύ δύσκολα το πρώτο κόμμα θα μπορέσει να ξεπεράσει το 27-28% , δεν μπορεί να αποτελεί υπεύθυνη στάση το όχι σε όλα και όλους.
Όλα αυτά φαίνεται να κάνουν τους επίδοξους δελφίνους του κόμματος με επικεφαλής τον Παύλο Γερουλάνο να παρακολουθούν πολύ στενά τις εξελίξεις και να είναι έτοιμοι να ξιφουλκίσουν την κατάλληλη στιγμή. Ο πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ γνωρίζει πολύ καλά οτι ήταν δημοκοπικά εκείνο το πρόσωπο που θα μπορούσε να κερδίσει τον Νίκο Αδρουλάκη στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών , αλλά μια χούφτα ψήφοι έδωσαν το προβάδισμα στον κ. Δούκα να βρεθεί αυτός αντιμέτωπος με τον νυν Πρόεδρο του κόμματος στον δεύτερο γύρο. Αυτό από την μία πίκρανε τον Γερουλάνο , αλλά ταυτόχρονα τον πείσμωσε , γιατί ως έμπειρος πολιτικός κατάλαβε οτι πλέον έχει πολλές και σοβαρές πιθανότητες να διεκδικήσει σοβαρά την ηγεσία του κόμματος. Το γεγονός επίσης οτι ο λόγος του είναι περισσότερο σαφής από αυτόν του κυρίου Ανδρουλακη, είναι επίσης ένας άνθρωπος με πολιτική ευγένεια και με μια συγκεκριμένη αστική καταγωγή, που θα μπορούσε να ενισχύσει σημαντικά τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στα μεγάλα αστικά κέντρα και την Αθήνα, είναι βασικά στοιχεία που τον αναδεικνύουν σαν μια πολύ σοβαρή επιλογή για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Αν προσθέσουμε και την εικόνα ως βασικό στοιχείο της επικοινωνίας , νομίζουμε οτι δεν γεννάται σύγκριση.
Πολύ σύντομα λοιπόν την επόμενη στραβοτιμονία ο κ. Αδρουλάκης και όσο δεν βελτιώνεται η εικόνα του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις θα βρεθεί μπροστά σε εσωκομματική κριτική και πιθανότατα εσωστρέφεια. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ έχει και παράδοση και το know how για το πως γίνονται οι αντικαταστάσεις.
