Δευτέρα, 18 Αυγούστου, 2025

Top 5 άρθρα

Σχετικά άρθρα

Ο κρίσιμος Σεπτέμβριος για την ελληνική οικονομία

Ο Σεπτέμβριος αναμένεται να αποδειχθεί μήνας-σταθμός για την ελληνική οικονομία, καθώς περιλαμβάνει κρίσιμα «ραντεβού» με διεθνείς οίκους αξιολόγησης, αλλά και σημαντικές κυβερνητικές ανακοινώσεις.

Η αρχή θα γίνει στις 5 Σεπτεμβρίου, όταν η καναδική DBRS δημοσιοποιήσει τη νέα της έκθεση για την Ελλάδα. Παρότι δεν προβλέπεται νέα αναβάθμιση, τα σχόλια του οίκου για την πορεία της χώρας και τις πιθανές επιπτώσεις των αμερικανικών δασμών Τραμπ θα έχουν βαρύτητα για τις αγορές. Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Μάρτιο η DBRS ήταν εκείνη που άνοιξε τον δρόμο για την ένταξη στην επενδυτική βαθμίδα, αξιολογώντας την Ελλάδα με ΒΒΒ και μεταβάλλοντας τις προοπτικές από «θετικές» σε «σταθερές».

Λίγες μέρες αργότερα, στις 12 Σεπτεμβρίου, θα ακολουθήσει η Moody’s. Η αμερικανική εταιρεία ήταν και η τελευταία που αναβάθμισε την Ελλάδα στην κατηγορία επενδυτικής βαθμίδας (Baa3, στις 15 Μαρτίου). Επειδή καθυστέρησε σχεδόν ενάμιση χρόνο σε σχέση με τους υπόλοιπους οίκους, η επόμενη έκθεσή της θεωρείται ιδιαίτερα καθοριστική. Αν και μια νέα αναβάθμιση δεν θεωρείται το πιθανότερο σενάριο, αναλυτές σημειώνουν ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί πλήρως – έστω και αν η Moody’s είναι γνωστή για τη συγκρατημένη στάση της.

Παράλληλα, το εσωτερικό ενδιαφέρον στρέφεται στη ΔΕΘ, όπου στις αρχές Σεπτεμβρίου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανακοινώσει μέτρα ύψους τουλάχιστον 1,5 δισ. ευρώ. Ο δημοσιονομικός χώρος αυτός δημιουργείται μετά τη συμφωνία στο Eurogroup για τη ρήτρα διαφυγής, όμως η τελική «γραμμή» θα χαραχθεί αργότερα μέσα στον μήνα, καθώς οι διεθνείς εξελίξεις και οι προβλέψεις για το 2026 δυσκολεύουν τον σχεδιασμό.

Προς το παρόν, οι πιο σίγουρες παρεμβάσεις αφορούν τις φορολογικές ελαφρύνσεις για τη μεσαία τάξη και τους μισθωτούς, καθώς και το στεγαστικό πρόγραμμα, με επιπλέον μέτρα για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά. Ωστόσο, πριν φτάσει στο βήμα της ΔΕΘ, το οικονομικό επιτελείο θα χρειαστεί να αποδείξει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι οι μειώσεις φόρων μπορούν πράγματι να χρηματοδοτηθούν χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η δημοσιονομική ισορροπία.