Του Γιάννη Κορωναίου
Εγκλωβισμένη στα δίχτυα που έχει απλώσει η Τουρκία στην ανατολική
Μεσόγειο αλλά και στο δόγμα κατευνασμού και ήρεμων νερών της
εξαετίας Μητσοτάκη βρίσκεται η ελληνική εξωτερική πολιτική. Η Άγκυρα,
όπως επαίρονται τα φιλοερντογανικά ΜΜΕ, έχει στήσει ένα δίκτυο
συνεργασιών στην περιοχή, με εξαίρεση το Ισραήλ, και απειλεί ευθέως
τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, την ώρα που η Αθήνα
αναλώνει πόρους στα «πήγαινελα» με τη Λιβύη, καταγράφοντας
απώλειες αξιοπιστίας και γοήτρου σε επίπεδο διπλωματίας. Κερασάκι
στην τούρτα, η ανακοίνωση απόκτησης δυο ακόμα πλωτών
γεωτρύπανων από την ΤΡΑΟ, με στόχο τη δημιουργία μιας «ερευνητικής
τανάλιας» των θαλασσίων οικοπέδων Ελλάδας και Κύπρου.
Το παιχνίδι γίνεται διαρκώς και πιο επικίνδυνο από τη στιγμή που η Βας.
Σοφίας και βέβαια το Μαξίμου συνεχίζουν να «χορεύουν» στους ρυθμούς
της Άγκυρας. Έχοντας εγκαταλειφθεί η πολιτική της απάντησης στις
τουρκικές προκλήσεις, που εκφραζόταν στη διάρκεια της θητείας του Ν.
Δένδια στο υπουργείο Εξωτερικών, με τον Γ. Γεραπετρίτη ως επικεφαλής
να ασκεί τη διπλωματία των «ήπιων τόνων» κατ’ εντολή Κ. Μητσοτάκη,
η Τουρκία αποθρασύνεται σε διπλωματικό επίπεδο, κάτι που κρύβει επί
του πεδίου. Με την ηρεμία στο Αιγαίο ως προπέτασμα, τα τελευταία δυο
χρόνια η Άγκυρα έχει κλιμακώσει τις επιθετικές διπλωματικές ενέργειες
σε βάρος της χώρας μας, κυρίως μέσω των συμμαχιών που έχει συνάψει.
Έτσι η αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης κλιμακώνει την
προκλητικότητα της, δημοσιεύοντας τον έναν χάρτη μετά τον άλλο
αμφισβητώντας ευθέως τα ζωτικά συμφέροντα και δικαιώματα της
χώρας μας, ακόμα και τον περιορισμένης επέκτασης Θαλάσσιο
Χωροταξικό Σχεδιασμό που ανακοίνωσε η Ελλάδα στο πλαίσιο της
ευρωπαϊκής οδηγίας, προχωρά σε ρηματικές διακοινώσεις γραμμένες από
τουρκικό χέρι ενώ το ανατολικό τμήμα της αφρικανικής χώρας μας
περιγελά διπλωματικά και μας εκβιάζει με τις μεταναστευτικές ροές.
Κομπάζουν για την «περικύκλωση»
Και βέβαια η Τουρκία δεν σταματά μόνο στις τουρκολιβυκές σχέσεις. Οι
παλαιότεροι θα θυμούνται τα πρώτα σχέδια του Ρ.Τ. Ερντογάν, όταν με
άξονα την διπλωματική ισχύ, την οικονομική δύναμη του
αναπτυσσόμενου κράτους του αλλά και την κοινή θρησκεία, απομεινάρι
της οθωμανικής αυτοκρατορίας, πραγματοποιούσε κυκλωτικές κινήσεις
σε βάρος της Ελλάδας στα Βαλκάνια. Δένοντας στο άρμα του την
Αλβανία και το Κόσοβο, εξασφαλίζοντας τη φιλία της Βοσνίας και
διεκδικώντας τη Βόρεια Μακεδονία ως κράτος-δορυφόρο του, ο
Ερντογάν διείσδυε μεθοδικά στις χώρες των δυτικών Βαλκανίων. Με την
περίφημη ΤΙΚΑ, τον Τουρκικό Οργανισμό Συνεργασίας και Συντονισμού,
έστελνε Τούρκους εκπαιδευτικούς και νομοδιδασκάλους, αναστήλωνε
τζαμιά και παρείχε υποτροφίες σε Βαλκάνιους μουσουλμάνους. Η
Συμφωνία των Πρεσπών, που τόσο πολεμήθηκε από τους
υπερπατριώτες, «έσπασε» τον κλοιό και χάλασε προσωρινά τα σχέδια
Ερντογάν, ο οποίος δεν το έβαλε κάτω και πλέον ενέταξε και τη Σερβία
σε αυτά. Στην πρόσφατη επίσκεψη του στο Βελιγράδι «έκλεισε» και
αμυντικές συμφωνίες με τον Βούιτσιτς, αρχίζοντας με τη συμπαραγωγή
των αγαπημένων του drones.
Η επιχείρηση δημιουργίας μουσουλμανικού τόξου στα Βαλκάνια είναι σε
εξέλιξη, όμως η Άγκυρα, με τα αστραπιαία γεωπολιτικά αντανακλαστικά,
προτεραιοποίησε τις επιδιώξεις της στην ανατολική Μεσόγειο, στα
βήματα της Γαλάζιας Πατρίδας. Και τώρα επιχειρεί την περικύκλωση του
ελληνισμού δια θαλάσσης, όπως κομπορρημονεί η Sabah, αραδιάζοντας
τους συμμάχους τους στη Μεσόγειο. Βάζοντας στο στόχαστρο τον άξονα
Ελλάδας-Κύπρου-Γαλλίας-Ισραήλ, το τουρκικό μέσο απαριθμεί τις
τουρκικές κινήσεις μετά το τουρκολιβυκό σύμωνο του Νοεμβρίου του
2019. «Η Τουρκία έχει επεκτείνει την επιρροή της μέσω συμμαχιών σε
Συρία (ασφαλείας), Λίβανο (ενέργειας), «ΤΔΒΚ» (ΑΟΖ), διάδρομο
αγωγών (TANAPTAP), επενδύσεις σε LNG και άμυνα με το Κατάρ,
συνεργασία με Σομαλία σε υποθαλάσσιες έρευνες και ναυτική υποδομή,
συνεννόηση με Σουδάν, και επαφές με Αλγερία–Τυνησία ενώ πρόσφατα
συμφωνήθηκε μια ακόμη κοινή επιτροπή με την Αίγυπτο. Παράλληλα,
προωθεί συνεργασίες με Αλβανία, Μαυροβούνιο στο αμυντικό επίπεδο»
σημειώνεται με νόημα στο δημοσίευμα, το οποίο συμπεριλαμβάνει και
την Ιβηρική στους «συμμάχους», βάσει και της συνεργασίας στην
αμυντική βιομηχανία με την Μαδρίτη. «Η συνέργεια με τη στρατηγική
Τουρκίας δημιουργεί έναν ισχυρό Μεσογειακό άξονα: αν προστεθούν
Ισπανία–Πορτογαλία–Μαρόκο στις τουρκικές συμμαχίες (Λιβύη, Συρία,
TRNC, Αλγερία, Τυνησία, Αλβανία και Μαυροβούνιο), προκύπτει έναςάξονας θαλάσσιου ελέγχου με δυνατότητα να επικρατήσει στηΜεσόγειο».
Στο αδιαμφησβήτητα καθ’ υπαγόρευση δημοσίευμα, το οποίο έχει βάση
αλλά και άλματα διπλωματικής λογικής, θα μπορούσε κανείς να
συμπεριλάβει και την Ιταλία στο κάδρο των συμμάχων-συνεργατών.
Μόλις τον Απρίλιο Ερντογάν και Μελόνι υπέγραψαν αμυντικές
συμφωνίες, με προμετωπίδα την εξαγορά της Piaggio Aviation από την
Baykar για την κατασκευή, τι άλλο, drones!
Πέφτουν οι μάσκες για τη Λιβύη
Στις τελευταίες εξελίξεις, η αφαίρεση των επτά πέπλων της
τουρκολιβυκής σχέσης και η αποκάλυψη πως η Άγκυρα είναι πίσω από
τους χάρτες, τις ρηματικές διακοινώσεις ακόμα και τα διπλωματικά unfair
της Λιβύης.
Πριν προλάβει καλά καλά να προσγειωθεί ο Γ. Γεραπετρίτης στην Αθήνα,
να κυκλοφορήσουν οι φωτογραφιές με τις θερμές χειραψίες με τον
Ντμπέιμπα και να μεταφερθεί το «παραγωγικό κλίμα» των συναντήσεων,
η Τρίπολη, υπό την πλήρη καθοδήγηση της Τουρκίας, εκδίδει ρηματική
διακοίνωση (27 Μαΐου) στον ΟΗΕ, επιχειρεί να επιβάλει τετελεσμένα με
βάση το τουρκολιβυκό μνημόνιο, εις βάρος της Ελλάδας. Το πόσο έχει
βάλει το «χέρι» του το τουρκικό ΥΠΕΞ αποδεικνύεται και από την
επιχειρηματολογία, καθώς η Λιβύη «απορρίπτει πλήρως τις παράνομες
και μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις θαλάσσιων συνόρων της Ελλάδας και της
Αιγύπτου, καθώς και τις υπεράκτιες παραχωρήσεις τους στη Μεσόγειο
Θάλασσα που βασίζονται σε αυτές τις διεκδικήσεις» και τον ελληνικό
θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, που «παραβιάζει τις θαλάσσιες
δικαιοδοσίες της Λιβύης στη Μεσόγειο και την υφαλοκρηπίδα της».
Μαζί με την ανακοίνωση των δυο νέων γεωτρυπάνων, εκ των οποίων το
ένα θα χρησιμοποιηθεί στη Λιβύη, στο τουρκολιβυκό επιχειρηματικό
συμβούλιο υπεγράφη συμφωνία εμβάθυνσης της διμερούς συνεργασίας,
που περιλαμβάνει και την αξιοποίηση των πλούσιων κοιτασμάτων
ορυκτών που ανακαλύφθηκαν στη νότια Λιβύη τα τελευταία χρόνια.
Μήπως οι φύλαρχοι να μετακομίσουν μόνιμα στην Άγκυρα, να
αποφύγουν και τα αεροπορικά έξοδα;
Τι αντιπαραθέτουμε εμείς; Τη σημερινή δήλωση Μητσοτάκη για τα
θαλάσσια πάρκα σε Ιόνιο και Αιγαίο. Αύριο, μεθαύριο θα πράξει το ίδιο και η Άγκυρα, προκλητικά και ανιστόρητα. Και τότε ο πρωθυπουργός
κάτι θα πρέπει να πει ή να κάνει.
