Σε καταγγελίες ότι ο γιος του πατρός Αντωνίου επιχείρησε να τον δωροδοκήσει για να ανακαλέσει δήλωση προς υποστήριξη της κατηγορίας προχώρησε σήμερα πρώην τρόφιμος της δομής της «Κιβωτού του Κόσμου».
«Ασκήθηκε πίεση και προσπάθειες να πειστεί ο … να ανακαλέσει και να αλλάξει την κατάθεση του», αποκάλυψε ο συνήγορος του μάρτυρα στη δίκη για τις καταγγελίες κακοποιητικών πρακτικών στην «Κιβωτό του Κόσμου».
Πρόεδρος: Γιατί ανακαλέσατε; Σας απείλησαν
Μάρτυρας: Όχι βρέθηκα με τον πάτερ
Πρόεδρος: Σας πίεσε κάποιος; Φοβηθήκατε;
Μάρτυρας: Οχι.
Πρόεδρος: Γιατί αλλάξατε γνώμη;
Μάρτυρας: Γιατί ήθελα να αθωώσω τον πάτερ, όχι τους υπόλοιπους.
Πρόεδρος: Πότε σας προσέγγισαν και ζήτησαν να αλλάξετε την κατάθεση
Μάρτυρας: Τετάρτη βράδυ. Λίγο πριν τη δίκη.
Πρόεδρος: Σας έδωσαν κάτι;
Μάρτυρας: Ήμασταν σε σπίτι φίλου και μας έδωσαν χρήματα, 100 στον καθένα και στον έναν 300. Ηρθε ο γιος του πάτερ Αντώνιου και μας τα έδωσε.
Ακολούθως, κατέθεσε η Θεώνη Κουφονικολάκου, βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη για τα δικαιώματα του παιδιού, η οποία αναφέρθηκε στις ενέργειες στις οποίες προέβη βάσει του θεσμικού ρόλου της από τη στιγμή που έφτασαν στον Συνήγορο οι πρώτες καταγγελίες.
Η μάρτυρας περιέγραψε την επίσκεψή της στη δομή, όπου, όπως είπε, «με το που μπήκαμε παρατήρησα ένα πορτρέτο του πατρός Αντωνίου. Μου προκάλεσε εντύπωση. Ήταν ένα πορτρέτο εντελώς αναντίστοιχο με μια προνοιακού χαρακτήρα δομή».
«Υπήρχε ένα περιστατικό κλοπής και όλα τα παιδιά απαγορεύονταν να μιλάνε στο παιδί που φερόταν να έκλεβε», κατέθεσε επίσης και περιέγραψε σκληρή εργασία στα μαγειρεία, αναφερόμενη σε περιστατικό που ένα παιδί ζήτησε γονατιστό συγγνώμη.
Σύμφωνα με τη μάρτυρα, όσα περιέγραφαν τα παιδιά αξιολογήθηκαν ως αξιόπιστα καθώς «είχαν συγκεκριμένα συναισθήματα, άγχος, φόβο, “τι θα πάθω τώρα που τα λέω”. Ο πατήρ Αντώνιος στα μάτια τους ήταν σωτήρας τους. Ένα παιδί είπε “με βάλανε απομόνωση αλλά είχαν δίκιο”. Αυτό είναι η κανονικοποίηση της βίας. Η… έλεγε ότι τιμωρούνταν κάθε φορά που έκανε λάθος απαγορεύοντάς της να βλέπει την οικογένειά της. Μας έλεγε ότι δεν μπορεί να ξεχάσει την εικόνα να βλέπει το αυτοκίνητο με τη μαμά της να φεύγει. Μας είπε ότι δέχτηκε βία ενώ υπήρξε και μάρτυρας βίας σε βάρος άλλης κοπέλας από υπεύθυνο της δομής. Είπε, επίσης ότι το play room χρησιμοποιείται ως δωμάτιο απομόνωσης».
Η κ. Κουφονικολάκου χαρακτήρισε την απομόνωση «απολύτως τραυματική πρακτική» και ανέφερε ότι «τα κακοποιημένα παιδιά αγαπούν τους φροντιστές κακοποιητές τους» και πως η σωματική και η ψυχολογική βία τα εγκλωβίζει σε έναν κύκλο απουσίας αυτοεκτίμησης.
Αυτά τα παιδιά, εξήγησε, πήγαν στην «Κιβωτό» επειδή δεν είχαν την στήριξη και τη φροντίδα από την οικογένειά τους και εκεί αυτή η έλλειψη αυτή εντείνεται πολλαπλάσια.
Εφέτης: Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να υπάρχει σε ένα παιδί ο φόβος και η αγάπη. Πώς γίνεται αυτό; Είδαμε εδώ ένα παιδί το πρωί σε πλήρη σύγχυση. Αυτό το παιδί αγαπάει η φοβάται; Μιλάμε για μια δουλική εξάρτηση.
Μάρτυρας: Όλα τα παιδιά που έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή βία συνεχίζουν να αγαπούν τον κακοποιητικό μπαμπά και τη μαμά. Συνυπάρχουν.
Εφέτης: Δηλαδή τα παιδιά που κακοποιούνταν αγαπούσαν παράλληλα τον πατέρα Αντώνιο;
Μάρτυρας: Κάποια παιδιά μας είπαν αυτό
Εφέτης: Είναι αγάπη αυτό ή είναι φόβος και εξάρτηση που μεταφράζεται έτσι;
Μάρτυρας: Θεωρώ ότι κάποια παιδιά είδαν τον πατέρα Αντώνιο σαν πατρική μορφή. Είναι δυνατόν ένα παιδί να αγαπάει και να κακοποιείται ταυτόχρονα.
