Του Γιάννη Κορωναίου
Η μίνι περιοδεία του πρωθυπουργού στους “φίλους” του, την Τζόρτζια Μελόνι και τον Φρίντριχ Μέρτς, αφού πολυδιαφημίστηκε, μετά χρειάστηκε να απομονωθούν αποστροφές των κοινών δηλώσεων για να σταθεί το αφήγημα του στοιβαρού ηγέτη με το διεθνές προφίλ. Γιατί επί της ουσίας και στα φλέγοντα ζητήματα, τα πράγματα δεν πήγαν όπως περιγράφονται από το Μαξίμου και τα φιλικά του ΜΜΕ.
Από τη μια η συμφωνία για τα τρένα με την Μελόνι, βάσει της οποίας η Ferrovie dello Stato Italiane θα ρίξει 360 εκατομμύρια ευρώ για νέα τρένα στους ελληνικούς σιδηρόδρομους, όταν η προηγούμενη υποχρέωση της με τη συμφωνία του 2017 ήταν 800 εκατ. ευρώ τουλάχιστον, με το ελληνικό Δημόσιο να δεσμεύεται για επένδυση 400 εκατ. ευρώ στο δίκτυο! Και από την άλλη η πλήρης αποδοχή των τετελεσμένων υπέρ της Τουρκίας τόσο στο ReArm Europe όσο και στην απόκτηση των Eurofighter. Όμως και για το μεταναστευτικό τα μηνύματα δεν είναι καλά για τη χώρα μας.
Κατ’ αρχάς, την ώρα που ο Μητσοτάκης συναντούσε τον Μερτς στο Βερολίνο, στις κοντινές Βρυξέλλες οι υπουργοί Οικονομικών συζητούσαν για τις αμυντικές δαπάνες και τον μηχανισμό Safe μέσω του οποίου θα παρασχεθούν στα κράτη-μέλη δάνεια, ύψους 150 δις. ευρώ για επενδύσεις στην άμυνα, με το συνολικό ποσό να μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 800 δις. ευρώ αλλά με εθνικούς πόρους. Σε αυτό το ιδιότυπο Ecofin, που ήταν κάτι μεταξύ Οικονομίας, Εξωτερικών και Άμυνας, η ΕΕ ήταν για μια φορά διαιρεμένη, με τις περισσότερες από τις μισές χώρες μέλη, ανάμεσα τους και η ισχυρή Γερμανία, να είναι υπέρ των συνεργειών και της εμπλοκής και τρίτων χωρών στο αμυντικό πρόγραμμα ReArm. Ο αποκλεισμός της Τουρκίας, για τον οποίον πανηγύριζαν τα φιλοκυβερνητικά μέσα, όχι απλά δεν ισχύει αλλά ίσα ίσα που οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, Γερμανοί, Πολωνοί, Ισπανοί κλπ, θέλουν την Άγκυρα “συμπαίχτη”. Η Ελλάδα είναι στην κατηγορία των λιγότερων κρατών που υποστηρίζουν τη Γαλλία ώστε να μη συμπεριληφθούν οι τρίτες χώρες στην πρώτη φάση του επανεξοπλισμού της Ευρώπης.
Ωστόσο ο κ. Πιερρακάκης απέφυγε να δώσει λεπτομέρειες για το ζήτημα μετά το πέρας του Eurogroup-Ecofin. “Η Άμυνα δεν είναι απλώς μια ακόμη πολιτική. Είναι γεωπολιτική αναγκαιότητα για όλα τα κράτη-μέλη. Πριν από δύο εβδομάδες, η Ελλάδα υπέβαλε αίτημα για την ενεργοποίηση της εθνικής ρήτρας διαφυγής στον τομέα της Άμυνας, ώστε να δημιουργηθεί δημοσιονομικός χώρος για τις απαραίτητες αμυντικές επενδύσεις που έχουμε ήδη προγραμματίσει. Παράλληλα, η ανάπτυξη εθνικής αμυντικής βιομηχανίας αποτελεί στρατηγική μας προτεραιότητα και υπό το πρίσμα αυτό στηρίζουμε πλήρως τις αρχές του εργαλείου SAFE, το οποίο στοχεύει στη συγκέντρωση πόρων για κοινές προμήθειες” είπε αμελώντας να αναφερθεί στο αν έχει κλείσει το θέμα με τις τρίτες χώρες.
“Έκλεισε” το μάτι
Ο υπουργός Οικονομικών, πιθανώς να υπολόγιζε στον πρωθυπουργό και στη συνάντηση του με τον καγκελάριο Μερτς, εκεί όπου θα ξεκαθάριζε το θέμα του αποκλεισμού της Τουρκίας αλλά και θα έβγαινε το “απαγορευτικό” για τα Eurofighter στον Ερντογάν. Αμ δε…
“Θα σας πω ευθέως ότι δεν είναι η δουλειά ενός φιλοξενούμενου πρωθυπουργού σε μια μεγάλη χώρα όπως η Γερμανία να υποδείξει τον τρόπο με τον οποίο η Γερμανία θα κάνει πωλήσεις οπλικών συστημάτων. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει μία κατανόηση ως προς την ανάγκη τέτοιου είδους πωλήσεις αλλά και ενδεχόμενες μελλοντικές αμυντικές συνεργασίες να πληρούν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις. Και οι προϋποθέσεις αυτές έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι τρίτες χώρες, οι οποίες θέλουν με κάποιον τρόπο να συνδεθούν αμυντικά με την Ευρώπη, θα πρέπει να δείχνουν αν μη τι άλλο μια υψηλή συμμόρφωση ως προς την κοινή πολιτική Εξωτερικών και ασφάλειας ή γιατί όχι να υπογράψουν και μία συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση”. Ο Έλληνας πρωθυπουργός, δηλαδή, όχι απλά δεν ζήτησε από τον καγκελάριο να μην πουλήσει όπλα στους Τούρκους αλλά άφησε ανοιχτό και το ενδεχόμενο της συμπερίληψης της Τουρκίας στο πρόγραμμα ReArm αλλά και της υπογραφής αμυντικής συμφωνίας αρκεί η Άγκυρα να συμμορφωθεί με την κοινή πολιτική, τις κοινές αξίες και τα γνωστά… κολοκύθια τούμπανα! Λες και δεν το έχει ξανακάνει είτε με τις προενταξιακές διαδικασίες, είτε με το μεταναστευτικό…
Από πλευράς του ο καγκελάριος Μερτς είπε δυο πολύ αισιόδοξα πράγματα για τη χώρα μας: Το πρώτο, πως θα ήθελε να εισάγει το εξαήμερο μοντέλο εργασίας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα (σ.σ. ξέρει περισσότερα απ’ ότι εμείς;). Το δεύτερο πως πρέπει “η μετανάστευση από Ελλάδα προς Γερμανία να μειωθεί περαιτέρω”…
Μια ημέρα πριν, ο πρωθυπουργός “κέρδισε” και τη Ρώμη, υπογράφοντας σειρά συμφωνιών στο πλαίσιο του ανώτατου συμβουλίου Ελλάδας-Ιταλίας. Στο φλέγον θέμα των σιδηροδρόμων η συμφωνία προβλέπει δαπάνες 400 εκατ. ευρώ από την ελληνική πλευρά για την αποκατάσταση και την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου και 360 εκατ. ευρώ από την Ιταλία για την αγορά σύγχρονων τρένων.
