Παρασκευή, 24 Οκτωβρίου, 2025

Top 5 άρθρα

Σχετικά άρθρα

Μια διχαστική τροπολογία και “γαία πυρί μιχθήτω”

Του Κώστα Παππά 

Παρακολουθούμε με θλίψη τις τελευταίες ώρες τη συζήτηση που γίνεται για το ποιος θα είναι υπεύθυνος για την καθαριότητα του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Δήμος Αθηναίων και Υπουργείο Άμυνας φαίνεται να έχουν τελείως  διαφορετική οπτική για τα όσα αναφέρει η τροπολογία που ψηφίστηκε προχθές.

Είναι πραγματικά να απορεί κάποιος με τα τόσα προβλήματα που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία καθημερινά ,αλλά και τον κατήφορο που έχει πάρει ο πολιτικός βίος της χώρας, που βουλιάζει στην ανυποληψία και στα σκάνδαλα, με ευθύνη της κυβέρνησης, να συζητάμε για το ποιος θα είναι τελικά υπεύθυνος για την καθαριότητα του μνημείου. Συζήτηση βαθύτατα προσβλητική για την νοημοσύνη μας , αλλά και για το ίδιο το μνημείο.

Η εξέλιξη αυτή όμως δεν ήρθε από παρθενογένεση, αλλά από την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση. Από την αρχή μιλούσαμε για μια διχαστική  τροπολογία και φαίνεται οτι επιβεβαιωνόμαστε με τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών και το μπρα ντε φερ ανάμεσα στο Υπουργείο Άμυνας και τον Δήμο Αθηναίων. Είναι προφανής  η επικοινωνιακή διαχείριση και αυτού του θέματος από τον Πρωθυπουργό. Γνωρίζει  άλλωστε πολύ καλά ο κ. Μητσοτάκης  οτι το “διαίρει και βασίλευε” πιάνει σε κάθε εποχή. Όμως η Ελλάδα δεν έχει ούτε καιρό ούτε και τα περιθώρια να διχάζεται, όταν γύρω μας συμβαίνουν τόσα πολλά. Είναι απαράδεκτο μια κυβέρνηση να επιλέγει να διαμορφώσει ένα διχαστικό τοπίο  γύρω από μνημεία που διαχρονικά συμβολίζουν την ενότητα των Ελλήνων.  Όσο μάλιστα οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά γίνονται για να επιτευχθεί ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμη από τα πραγματικά σημαντικά και να αποσείσει η κυβέρνηση τις δικές της ευθύνες για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ τόσο και πιο πολύ οργίζονται.

Το Μαοϊκόν “μεγάλη αναστάτωση υπέροχη κατάσταση” είναι πολυτέλεια για μια χώρα που προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να σταθεί στα πόδια της μετά από μια χρεοκοπία. Είναι πολυτέλεια όταν  αναδιατάσσονται οι ισορροπίες στη γειτονιά μας και σε ολόκληρο τον  κόσμο και εμείς μοιάζουμε να μην μπορούμε να συμφωνήσουμε ούτε στα προφανή. Η ευθύνη όσων οδηγούν τους Έλληνες σε μια τέτοια δίνη διχασμού είναι ιστορική και εμείς θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους  την παγίδα που μας στήνουν όσοι προσπαθούν να αποδράσουν από τις ευθύνες της διακυβέρνησης του τόπου. Αυτά που μας ενώνουν θα τα βρούμε στην Ακρόπολη, στον Άγνωστο Στρατιώτη,  στο διπλανό μας και σίγουρα είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας προβάλλουν και μας προσβάλλουν  διχαστικά.