Του Βασίλη Σπυρόπουλου
Η απόφαση του Γάλλου προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν, να διορίσει, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα 24ωρα, στον πρωθυπουργικό θώκο τον Σεμπαστιέν Λεκορνί προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, σφοδρές αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και την κοινή γνώμη. Για τους Γάλλους πολίτες, η στάση του Μακρόν μπροστά σε αυτή την νέα πολιτική κρίση ρίχνει συνεχώς λάδι στη φωτιά και βυθίζει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στην αβεβαιότητα.
Λιγοστεύει η κλεψύδρα
Το κυρίαρχο ερώτημα είναι το εξής: Υπάρχει χρόνος για να αντιδράσει ο Γάλλος πρόεδρος, ακυρώνοντας τα σενάρια πρόωρων εκλογών, εκ νέου παραίτησης του Λεκορνί ή ακόμη και δικής του; Ο χρόνος στην πολιτική «κλεψύδρα» του λιγοστεύει επικίνδυνα και με τρόπο αμετάκλητο. Ο ίδιος δεν φαίνεται να μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι.
Η πλειοψηφία των Γάλλων είναι εξαγριωμένοι με τις αποφάσεις του, κυρίως στην οικονομία και το συνταξιοδοτικό, και επιμένουν στην άμεση αποχώρησή του. Εκείνος, όμως, μοιάζει να έχει γαντζωθεί για τα καλά στο αξίωμα του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, έχοντας, ωστόσο, απωλέσει την στήριξη τόσο της Εθνοσυνέλευσης, όσο και του λαού.
Κυβερνά… μόνος του
Με αυτά τα δεδομένα, ο Μακρόν κυβερνά… μόνος του. Τον κατηγορούν ότι, στην ουσία, κρύβεται πίσω από την ισχύ που του παρέχει ο θεσμός της προεδρίας, ενώ έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική εξουσία. Οι πρωθυπουργοί – και οι κυβερνήσεις- που έχει ορίσει όλο αυτό το διάστημα καταρρέουν ο ένας μετά τον άλλο, δημιουργώντας συνεχή προβλήματα τόσο εντός όσο και εκτός Γαλλίας. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ο γαλλικός λαός θεωρεί ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει πια είναι να κάνει τα χατίρια των πλούσιων εκατομμυριούχων, χωρίς να αφουγκράζεται τους πολίτες της μεσαίας τάξης και τους μη προνομιούχους.
Είναι ο πιστός στρατιώτης Λεκορνί η τελευταία ελπίδα του Μακρόν;
Ο Σεμπαστιέν Λεκορνί είναι ίσως η τελευταία ελπίδα του Εμμανουέλ Μακρόν για να κερδίσει πολύτιμο πολιτικό χρόνο. Ο Λεκορνί δήλωσε, δίχως δισταγμό, μετά τον δεύτερο διορισμό του στην θέση του πρωθυπουργού, ότι «δεν υπήρχαν και πολλοί υποψήφιοι» για να αναλάβουν αυτή την δύσκολη αποστολή. Ο σεμνός, ταπεινός και μετριόφρων πολιτικός, πρώην δήμαρχος μιας μικρής πόλης στη Νορμανδία, έδειξε ότι είναι αποφασισμένος να φέρει εις πέρας αυτή την φορά την δουλειά που του εμπιστεύτηκε ο Μακρόν.
Για να γίνει πραγματικότητα το «όνειρο» του Μακρόν για παραμονή στην προεδρία της Γαλλίας μέχρι το 2027, όταν και είναι προγραμματισμένες οι νέες προεδρικές εκλογές, ο καλός στρατιώτης Λεκορνί ξέρει καλά ότι θα πρέπει να συσπειρώσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης όσο πιο κοντά γίνεται στην πρώτιστη επιδίωξή του: την συμφωνία αναφορικά με τον προϋπολογισμό, που περιλαμβάνει μεγάλες περικοπές.
Όσο δύσκολο και αν είναι κάτι τέτοιο, ο 39χρονος στενός συνεργάτης του Μακρόν, ο οποίος διετέλεσε μεταξύ άλλων και υπουργός Άμυνας, θα παραμείνει στην θέση του για όσο διάστημα «πληρούνται οι προϋποθέσεις», γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί από μια πρόταση μομφής που θα φέρει στην Εθνοσυνέλευση η πολυδιασπασμένη αντιπολίτευση.
Μακρόν: Απομονωμένος και «ξένο σώμα»
Σε πλήρη αντίθεση με τον Λεκορνί, ο οποίος με την έως τώρα στάση του κερδίζει πολλούς πόντους, ο Μακρόν δεν είναι πια ένας πολιτικός που αποπνέει σεμνότητα, ταπεινότητα και μετριοφροσύνη. Σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, ο Γάλλος πρόεδρος έχει διχάσει και πολώσει την κοινή γνώμη της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, προκαλώντας μεγάλη ανασφάλεια. Οι πολιτικές του και οι αποφάσεις του δεν πείθουν κανέναν, ακόμη και τους πιο ένθερμούς υποστηρικτές του. Γι΄ αυτό ορισμένοι εκτιμούν ότι είναι απομονωμένος και «ξένο σώμα».
Μπορεί ο ίδιος να ξεπεράσει τον εαυτό του και να δει τι συμβαίνει γύρω του; Μπορεί να αποφασίσει αν θα λάβει υπόψη του τις ανάγκες της πλειοψηφίας των πολιτών και όχι των πλούσιων; Μπορεί να βγάλει τη Γαλλία από το πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο ή όχι; Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
