Του Αντιπτεράρχου ε.α και αμυντικού αναλυτή κ. Αθανάσιου Παπανικολάου
Η τουρκική ανησυχία για την «Ασπίδα του Αχιλλέα» δεν οφείλεται στο όνομα ή στην επικοινωνιακή της παρουσίαση, αλλά σε κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο: για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η Ελλάδα επιχειρεί να αποκτήσει μια πραγματική, ενιαία στρατηγική αποτροπής που μειώνει θεαματικά τα περιθώρια τουρκικής πίεσης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Άγκυρα καταλαβαίνει ότι το ελληνικό αμυντικό οικοδόμημα αλλάζει μορφή.
Πρώτον, η «Ασπίδα του Αχιλλέα» συνδέει συστήματα που μέχρι σήμερα λειτουργούσαν αποσπασματικά. Τα Rafale με Meteor δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου ο τουρκικός εναέριος χώρος δράσης γίνεται στενότερος. Οι νέες φρεγάτες προσθέτουν ισχυρή αντιαεροπορική κάλυψη και δυνατότητα κρούσης σε μεγάλες αποστάσεις. Τα σύγχρονα ραντάρ, τα drones και τα αντι-drone συστήματα κλείνουν «τυφλά σημεία» που η Τουρκία εκμεταλλευόταν μέσω UAV και αιφνίδιων κινήσεων.
Δεύτερον, το τουρκικό επιτελείο ανησυχεί γιατί η Ελλάδα δείχνει να θέλει να αντιμετωπίσει πάγιες αδυναμίες: την έλλειψη πυραυλικών συστημάτων μακράς εμβέλειας, την καθυστέρηση σε δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις και την αργή αντίδραση σε κρίσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν αυτά διορθωθούν, η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να δημιουργεί «τετελεσμένα» με ταχύτητα και χαμηλό κόστος, όπως είχε μάθει.
Τρίτον, αυτό που πραγματικά τρομάζει την Άγκυρα είναι η αλλαγή ελληνικής νοοτροπίας. Η Τουρκία επένδυε επί χρόνια στην εικόνα μιας Ελλάδας παθητικής, που περιορίζεται σε αμυντικές δηλώσεις και φοβάται την κλιμάκωση. Αν όμως η Αθήνα υιοθετήσει ενεργητική αποτροπή —δηλαδή την ικανότητα να πλήξει στόχους πριν εξελιχθούν σε άμεση απειλή- ,τότε ολόκληρο το τουρκικό δόγμα για το Αιγαίο πρέπει να ξαναγραφτεί.
Τέλος, η «Ασπίδα του Αχιλλέα» υποδηλώνει στενότερη σύνδεση της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ειδικά στα ενεργειακά και στα δίκτυα ασφαλείας της Ανατολικής Μεσογείου. Όταν η Ελλάδα γίνεται απαραίτητος κρίκος, η Τουρκία χάνει διαπραγματευτική ισχύ.
Με απλά λόγια: η Τουρκία φοβάται μια Ελλάδα που πάει να γίνει ισχυρή, οργανωμένη και απρόθυμη να ανεχτεί πιέσεις. Η «Ασπίδα του Αχιλλέα» σηματοδοτεί αυτήν ακριβώς τη στροφή που είναι και η αιτία για την πραγματική ανησυχία των Τούρκων.
