Η κυβέρνηση Μερτς ανακοίνωσε πρόσφατα τη διακοπή αποστολής όπλων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στη Γάζα. Όμως οι συναλλαγές των δύο χωρών είναι πολύ πιο σύνθετες αποκαλύπτει η taz.
Στις 2 Αυγούστου η κυβέρνηση Μερτς ανακοίνωσε ότι σταματά την παροχή στο Ισραήλ πολεμικού υλικού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη Γάζα και πολλοί μίλησαν για μια αλλαγή στάσης του Βερολίνου απέναντι στο Τελ Αβίβ.
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα taz σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της, από την ημέρα της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023 μέχρι και τον περασμένο Μάιο οι εξαγωγές οπλικών συστημάτων από τη Γερμανία προς το Ισραήλ είχαν φτάσει τα 485 εκατομμύρια ευρώ.
Αντιστοιχούν στο 30% περίπου το συνολικών εξοπλιστικών εισαγωγών του Ισραήλ και φέρνουν τη Γερμανία στη δεύτερη θέση ανάμεσα στους προμηθευτές της χώρας.
Η εφημερίδα διευκρινίζει όμως ότι αυτό που περνά συχνά απαρατήρητο είναι η αμφίδρομη σχέση που υπάρχει σε αυτόν τον τομέα, αφού και η Γερμανία είναι σημαντικός αγοραστής ισραηλινών όπλων, ο δεύτερος τη τάξει «πελάτης» μετά τις ΗΠΑ.
Επίσης όπως είχε σημειώσει ο Όμιντ Νούριπουρ των Πρασίνων και εκ των αντιπροέδρων της γερμανικής Βουλής η Γερμανία έχει ουσιαστικά σχέση εξάρτησης από στρατιωτικές τεχνολογίες του Ισραήλ, αλλά και από τις υπηρεσίες πληροφοριών του.
Ήδη από το 2020 οι γερμανικές εγκληματολογικές υπηρεσίες είχαν, για παράδειγμα, παραδεχτεί ότι χρησιμοποιούν το αμφιλεγόμενο λογισμικό παρακολούθησης Pegasus.
Η παρουσίαση συγκεκριμένων στοιχείων για την πολυσύνθετη σχέση των δύο χωρών στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας εξηγεί και τον πρωτοσέλιδο τίτλο της taz την περασμένη Πέμπτη, που δίπλα στην φωτογραφία του Βενιαμίν Νετανιάχου έγραφε:«Αδελφός στα όπλα της Γερμανίας».
Τανκς και αεροπλάνα
Ακόμα και μετά την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου το 2024, που μιλούσε για τον κίνδυνο γενοκτονίας στη Λωρίδα της Γάζας από το Ισραήλ οι αγοραπωλησίες δεν σταμάτησαν. Η γερμανική στρατιωτική αεροπορία προμηθεύτηκε από την Israel Aerospace Industries τμήματα του αντιπυραυλικού συστήματος Arrow3 αξίας 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η ίδια εταιρεία είχε προμηθεύσει τη γερμανική πλευρά το 2024 με τα drones παρακολούθησης τύπου Heron. Μια άλλη ισραηλινή εταιρεία, η Rafael προμηθεύει με τεχνολογία τα άρματα τύπου Leopard 2. Η ίδια εταιρεία ανέφερε στην ιστοσελίδα της ότι θα παρέχει τεχνολογία και για τα μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter, επισημαίνει η taz.
«Γερμανικές και ισραηλινές στρατιωτικές βιομηχανίες συνδέονται πολύπλευρα» τονίζει το ρεπορτάζ και συνεχίζει παραθέτοντας και άλλα παραδείγματα, ενώ καταγράφει και τη δήλωση στο πρακτορείο Reuters του διευθύνοντα συμβούλου της βιομηχανίας Renk, που παράγει κιβώτια ταχυτήτων για άρματα μάχης, ότι αν τελικά συνεχιστεί το εμπάργκο προς το Ισραήλ θα μπορούσε να το παρακάμψει μεταφέροντας την παραγωγή σε εργοστάσιο εκτός Γερμανίας, για παράδειγμα στις ΗΠΑ.
Δεν είναι μόνο τα όπλα
Η συνεργασία φυσικά δεν περιορίζεται μόνο στον αμυντικό τομέα. Οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις των δύο χωρών είναι στενές. Στις αρχές του Ιουλίου η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, Φραντσέσκα Αλμπανέζε παρουσίασε μια λίστα 48 επιχειρήσεων, που κάνουν δουλειές στα κατεχόμενα.
Ανάμεσά τους ήταν και τρεις γερμανικές. Οι ΗΠΑ έχουν θέσει στο μεταξύ την Ιταλίδα δικηγόρο στη μαύρη λίστα των ανεπιθύμητων προσώπων.
Καθόλου αμελητέος δεν είναι και ο ρόλος των τραπεζών και μεγάλων ασφαλιστικών ιδρυμάτων, που έχουν στηρίξει τα ισραηλινά κρατικά ομόλογα. Από τα τέλη του 2023 και μετά το Ισραήλ έχει προχωρήσει στην έκδοση ομολόγων ύψους 19,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο, σημειώνει η taz. Επίσης η ασφαλιστική Allianz έχει επενδύσει και ασφαλίσει τη στρατιωτική βιομηχανία Elbit.
Δεν είναι βεβαίως μόνο οι γερμανικές επιχειρήσεις που στηρίζουν ποικιλοτρόπως οικονομικά τον πόλεμο του Ισραήλ.
Η έκθεση της Αλμπανέζε περιέχει ονόματα, όπως η Microsoft που παρέχει λογισμικό για ισραηλινές φυλακές, οι Booking.com και Airbnb που νοικιάζουν διαμερίσματα στους παράνομους οικισμούς στα παλαιστινιακά εδάφη. Η έκθεση του ΟΗΕ μιλά και για γερμανικές εταιρείες του κατασκευαστικού τομέα με δραστηριότητες στη Δυτική Όχθη.
Λείπει η πολιτική βούληση
Η εφημερίδα φιλοξενεί την εκτίμηση της Μίριαμ Ζάαγκε-Μας, από την ΜΚΟ ECCHR (Ευρωπαϊκό Κέντρο Συνταγματικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), η οποία επισημαίνει ότι «η έκθεση Αλμπανέζε κατέστησε σαφές ότι και οικονομικοί δρώντες μπορεί να γίνουν συνένοχοι σε πράξεις που αντιβαίνουν το διεθνές δίκαιο και θα πρέπει να λογοδοτήσουν για αυτό».
Προσθέτει, όμως, ότι «απουσιάζει η θέληση ενασχόλησης με εγκλήματα, που συντελούνται στο Ισραήλ και με τη συμμετοχή γερμανικών δραστών σε αυτά». Αντιθέτως αυτό που παρατηρείται τελευταία είναι η χαλάρωση μέτρων, που θα υποχρέωναν επιχειρήσεις να απέχουν από δράσεις που καταπατούν τα ανθρώπινα
