Μπορεί η τραγωδία των Τεμπών να υποχώρησε για λίγο καιρό από την κορυφή των ενδιαφερόντων των πολιτών, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν παραμένει από τα κυρίαρχα θέματα τόσο στην κοινωνία, όσο και στην πολιτική αντιπαράθεση, ειδικά μετά την απόφαση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής.
Ως προς τον χειρισμό της υπόθεσης κυβέρνηση και αντιπολίτευση ακολουθούν εκ διαμέτρου αντίθετους δρόμους, με συνεχή πυρά εκατέρωθεν.
Τα κυβερνητικά «ναι» και τα σαφή «όχι»
Η κυβέρνηση αντιμετώπισε εξ αρχής το ενδεχόμενο σύστασης προανακριτικής με «οδηγό» την περίπτωση Τριαντόπουλου. Το κυβερνητικό αφήγημα, όπως έχει διατυπωθεί τόσο από τον πρωθυπουργό, όσο και κατ’ επανάληψη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο συμπυκνώνεται στην παραπομπή του πρώην υπουργού Κώστα Καραμανλή, αλλά για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος.
Το κυβερνητικό στρατόπεδο τονίζει ότι δεν μπαίνει εμπόδιο σε καμία διερεύνιση και όπως λέει ο Παύλος Μαρινάκης «έχουμε ζητήσει να ψηφιστεί αυτό το κατηγορητήριο, ουσιαστικά στέλνει για προανακριτική και στη συνέχεια, αφού τηρηθούν όλες οι διαδικασίες στο δικαστικό συμβούλιο, δικό της υπουργό. Αυτό δεν έχει συμβεί ξανά ποτέ. Γιατί; Γιατί δεν θέλουμε να υπάρχει καμία σκιά. Και το δικαστικό συμβούλιο όταν έρθει εκείνη η ώρα θα αξιολογήσει τα πάντα και τα πρόσωπα και τα αδικήματα και εμείς δεν πρόκειται να πούμε όχι σε τίποτα. Άρα αυτό είναι το αντίθετο της συγκάλυψης».
Αυτή είναι και η ουσία της κυβερνητικής γραμμής. Να αποκρούσει τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης για συγκάλυψη και παράλληλα να πείσει την κοινωνία – η οποία παραμένει δύσπιστη- ότι αντί να μπαίνει εμπόδιο βοηθά στη δικαστική διερεύνιση της τραγωδίας των Τεμπών.
Μητσοτάκης εντός και εκτός κάδρου και ο φόβος των «ανταρτών»
Εκείνο το οποίο δεν συζητά για κανέναν λόγο η ΝΔ είναι το να μπει στο κάδρο και ο πρωθυπουργός, κάτι που φαίνεται ότι είναι ελλειμμένη απόφαση τουλάχιστον της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το μόνο γκρίζο σημείο για την κυβερνητική παράταξη είναι οι ενδεχόμενες διαρροές στην κοινοβουλευτική της ομάδα. Ουσιαστικά η έκκληση στην αντιπολίτευση να ψηφίσει την κυβερνητική πρόταση για τη σύσταση της επιτροπής, υπονοώντας ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να μην συγκεντρώσει τις απαραίτητες 151 ψήφους, αυτό φανερώνει. Η στρατηγική της ΝΔ αντιστρέφει ουσιαστικά αυτό τον φόβο και τον στρέφει κατά της αντιπολίτευσης, καθιστώντας την υπεύθυνη για το όποιο «ατύχημα»
Η αντιπολίτευση συμφωνεί… διαφωνώντας
Το ΠΑΣΟΚ βλέποντας ότι η κυβέρνηση το έχει αναδείξει ως τον κύριο στόχο της έχει αποφασίσει να κρατήσει σκληρή στάση βάζοντας στο κάδρο εκτός του Κώστα Καραμανλή και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο λόγος του Νίκου Ανδρουλάκη είναι σαφώς επιθετικός, μιλά ανοιχτά για συγκάλυψη και πιστεύει ότι η ακολουθούμενη σκληρή γραμμή θα βρει απήχηση στην κοινωνία.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταθέτει την δική του πρόταση γνωρίζοντας ότι είναι μάλλον απίθανο να ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά είναι δεδομένο ότι θέλει να κάνει σαφή τη διακριτή θέση, μήνυμα που έχει στείλει επί της ουσίας και στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης.
ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά αν και επέμειναν στο «φλερτ» δεν κατάφεραν να βρουν κοινό τόπο για την προανακριτική επιτροπή. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να μπει στο κάδρο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Νέα Αριστερά πιστεύει ότι δεν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία για να γίνει αυτό και μια κίνηση στοχοποίησης του Κυριάκου Μητσοτάκη θα λειτουργήσει υπέρ του σε επικοινωνικό επίπεδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα σοβαρός μειονέκτημα. Μετά τις συνεχείς αποχωρήσεις δεν έχει τους 30 βουλευτές που χρειάζεται για την κατάθεση πρότασης, οπότε κινδυνεύει να μείνει με ένα κείμενο το οποίο θα δηλώνει την πολιτική του θέση, αλλά δεν θα φτάσει ποτέ στην Ολομέλεια για να ψηφιστεί.
