Πολλοί ηγέτες της Δύσης που παρακολούθησαν τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση της Τετάρτης (03/09), στο Πεκίνο – συμπεριλαμβανομένου του Ντόναλντ Τραμπ – θεώρησαν ότι το μήνυμα ήταν σαφές: Η Κίνα προκαλεί σκόπιμα τις ΗΠΑ και τους εταίρους τους.
Για τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, το να φέρει τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Κιμ Γιονγκ Ουν στο πλευρό του, ήταν ένας δυναμικός τρόπος να υπογραμμίσει την πεποίθησή του ότι το υπάρχον διεθνές σύστημα με επικεφαλής τις ΗΠΑ φέρει την ευθύνη για την τρέχουσα σύγκρουση και αντιπαράθεση και όχι οι άνδρες που τον πλαισίωναν.
«Μόνο όταν όλες οι χώρες και τα έθνη φέρονται μεταξύ τους ως ίσα, συνυπάρχουν ειρηνικά και αλληλοϋποστηρίζονται» μπορούν να «υπεράσπισουν την κοινή ασφάλεια» και να «εξαλείψουν τη βασική αιτία του πολέμου», δήλωσε ο Σι κατά τη διάρκεια ομιλίας που μεταδόθηκε από μεγάφωνο σε όλο το χώρο της παρέλασης την Τετάρτη.
Νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα, στην πόλη-λιμάνι Τιαντζίν της Κίνας, ο Κινέζος ηγέτης ολοκλήρωσε μια σύνοδο κορυφής περιφερειακών ηγετών, συμπεριλαμβανομένου του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, αποκαλύπτοντας μια «πρωτοβουλία παγκόσμιας διακυβέρνησης», έναν πυλώνα του ευρύτερου σχεδίου του Σι για την αναμόρφωση του τρόπου λειτουργίας του διεθνούς συστήματος και την πραγματοποίησή του ως πιο «δημοκρατικού».
Οι παρατηρητές λένε ότι η πρωτοβουλία του Σι έχει ως στόχο να λειτουργήσει ως σημείο συσπείρωσης για τις χώρες που πιέζονται από ένα διεθνές σύστημα, στο οποίο θεωρούν ότι κυριαρχεί από τη Δύση, και να αποδυναμώσει την ισχύ των ΗΠΑ σε μια σειρά τομέων, μοιράζοντάς τους σε χώρες που είναι πιο φίλα προσκείμενες στην Κίνα.
Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει το Πεκίνο να διαμορφώσει ένα διεθνές σύστημα όπου η εθνική ανάπτυξη υπερισχύει κάθε έννοιας ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καμία συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ δεν φαίνεται να μπορεί να περιορίσει τις φιλοδοξίες της Κίνας, υποστηρίζει σε ανάλυσή του το CNNi.
Είναι μια ρύθμιση που θα μπορούσε κάλλιστα να ωφελήσει τα σχέδια της Κίνας στη νησιωτική δημοκρατία της Ταϊβάν, την οποία το Πεκίνο διεκδικεί και δεν έχει αποκλείσει την κατάληψή της με τη βία.
Η σύνοδος κορυφής στην Τιαντζίν, ακολουθούμενη από την στρατιωτική παρέλαση στο Πεκίνο, φάνηκε να είναι προσεχτικά προσχεδιασμένες για να στείλουν ένα μήνυμα: η Κίνα ενισχύει την επιρροή και την ήπια δύναμή της, αναπτύσσει επίσης την σκληρή δύναμη που θα μπορούσε να την υποστηρίξει εάν χρειαστεί.
Και παρόλο που η Κίνα τονίζει ότι ο στρατός της έχει αμυντικούς σκοπούς, η επίδειξη ισχύος της Τετάρτης έδωσε στους αναλυτές σε όλο τον κόσμο μια σαφή εικόνα της έκτασης των επιθετικών της δυνατοτήτων και της τεράστιας ικανότητάς της να παράγει όπλα.
Το οπλοστάσιο των πυραύλων που παρουσιάζονται θα μπορούσε να επιτρέψει στην Κίνα να πλήξει στόχους σε όλο τον κόσμο και να αποφύγει τις προηγμένες πυραυλικές άμυνες με υπερηχητική τεχνολογία.
Η πρωτοπορία της σε μαχητικά drones καθώς και σε όπλα λέιζερ θα μπορούσε επίσης να καταστήσει δύσκολο για τους αντιπάλους να εμποδίσουν την πρόοδο των κινεζικών δυνάμεων στην περιοχή σε περίπτωση επίθεσης.
Και με φόντο όλα αυτά, ο Σι κοίταξε τα πλήθη που είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία Τιενανμέν και κάλεσε την ανθρωπότητα να κάνει μια απλή επιλογή: «Ειρήνη ή πόλεμος».
Δύο «στρατόπεδα»
Εκεί, ο Σι φάνηκε να αναφέρεται σε μια επιλογή διεθνούς συστήματος: αυτού της Κίνας ή εκείνου της Δύσης.
Και είναι μια επιλογή που μπορεί τώρα πια να ζητήσει πιο άνετα από τις χώρες, καθώς το Πεκίνο παρακολουθεί τον Τραμπ να ανατρέπει τον παραδοσιακό ρόλο της Αμερικής στην παγκόσμια σκηνή αποχωρώντας από διεθνείς οργανισμούς, καταργώντας την παροχή βοήθειας σε ξένα κράτη και αναστατώνοντας μακροχρόνιους συμμάχους και εταίρους με δασμούς και άλλες απαιτήσεις.
Αλλά είναι μια δήλωση που έχει μια ανατριχιαστική χροιά όταν λέγεται παράλληλα με μια επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, στην οποία παρευρίσκονται ο Βλαντιμίρ Πούτιν, του οποίου η εισβολή στην Ουκρανία πυροδότησε τον πιο αιματηρό πόλεμο της Ευρώπης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και ο Κιμ Γιονγκ Ουν που τον τροφοδοτεί με όπλα και στρατεύματα ενώ παράλληλα δημιουργεί το δικό του παράνομο πυρηνικό απόθεμα.
Κινέζοι αξιωματούχοι έχουν δηλώσει εδώ και καιρό ότι ο στρατός της Κίνας είναι αμυντικός και κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να περιγράψουν την παρέλασή τους ως εορτασμό της συμβολής της Κίνας στη «διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης», με τον πρόεδρο Σι να διαβεβαιώνει ότι η Κίνα «παρέμεινε προσηλωμένη στην πορεία της ειρηνικής ανάπτυξης».
Αλλά καθώς το Πεκίνο σκληραίνει τους δεσμούς του με τη Ρωσία, τη Βόρεια Κορέα και άλλα έθνη που δεν είναι φιλικά προς τη Δύση, η εμφάνιση δύο στρατοπέδων και η μεταξύ τους αντιπαράθεση φαίνεται πιο ξεκάθαρη από ποτέ.
Οι προκλήσεις στο εσωτερικό
Η απόρριψη αυτών των δεσμών μεταξύ αυτών των χωρών θα ήταν «αφελής και επικίνδυνη», δήλωσε ο Έντουαρντ Χάουελ, λέκτορας πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος επικεντρώνεται στην Κορεατική Χερσόνησο.
Η «κοινή τους αντίθεση στις ΗΠΑ» επιτρέπει μελλοντικές, μεγαλύτερες δυνατότητες για «ανταλλαγή στο εμπόριο, τα όπλα και την τεχνογνωσία… για τον ευρύτερο στόχο της υπονόμευσης της διεθνούς τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ», πρόσθεσε.
Ακόμη και αν το Πεκίνο ελπίζει να δει έναν κόσμο όπου οι συμμαχίες των ΗΠΑ θα έχουν διαλυθεί, η δική του επιθετικότητα στην περιοχή -καθώς διεκδικεί τα εδαφικά του δικαιώματα στη Νότια Σινική Θάλασσα και προς την Ταϊβάν- οδηγεί τους Αμερικανούς συμμάχους στην Ασία πιο κοντά στην Ουάσινγκτον.
Εν τω μεταξύ, καθώς η Κίνα αντιμετωπίζει τις δικές της προκλήσεις στο εσωτερικό, όπου το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα παλεύει με μια επιβράδυνση της οικονομίας και μια επίμονη ανεργία, ορισμένοι παρατηρητές αναρωτιούνται εάν η ενίσχυση του εθνικισμού ως στρατηγική αντιπερισπασμού θα μπορούσε να ωθήσει την Κίνα σε μια ακόμη πιο επιθετική στάση.
Η παρέλαση της Τετάρτης «δεν χρησιμεύει μόνο για να επιδείξει ισχύ στο εξωτερικό, αλλά και για να συσπειρώσει τον εθνικισμό στο εσωτερικό και να ενισχύσει την υποστήριξη της κοινής γνώμης ενόψει των οικονομικών αντιξοοτήτων», δήλωσε ο Τονγκ Ζάο, ανώτερος συνεργάτης στο Carnegie Endowment of International Peace στις ΗΠΑ.
Αυτό βοηθά το Πεκίνο να «ενισχύσει την εσωτερική σταθερότητα για να ενισχύσει τη μακροπρόθεσμη αντιπαλότητα της Κίνας με την Ουάσινγκτον», πρόσθεσε.
Και εντός της χώρας, υπάρχουν επίσης εκείνοι που εξετάζουν προσεκτικά πού θα οδηγήσουν οι στρατιωτικές φιλοδοξίες της Κίνας.
Ο Ανώτερος Συνταγματάρχης (ε.α.) Ζου Μπο, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Διεθνούς Ασφάλειας και Στρατηγικής του Πανεπιστημίου Τσινγκχουά στο Πεκίνο, δήλωσε στο CNN ότι ανυπομονεί η Κίνα από τώρα έως το 2049 να γίνει ένας λεγόμενος στρατός παγκόσμιας κλάσης, διατηρώντας παράλληλα την ειρήνη και συνεχίζοντας την άνοδό της.
«Εκείνη την εποχή, ο στόχος της Κίνας είναι να είναι στήθος με στήθος με τον αμερικανικό στρατό. Στη συνέχεια, φυσικά, αντιμετωπίζετε ένα άλλο δίλημμα: πώς μπορείτε να αποδείξετε ότι έχετε έναν στρατό παγκόσμιας κλάσης χωρίς να έχετε υποβληθεί σε δοκιμές μάχης;»
, στο Πεκίνο - συμπεριλαμβανομένου του Ντόναλ){kind=link}