Toυ Άλκη Φιτσόπουλου
Ξημερώματα Κυριακής 15 Ιουνίου αρχίζει στις ΗΠΑ το Μουντιάλ συλλόγων. Ένα κανονικό Μουντιάλ, αλλά όχι με εθνικές ομάδες. Αυτό αποφάσισε η παγκόσμια συνομοσπονδία ποδοσφαίρου, η FIFA και ό,τι αποφασίζει αυτή, υλοποιείται. Οι όποιες αντιρρήσεις,
ότι οι παίκτες είναι… σκοτωμένοι, λίγο ενδιαφέρει. Όταν μιλάει το χρήμα, εκεί τελειώνει η κουβέντα. Η FIFA είναι το μοντέλο της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Έρχεται και στην πολιτική; Ας θυμηθούμε τον Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργό, σε ομιλία που
είχε κάνει στην Οτάβα του Καναδά: «We need a global government and we need it fast». Που θα πει, ότι χρειαζόμαστε μία παγκόσμια κυβέρνηση και μάλιστα, γρήγορα. Την ίδια ατάκα επανέλαβε κι ο Ευ. Βενιζέλος σε κάποια από τα φόρουμ στην
Ευρώπη, αλλά πάρα πολλοί Ευρωπαίοι πολιτικοί και χρηματιστέςαναφέρονται, πλέον, καθαρά «στην αναγκαιότητα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης».
Σαν κι αυτή της ΦΙΦΑ στο ποδόσφαιρο, ας πούμε; Μία τέτοια «διακυβέρνηση» ευαγγελίζονται, όμοια μ’ αυτή του Ιταλοελβετού προέδρου – «δικτάτορα» Τζιάνι Ινφαντίνο (και του πριοκατόχου του Ελβετού Σεπ Μπλάτερ), που χρόνια τώρα σαν άλλος
Οκταβιανός Αύγουστος, είναι ωμός διαχειριστής ζωής και θανάτου κάθε χώρας (στο ποδόσφαιρο), χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα;
Αν αναρωτηθείτε, σε τι μοιάζει η παγκόσμια διακυβέρνηση στην πολιτική και το ποδόσφαιρο, θα πούμε ίσως σαν τα δυο λιθάρια του Εγγονόπουλου στην «Πολυξένη». Παγκόσμια διακυβέρνηση το ένα, παγκόσμια διακυβέρνηση και το άλλο. Η πρακτική είναι η ίδια.
Να την δούμε:
Αξίωμα της παγκόσμιας διακυβέρνησης είναι οι χώρες παγκοσμίως να βάλουν σε τάξη τα δημοσιονομικά τους και να τρέφονται από τον «πλούτο» που παράγουν. Τι είναι το «financial fair play» στο ποδόσφαιρο, που με σύμφωνη γνώμη της UEFA θα ισχύει σε κάθε χώρα, παντού στον κόσμο; Είναι η οικονομική πρακτική, πως μια ομάδα, ας τη λένε και Ρεάλ Μαδρίτης, δεν μπορεί να ξοδεύει περισσότερα από αυτά που βγάζει. Ποιο είναι το κεντρικό δόγμα στη πολιτική περίπτωση; Η ανταγωνιστικότητα. Τι είπαν οι πρόεδροι της FIFA και της UEFA, για το πως παίρνουν αυτό το μέτρο; Μα, για την ανταγωνιστικότητα! Δεν μπορεί, λένε, μια ομάδα να δαπανά για μία μεταγραφή τόσα χρήματα, όσο κοστίζει
μια άλλη ομάδα στο σύνολό της. Δεν «παίζει». Όταν για πρώτη φορά τέθηκε θέμα παγκόσμιας διακυβέρνησης από τον Μπους τον πρεσβύτερο, το σχέδιο για απόλυτο έλεγχο
των οικονομικών του ατόμου (!) προέβλεπε ένα μηχανισμό (μερικοί το λένε «τσιπάκι»), ώστε να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Τι, στο ποδόσφαιρο προσπαθεί να εξαλείψει η FIFA και η UEFA; Το στοίχημα στις ασιατικές αγορές, γιατί οι Ασιάτες και Ευρωπαίοι πολίτες πλουτίζουν στην πλάτη ενός προϊόντος που πουλάει η παγκόσμια διακυβέρνηση της FIFA και δρουν ανεξέλεγκτα. Αφήστε που οι ασιατικές αγορές έχουν στήσει μηχανισμούς παγκοσμίως,
ώστε να στήνουν οι ίδιες παιχνίδια, πράγμα που σημαίνει την απαξίωση του προϊόντος που λέγεται ποδόσφαιρο.
Άλλο παράδειγμα, παγκόσμιας διακυβέρνησης είναι η ενιαία κουλτούρα. Που σημαίνει, πίνουμε όλοι το γνωστό αναψυκτικό και τρώνε στο γνωστό φαστφουντάδικο. Η ΦΙΦΑ, προς το παρόν, δεν έχει αποφασίσει ακόμα, αν η «εθνική» ομάδα κάθε χώρας θ’ απαρτίζεται από παίκτες που απλά αγωνίζονται στο πρωτάθλημά της. Έχει αποφασίσει, όμως, ότι ο ποδοσφαιριστής μπορεί να επιλέξει την χώρα που θ’ αγωνιστεί στην Εθνική της ομάδα, με
διάφορους κανόνες.
Ο Καρέτσας κι ο Ζαφείρης γεννήθηκαν στο Βέλγιο και τη Νορβηγία αντίστοιχα, θα μπορούν να παίξουν στις εθνικές ομάδες των χωρών αυτών. Προτίμησαν την Ελλάδα.
Η FIFA είναι η παγκόσμια συνομοσπονδία ποδοσφαίρου. Η IAAF είναι παγκόσμια ομοσπονδία του στίβου. Επίσης μία παγκόσμια διακυβέρνηση. Στην IAAF, εν ονόματι της «ισότητας», της μη διαφορετικότητας, οι αθλητές πρέπει να φορούν σορτσάκια και φανέλες συγκεκριμένης φίρμας. Δεν αναγνωρίζει τα προσωπικά συμβόλαια με άλλες εταιρίες. Θυμηθείτε τον Κώστα Κεντέρη και την Κατερίνα Θάνου που φορούσαν ό,τι προέβλεπε το «σύνταγμα» της IAAF, αλλά είχαν κάνει κι ένα τατουάζ στο μπράτσο τους με το έμβλημα της φίρμας με την οποία είχαν υπογράψει συμβόλαιο. Η παγκόσμια διακυβέρνηση στο ποδόσφαιρο κάτι έχει κατά νου γι αυτό. Θα είναι αυτή που θα κάνει την κεντρική διαχείριση! Η Εθνική Ελλάδας θα ντύνεται με ό,τι θα έχει υπογράφει η FIFA, αν θέλει να παίρνει μέρος στο Μουντιάλ ή στο EURO. Τα λεφτά θα πηγαίνουν στη FIFA κι αυτή θ’ αποφασίζει πόσα θα διαθέτει σε
κάθε χώρα.
Μήπως, όμως, η «κυβέρνηση Ινφαντίνο» (και πρώην του Σεπ Μπλάτερ) δεν έχει την κεντρική διαχείριση των εισιτηρίων του Μουντιάλ, ή UEFA των ευρωπαϊκών διοργανώσεων; Τα τηλεοπτικά δικαιώματα; Φυσικά! Μία παγκόσμια διακυβέρνηση που σέβεται
τον εαυτό της, αυτό θα έκανε.
Η Δικαιοσύνη; Τι ρόλο θα παίζει στην παγκόσμια διακυβέρνηση η δικαιοσύνη της κάθε χώρας; Στο ποδόσφαιρο, η FIFA έλυσε το θέμα: Καμία ομάδα δεν μπορεί να προσφεύγει στα εθνικά δικαστήρια για ποδοσφαιρικό θέμα. Κανένα κράτος δεν μπορεί να νομοθετήσει για το ποδόσφαιρο! Όποια ομάδα το κάνει, η FIFA του Ινφαντίνο δίνει αμέσως εντολή, για απειλή αποπομπής της Εθνικής ομάδας τους από το Μουντιάλ και τις ομάδες μας από τα ευρωπαϊκά κύπελλα! Και, φυσικά, στο τέλος, πάντα νικάει η FIFA. Γιατί, λέει, παραβιάστηκε το λεγόμενο «αυτοδιοίκητο» του ποδοσφαίρου. Κάπως έτσι, δηλαδή, θα γίνει κι όταν μας έρθει η παγκόσμια διακυβέρνηση; Δεν θα μπορούσε να προσφεύγουμε ούτε στα εθνικά μας δικαστήρια, γιατί θα απαγορεύεται; H απάντηση είναι «ναι σε όλα». Σε ό,τι πει η FIFA κι η UEFA, δηλαδή. Στο παρελθόν, αρκετοί υφυπουργοί Αθλητισμού, όπως ο Λιάνης, ο
Φλωρίδης, ο Ορφανός αποπειράθηκαν να συγκρουστούν με τη FIFA. Απέτυχαν παταγωδώς! Με όπλο τον αποκλεισμό των εθνικών μας ομάδων από τα Μουντιάλ και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, καθώς και την αποπομπή των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις, η FIFA και το παρακλάδι της η UEFA, βγαίνουν πάντα νικήτριες. Ουδεμία χώρα μπορεί να νομοθετήσει για το ποδόσφαιρο, εκτός κι αν πρόκειται για στημένα παιχνίδια. Σ’ αυτή την περίπτωση, η FIFA κι η UEFA στρέφονται
προς τα κυρίαρχα κράτη για την καταπολέμηση του φαινομένου. Μόνο εκεί επιτρέπουν κρατική εμπλοκή και πουθενά αλλού. Όλα τα άλλα θεωρούνται παραβίαση του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου.
Ξέρετε πώς αποκάλεσε πρόσφατα στο ραδιόφωνο ο πρώην υπουργός Αθλητισμού Γιώργος Φλωρίδης; «Μαφία κι εγκληματική οργάνωση». Όπως το ακούς…
Και η… «πολιτισμένη Ευρώπη, τι κάνει για την παγκόσμια διακυβέρνηση της FIFA;» Πιο αστεία ερώτηση δεν μπορεί να υπάρξει. Διότι δεν μπορεί να κάνει, είναι ανήμπορη. Επί
πρωθυπουργίας Σημίτη είχε τεθεί θέμα στην Σύνοδο αρχηγών κρατών στη Βιέννη, εκεί η FIFA κι η UEFA χαρακτηρίστηκαν εμπορικοί οργανισμοί, άρα έπρεπε να υπόκεινται σε ελέγχους, φορολογία κλπ. Αμ, δε! Κατά καιρούς η Ε.Ε. βάζει στο τραπέζι τέτοια θέματα, τα οποία αρχειοθετούνται μετά από μερικές ημέρες. Ουδείς τολμά να τα βάλει με την παγκόσμια διακυβέρνηση.
