Των Σπύρου Τρίψα-Κώστα Παππά
Οι τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με την επίτευξη της εκεχειρίας στη
Λωρίδα της Γάζας και την δεσποτική μορφή του Προέδρου Τραμπ να σφραγίζει τις εξελίξεις διαμορφώνουν ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο. Βασική μεταβολή πλέον στις διεθνείς σχέσεις μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ είναι ότι ο νέος Πρόεδρος με τις κινήσεις του φαίνεται να υποκαθιστά ουσιαστικά βασικές λειτουργίες του ΟΗΕ, ο οποίος μοιάζει πλέον ένας διακοσμητικός οργανισμός, κάτι που δεν παρέλειψε να καυτηριάσει ο Αμερικανός Πρόεδρος στην πρόσφατη ομιλία του στην έδρα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Για ποιόν λόγο ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας απέχουν πια από όλα τα σκληρά πολεμικά μέτωπα του πλανήτη, όπως η Γάζα και η Ουκρανία, είναι ένα μυστήριο που θα κληθεί να απαντήσει ο ιστορικός του μέλλοντος.
Ο Πρόεδρος Τραμπ εξελίσσεται πλέον σε κανονιστικός παράγοντας στον πλανήτη, όχι ότι δεν ήταν οι ΗΠΑ, αλλά πλέον έχει αναλάβει και μάλιστα χωρίς κάποιον επίσημο διεθνή θεσμικό μανδύα να δώσει λύσεις σε πολεμικές συγκρούσεις που μαστίζουν τον πλανήτη με την πειθώ και πιθανότατα με όλα εκείνα τα όπλα που έχουν στα χέρια τους οι ΗΠΑ να επιβάλλουν τα θέλω τους σε μια περιοχή. Για την Μέση Ανατολή αξίζει απλά να αναφέρουμε ότι υπάρχουν 3 οπτικές με τις οποίες μπορεί κάποιος να προσεγγίσει τις τελευταίες εξελίξεις . Η πρώτη είναι αυτό που φαίνεται, η προσπάθεια δηλαδή για καταλλαγή και ειρήνευση.
Η δεύτερη είναι η απουσία του ΟΗΕ από πολύ σημαντικά γεγονότα και η τρίτη τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή που δραστηριοποιούνται οι κολοσσοί της Exxon Mobil και της Chevron.
Μέσα σε αυτό το κλίμα που διαμορφώνεται πλέον με τον Τραμπ να λειτουργεί
σαν σερίφης σε όλες τις μεγάλες συγκρούσεις του πλανήτη και μιας και αναφερόμαστε στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, στην οποία ο Τραμπ φαίνεται να διαμορφώνει μια νέα γεωπολιτική ισορροπία, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πολύ κοντά βρίσκεται και η Κύπρος. Μπορεί οι τελευταίες προσπάθειας διαλόγου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ να μην έδωσαν
κανένα αποτέλεσμα , όπως αναμενόταν, όμως αυτό δεν αποκλείει το γεγονός να κινηθεί ο αμερικανικός παράγοντας και πιο συγκεκριμένα ο Πρόεδρος Τραμπ προς την ανάγκη άμεσης επίλυσης και του Κυπριακού στην προσπάθειά του να διαμορφώσει μια ευρύτερη ζώνη στην περιοχή, που δεν θα φέρνει κανένα πρόσκομμα στην επίτευξη όλων εκείνων των σχεδίων, που έχει η αμερικανική οικονομική διπλωματία στην περιοχή, με αιχμή του δόρατος τις μεγάλες εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων. Αλήθεια είμαστε προετοιμασμένοι για μια τέτοια αιφνίδια εξέλιξη; Τόσο η ελληνική ,όσο και η κυπριακή εξωτερική πολιτική εργάζονται πάνω σε ένα τέτοιο αιφνιδιαστικό σενάριο; Αν λοιπόν ο Πρόεδρος Τραμπ αποφασίσει να «καθαρίσει την μπουγάδα» και στο Κυπριακό με τον γρήγορο τρόπο που θέλει να λύνονται τα ζητήματα, πιστεύουμε ότι η αμερικανική διπλωματία θα κάνει δεκτή χωρίς πολύ συζήτηση την πάγια εθνική μας θέση για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πλήρη κυριαρχία του ομόσπονδου κράτους; Αν ζητήσει λοιπόν άμεσα μια τριμερή των εγγυητριών δυνάμεων Ελλάδας, Μεγάλης Βρετανίας και Τουρκίας και φέρει από το παράθυρο ένα νέο σχέδιο
Ανάν επιχειρώντας να εξαφανίσει τους πολιτικούς τριγμούς στην περιοχή, εφόσον αυτοί αποτελούν με κάποιο τρόπο εμπόδιο στα αμερικανικά συμφέροντα, ποια θα είναι η θέση μας; Γιατί σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι μια διαδικασία εξπρές δεν θα ικανοποιήσει παρά μέρος μόνο των θέσεων μας. Ταυτόχρονα το κυπριακό θα μπορούσε να αποτελέσει προπομπό των κινήσεων του στο ουκρανικό που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη σε συνεργασία με τον Πρόεδρο Πούτιν, άρα μια συνολική παρέμβασή του και σε ευρωπαϊκό έδαφος τη στιγμή που η ΕΕ κινείται μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Αν επικρατήσει μια τέτοια λογική με τον παραγκωνισμό της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών, όπως έγινε και με την Ουκρανία σε πρώτη φάση, πως σκεφτόμαστε να σταθούμε στις εξελίξεις ; Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση διακυβεύονται πάρα πολλά για τον ίδιο τον ελληνισμό και μια λύση εξπρές θα ήταν ίσως ιδανική για εκείνους που έχουν εισβάλλει στην Κύπρο και αποτελούν παράνομες κατοχικές δυνάμεις στο νησί. Οι γρήγορες λύσεις δεν συνιστούν λύση για όλους , παρά μόνο για εκείνους που παρανομούν, ώστε
να καταφέρουν σε μια γρήγορη ροπή των γεγονότων να νομιμοποιήσουν την παράνομη εισβολή τους. Ποια θα είναι τότε η θέση του ελληνισμού μπροστά σε μια τέτοια εξέλιξη; Θα μιλάμε για μια νέα τραγωδία της Κύπρου ; Όλα αυτά τα σενάρια δεν είναι κινδυνολογικές υποθέσεις , αλλά προειδοποιήσεις για όσους αγνοούν τον ταχύτατο τρόπο που κινείται πλέον η αμερικανική διπλωματία σε όλα τα επίπεδα. Η υπόθεση ότι δεν θα ασχοληθούν μαζί μας
σε τέτοιο βαθμό είναι έωλη και επικίνδυνη, τη στιγμή που μεταβάλλονται με ρυθμούς που προκαλούν ζάλη όσα γνωρίζαμε ότι λύνονταν με άλλο θεσμικό τρόπο και άλλες ταχύτητες. Η Γάζα είναι μια προειδοποίηση προς όλους όσους κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
