Πέμπτη, 1 Ιανουαρίου, 2026

Top 5 άρθρα

Σχετικά άρθρα

Τι σχεδιάζει το Βερολίνο σε πιθανό σενάριο σύγκρουσης του ΝΑΤΟ με ξένη δύναμη

Στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία στρατιωτικοί σχεδιαστές της Γερμανίας προειδοποιούν ότι οι πρόσφατες κυβερνοεπιθέσεις, τα σαμποτάζ και οι εκστρατείες παραπληροφόρησης θα μπορούσαν να είναι το πρώτο βήμα σε έναν νέο πόλεμο, σύμφωνα με ένα εμπιστευτικό κυβερνητικό έγγραφο που περιήλθε σε γνώση του Politico.

Η εκτίμηση αυτή παρουσιάζεται στο Επιχειρησιακό Σχέδιο για τη Γερμανία (OPLAN – Operation Plan Germany – Operation Deutschland), ένα σχέδιο για το πώς το Βερολίνο θα οργανώσει την άμυνα της γερμανικής επικράτειας σε μια μεγάλη σύγκρουση του ΝΑΤΟ.

Ο σχεδιασμός αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη μετατόπιση στη Γερμανία – η οποία έχει αναλάβει κεντρικό ρόλο στη διοικητική μέριμνα και τον σχεδιασμό ενίσχυσης για τη συμμαχία – καθώς η Ρωσία έχει γίνει ολοένα και πιο επιθετική απέναντι στις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ μετά την γενικευμένη εισβολή του Κρεμλίνου στην Ουκρανία πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια.

Το επίμαχο έγγραφο αναφέρει ότι τα υβριδικά μέτρα «μπορούν ουσιαστικά να χρησιμεύσουν για την προετοιμασία μιας στρατιωτικής αντιπαράθεσης». Αντί να αντιμετωπίζει τις κυβερνοεπιχειρήσεις ή τις εκστρατείες επιρροής απλώς ως παρασκηνιακή πίεση, το σχέδιο τις τοποθετεί στο επίκεντρο της λογικής της στρατιωτικής κλιμάκωσης.

Η υπόθεση έχει συγκεκριμένες συνέπειες για το πώς η Γερμανία σχεδιάζει τον ρόλο της σε μια μελλοντική σύγκρουση. Το έγγραφο παρουσιάζει τη Γερμανία ως επιχειρησιακή βάση και διάδρομο διέλευσης για τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ που θα δέχονταν πιέσεις νωρίς, ιδίως λόγω του ρόλου της ως κύριου κόμβου της συμμαχίας για τη μετακίνηση και τη διατήρηση δυνάμεων.

Το έγγραφο των 24 σελίδων χαρακτηρίζεται ως η λεγόμενη ελαφριά έκδοση του σχεδίου, το οποίο στοχεύει στον συντονισμό πολιτικών και στρατιωτικών φορέων για να καθορίσει τον ρόλο της Γερμανίας ως κόμβου διέλευσης για τις συμμαχικές δυνάμεις.

Σε ένα σενάριο σύγκρουσης, η Γερμανία θα γινόταν «προτεραιοποιημένος στόχος συμβατικών επιθέσεων με συστήματα όπλων μεγάλου βεληνεκούς» που στρέφονται τόσο κατά στρατιωτικών όσο και κατά πολιτικών υποδομών, αναφέρει το έγγραφο.

Το OPLAN καθορίζει ένα μοντέλο κλιμάκωσης πέντε φάσεων, που κυμαίνεται από την έγκαιρη ανίχνευση και αποτροπή απειλών έως την εθνική άμυνα, τη συλλογική άμυνα του ΝΑΤΟ και την ανάκαμψη μετά τη σύγκρουση. Το έγγραφο σημειώνει ότι η Γερμανία βρίσκεται επί του παρόντος στην πρώτη φάση, όπου επικεντρώνεται στη δημιουργία μιας κοινής εικόνας απειλών, στον συντονισμό σε ολόκληρη την κυβέρνηση και στην προετοιμασία μέτρων υλικοτεχνικής υποστήριξης και προστασίας.

Το σχέδιο αναθέτει επίσης έναν σημαντικά διευρυμένο ρόλο στις εγχώριες στρατιωτικές δυνάμεις. Οι μονάδες εσωτερικής ασφάλειας έχουν ως αποστολή την προστασία κρίσιμων υποδομών, την ασφάλεια των κινήσεων των στρατευμάτων σε όλη τη γερμανική επικράτεια και την υποστήριξη της διατήρησης των κρατικών λειτουργιών ενώ οι μάχιμες δυνάμεις αναπτύσσονται αλλού.

Οι πολιτικές δομές αντιμετωπίζονται ως απαραίτητες για την στρατιωτική επιτυχία, με τα δίκτυα μεταφορών, τον ενεργειακό εφοδιασμό, τις υπηρεσίες υγείας και τους ιδιώτες εργολάβους να αναφέρονται επανειλημμένα ως απαραίτητοι παράγοντες. Το έγγραφο αναφέρει ότι «πολυάριθμες εργασίες απαιτούν πολιτική υποστήριξη», χωρίς την οποία το σχέδιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί.