Οι επιστήμονες ίσως έλυσαν επιτέλους το μυστήριο με τους γιγάντιους κρατήρες που εκτοξεύουν χώμα και πάγο, στη δυτική Σιβηρία.
Αυτοί οι κρατήρες, γνωστοί ως γιγάντιοι κρατήρες εκπομπής αερίων (GEC), εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στις χερσονήσους Γιαμάλ και Γκιντάν της Δυτικής Σιβηρίας το 2012 και φτάνουν σε βάθος ακόμα και τα 54 μέτρα.
Για πάνω από μια δεκαετία, οι ερευνητές προσπαθούν να εξηγήσουν πώς προέκυψαν αυτές οι γιγάντιες τρύπες, με θεωρίες που κυμαίνονται από προσκρούσεις μετεωριτών έως εκρήξεις φυσικού αερίου.
Ωστόσο, μία νέα μελέτη προσφέρει μια πιο εμπεριστατωμένη εξήγηση για την δημιουργία των μυστηριωδών κρατήρων
. Σε αυτή έπαιξαν δύο παράγοντες που είναι μοναδικοί στις χερσονήσους Γιαμάλ και Γκιντάν – τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου τους και η επιταχυνόμενη θέρμανση λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Σύμφωνα με τη νέα θεωρία, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science of the Total Environment, αυτοί οι κρατήρες σχηματίζονται όταν αέριο και θερμότητα ανεβαίνουν από τα έγκατα της Γης.
Το αέριο ανεβαίνει και δημιουργεί πίεση, ενώ η θερμότητα λιώνει το μόνιμα παγωμένο έδαφος, προκαλώντας μια εκρηκτική κατάρρευση της «οροφής» και δημιουργώντας μια μεγάλη τρύπα.
«Οι GEC έχουν παρατηρηθεί μέχρι στιγμής μόνο στις χερσονήσους Γιαμάλ και Γκιντάν, γεγονός που υποδηλώνει ότι ορισμένες ιδιαιτερότητες σε αυτήν την περιοχή μπορούν να πυροδοτήσουν τον σχηματισμό μόνο εδώ, και όχι αλλού στην τεράστια αρκτική ζώνη του μόνιμα παγωμένου εδάφους», ανέφεραν οι ερευνητές.
