Του Βασίλη Σπυρόπουλου
Μόνη και αντιμέτωπη με πολλά προβλήματα σε πολλά επίπεδα μοιάζει να έχει αφεθεί η Ευρώπη, ιδίως μετά την συνάντηση στην Αλάσκα, ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τα προβλήματα με τα οποία καλείται να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο και να βρει λύσεις η Γηραιά Ήπειρος έχουν συσσωρευθεί εδώ και πολλά χρόνια. Τώρα, όμως, φαίνεται ότι «σκάει το ηφαίστειο» και κανείς δεν γνωρίζει ποιες θα είναι οι επιπτώσεις όχι μόνο στις παραδοσιακά μεγάλες δυνάμεις, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, αλλά και σε μικρότερες χώρες, όπως η Ελλάδα.
Τα μαντάτα δεν είναι καθόλου καλά και γι’ αυτό φέρουν μεγάλη ευθύνη οι ευρωπαίοι ηγέτες, που αποδεικνύονται στην πράξη μικροί και ανούσιοι ηγετίσκοι. Τόσο στο πλαίσιο της Ε.Ε., όσο και στις πολιτικές που ο καθένας ασκεί στην χώρα του, το αποτύπωμα που αφήνουν είναι πολύ αδύναμο. Δεν έχουν αντιληφθεί τον τεκτονικό σεισμό που προκάλεσε παγκοσμίως σε γεωπολιτικό επίπεδο η συνάντηση Τραμπ- Πούτιν στην Αλάσκα. Την ίδια στιγμή, μένουν πίσω και στις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις, αφού τα προβλήματα στην Γερμανία και τη Γαλλία, τις ατμομηχανές της Ευρώπης, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για ανάληψη πρωτοβουλιών που θα μπορούσαν να αλλάξουν το κλίμα. Ύφεση, οικονομική κατάρρευση, και στο βάθος ΔΝΤ, φαντάζουν ως πιθανά σενάρια, με τα νερά να είναι αχαρτογράφητα μέχρι στιγμής.
Ο οικονομικός μαρασμός της Ευρώπης είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο. Το αναγνωρίζουν αυτό οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι, όπως και υπόλοιποι σημαντικοί παίκτες της παγκόσμιας σκακιέρας, δηλαδή οι Κινέζοι και οι Ινδοί. Οι ισορροπίες στο παιχνίδι έχουν αλλάξει και οι Ευρωπαίοι κωφεύουν, βάζοντας το κεφάλι τους μέσα στην άμμο, μπροστά στις εξελίξεις που θα καθορίσουν το παγκόσμιο γίγνεσθαι για τις επόμενες πολλές δεκαετίες. Η Ελλάδα ποια πλευρά της ιστορίας θα επιλέξει;
