Του Κώστα Παππά
“Στην πολιτική υπάρχουν ορισμένα πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και άλλα που λέγονται και δεν γίνονται», έλεγε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Στην εποχή που γίνονται πολλά και δεν λέγονται πέφτουμε τάχα από έκπληξη σε έκπληξη όταν βλέπουμε το ένα σκάνδαλο να περνάει μπροστά μας διαδεχόμενο το άλλο ,με ασύλληπτη ταχύτητα. Η αλήθεια είναι οτι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα μας έχει συνηθίσει να μην μαθαίνουμε τίποτα από εκείνα τα σκοτεινά που μια χαρά γίνονται και δεν λέγονται και όταν αποκαλυφθούν με έναν μαγικό τρόπο κανείς δεν γνωρίζει τίποτα γι αυτά. Όλα συμβαίνουν με κάποιον ακαθόριστο και αδιόρατο τρόπο και το πολύ πολύ αρκεί μια παραίτηση ή η απομάκρυνση υπουργών ή άλλων κυβερνητικών στελεχών , αρκεί η ανάληψη μιας αόριστης πολιτικής ευθύνης για να τελειώσει πολιτικά ένα θέμα. Για το ποινικό κομμάτι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά όλοι έχουμε μάτια και βλέπουμε πως λειτουργεί το πλυντήριο του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Πάμε τώρα στην ουσία του σκανδάλου που απασχολεί τους πάντες στην σημερινή συγκυρία. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μια ιστορία σίγουρα διαχρονική , είναι μια ιστορία που καταδεικνύει την ομερτά ενός ολόκληρου συστήματος. Οι διάλογοι και οι επιστολές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και αγγίζουν κυβερνητικά στελέχη , γενικούς γραμματείς, κομματάρχες, αγροτροσυνδικαλιστές, ημετέρους, κολλητούς, κουμπάρους, δημόσιους λειτουργούς είναι η απόλυτη απόδειξη ενός κράτους λάφυρου.
Σε όλα τα σκάνδαλα που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια είτε μιλάμε για τα Τέμπη , είτε για τις υποκλοπές , είτε τώρα για το μέγα-σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ μία είναι η μόνιμη επωδός οτι ο Πρωθυπουργός δεν γνώριζε τίποτα. Δεν γνώριζε τίποτα γιατί άλλοτε υπηρεσιακοί παράγοντες του λέγανε ψέματα, είτε γιατί δεν έφθαναν ποτέ τα νέα σε αυτόν, αλλά πάντα κάποιος ή κάποιοι από το πολύ στενό του περιβάλλον μάλλον λειτουργούσαν ως κυματοθραύστες για να μην τον ενοχλήσουν; Για να μην τον ταράξουν ; Για να τον αφήσουν να ασχοληθεί με τα πιο σημαντικά;
Αλήθεια αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε πιθανότατα στην Ελλάδα ο Πρωθυπουργός είναι το απόλυτο θύμα μιας θεωρίας συνομωσίας στενών συνεργατών του , αλλά αν συμβαίνει αυτό γιατί δεν τους καταγγέλλει ; Μήπως γιατί τελικά δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά και ο κ. Μητσοτάκης ήταν ενημερωμένος για όλα; Αν όμως αποδεχθεί και αποδειχθεί κάτι τέτοιο τότε θα πρέπει να αναλάβει και αυτός την πολιτική του ευθύνη και να παραιτηθεί. Αλλά όχι στην Ελλάδα η πολιτική ευθύνη φθάνει το πολύ μέχρι κάποιον Υπουργό , ο Πρωθυπουργός διαχρονικά είναι ένα πρόσωπο που δεν ευθύνεται για κάτι , είναι ένα πρόσωπο που καρπώνεται κάθε θετικό και απέχει από κάθε αρνητική εξέλιξη ή ανάμειξη στενών συνεργατών του σε οτιδήποτε δυσώδες μπορεί αυτοί να συμμετέχουν ή να συγκαλύπτουν. Ο ελέω Θεού Βυζαντινός Αυτοκράτορας αναβιώνει στην Ελλάδα ως Ελέω Θεού Πρωθυπουργός , όχι σε ένα απολυταρχικό σύστημα αλλά σε μια δημοκρατία.
Στην ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ αποκαλύφθηκε μόλις χθες οτι ο πρώην Πρόεδρος του Οργανισμού Βαγγέλης Σημανδράκος σε επιστολή του προς την Ευρωπαία Εισαγγελέα ανέφερε τα εξής:
«Σας προωθώ το email που στάλθηκε στις 4/11/23 μαζί με το συνημμένο ενημερωτικό καθώς και ένα δεύτερο ενημερωτικό στις 8/12/23 προς τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ – Δ/τη του Γραφείου ΠΘ κ. Γιάννη Μπρατάκο προκειμένου να τον ενημερώσω για την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στον ΟΠΕΚΕΠΕ εξαιτίας ατεκμηρίωτων δηλώσεων του τότε Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αυγενάκη μετά την πληρωμή της προκαταβολής των άμεσων ενισχύσεων τον Οκτώβριο του 2023.
Στην πληρωμή αυτή δεν καταβλήθηκαν ενισχύσεις σε 9.309 ΑΦΜ διότι δεν πληρούσαν τα κριτήρια επιλεξιμότητας, εκ των οποίων τα 5.586 (63%) προέρχονταν από τις 4 περιφερειακές ενότητες Λασιθίου, Ηρακλείου, Ρεθύμνου και Χανίων». Και συνεχίζει: «Αποτέλεσμα του πρώτου ενημερωτικού (στις 4/11/23) ήταν μία σύσκεψη που ακολούθησε με τους κ. Μπρατάκο, κ. Παπασταύρου και κ. Βορίδη.
Στη σύσκεψη αυτή και μετά την αναλυτική ενημέρωση που τους παρείχα για όλα τα θέματα που απασχολούσαν εκείνη την περίοδο, κατανόησαν την επιλογή μου να μην παραιτηθώ και να συνεχίσω να είμαι Πρόεδρος. Σε μετέπειτα σύσκεψη στις 28/12/23 και αφού είχαν ολοκληρωθεί με επιτυχία οι προγραμματισμένες πληρωμές, τα ίδια πρόσωπα (κ. Μπρατάκος, κ. Παπασταύρου και κ. Βορίδης) ζήτησαν την παραίτησή μου».
Όχι ένας λοιπόν αλλά 3 άμεσοι συνεργάτες του κυρίου Μητσοτάκη όχι μόνο ενημερώθηκαν για την κατάσταση στον ΟΠΕΚΕΠΕ και γραπτά και προφορικά , αλλά ο Πρωθυπουργός μάλλον δεν έμαθε τίποτα για την ενημέρωση αυτή. Πόσο εύκολο είναι αλήθεια να πιστέψει κάποιος κάτι τέτοιο;
Κάποτε γράφτηκε για τον μακαρίτη Κώστα Σημίτη στην κριτική που του ασκούσαν ότι ήταν “ο Πρωθυπουργός που έβλεπε τις μίζες να περνούν”. Αν κάποιος αναγνωρίζει μια πολιτική εγγύτητα και συγγένεια στα τότε χρόνια διακυβέρνησης της χώρας με τον σημερινό τρόπο διακυβέρνησης θα ήταν υπερβολικός;
Δυστυχώς στην εποχή μας από την πολιτική λείπουν πολλά πράγματα και λείπει κυρίως η λεβεντιά του πρώτου ενικού. Πρόσφατα ο κ. Μητσοτάκης σε ανάρτησή του για τον ΟΠΕΚΕΠΕ έγραψε ” Ας είμαστε ειλικρινείς. Αποτύχαμε”. Μακάρι αυτό το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο να είχε τις ρίζες του στο “Εμείς” του Στρατηγού Μακρυγιάννη και στα καλά και στα δύσκολα. Μόνο που σε αυτή την συγκυρία έχουμε ανάγκη από την προσωπική αυτοκριτική αποτυπωμένη σε πρώτο πρόσωπο. Γενιές και γενιές στην Ελλάδα γέρασαν και δεν την άκουσαν ποτέ. Δυστυχώς άλλες τόσες θα περάσουν χωρίς να ακούσουν έναν Έλληνα Πρωθυπουργό να δείχνει την πολιτική παρρησία που πρέπει να ενυπάρχει και να συνυπάρχει με την έννοια δημοκρατία. Από αυτό πάσχουμε πιο πολύ. Από την ανάληψη της ευθύνης του πρώτου, του μπροστάρη. Το δεν ξέρω /δεν απαντώ καταγράφεται ως επιλογή μόνο στις δημοσκοπήσεις όχι στην ασκούμενη πολιτική.
