Του Σάββα Παυλίδη
”Πονοκέφαλος” φαίνεται πως επικρατεί στο χώρο της κεντροαριστεράς, καθώς σειρά στελεχών του ευρύτερου προοδευτικού χώρου επιχειρούν να αναδιατάξουν το σκηνικό, μπροστά στον κίνδυνο πολιτικής περιθωριοποίησης. Τα διαρκώς επιδεινούμενα δημοσκοπικά ευρήματα, σε συνδυασμό με την εμφανή αδυναμία διατύπωσης συνεκτικού αφηγήματος από τα υφιστάμενα κόμματα του χώρου, έχουν σημάνει συναγερμό.
Η ανησυχία δεν περιορίζεται απλώς στη μείωση της εκλογικής επιρροής, αλλά επεκτείνεται σε βαθύτερα ερωτήματα πολιτικής ταυτότητας και κοινωνικής απήχησης. Τα ήδη υπάρχοντα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικά μοιάζουν να έχουν «κάνει τον κύκλο τους» σε μια εποχή όπου οι πολιτικές ταμπέλες έχουν χάσει τη δυναμική που διέθεταν στο παρελθόν.
Οι κινήσεις για την «επανεκκίνηση» του χώρου ποικίλουν: από προτάσεις για νέες πολιτικές πλατφόρμες, μέχρι απόπειρες συνεννόησης παλαιών και νέων στελεχών σε ένα ενιαίο προοδευτικό μέτωπο. Ωστόσο, το έλλειμμα εμπιστοσύνης, οι παλιές αντιπαλότητες και η απουσία φρέσκου πολιτικού λόγου δυσκολεύουν το εγχείρημα. Την ίδια στιγμή, η Νέα Δημοκρατία παραμένει κυρίαρχη, έχοντας ενσωματώσει κομμάτι της λεγόμενης «μετριοπαθούς Κεντροαριστεράς».
Ο ρόλος της Λούκας Κατσέλη
Την ανάγκη για μια ευρεία συσπείρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων επανέλαβε η πρώην Υπουργός Λούκα Κατσέλη, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα, με φόντο την πτωτική πορεία της Κεντροαριστεράς τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Η ίδια φαίνεται να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε διεργασίες και άτυπες συναντήσεις στελεχών του προοδευτικού χώρου, με φόντο τη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής πρωτοβουλίας.
«Το ζητούμενο είναι να υπάρξει μια ισχυρή, αποτελεσματική και προοδευτική κυβέρνηση αλλά και μια ισχυρή αντιπολίτευση», τόνισε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας πως το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Κεντροαριστερά, αλλά αγγίζει και την Κεντροδεξιά. «Αυτό που λείπει, κατά τη γνώμη μου, είναι ένας εθνικός οδικός χάρτης για το πού θέλουμε να πάει η χώρα τα επόμενα δέκα χρόνια», ανέφερε, υπογραμμίζοντας εκ νέου την ανάγκη για έναν ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό διάλογο.
Η κυρία Κατσέλη δεν έκρυψε την πρόθεσή της να συμβάλει ενεργά σε αυτή τη διαδικασία, λέγοντας: «Αισθάνομαι, ως πολίτης αυτής της χώρας, την ευθύνη να συνεισφέρω – όπως και ο καθένας μας – σε μια νέα εθνική στρατηγική».
Ερωτηθείσα για το ενδεχόμενο συμμετοχής του Αλέξη Τσίπρα στη νέα αυτή προσπάθεια, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο, αποφεύγοντας ωστόσο να κατονομάσει συγκεκριμένα πρόσωπα: «Θα μπορούσε να είναι [ο Τσίπρας], αλλά θα μπορούσε να είναι και οποιοσδήποτε άλλος. Ο Γεράσιμος Αρσένης έλεγε κάτι πολύ σοφό: “Κάθε εποχή και οι συνθήκες γεννούν τον αρχηγό τους”».
Η ίδια κατέληξε λέγοντας: «Ας κάνουμε τη δουλειά μας, ας δημιουργηθεί ένας ευρύτερος διάλογος – προγραμματικός και πολιτικός – και όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, θα αναδειχθεί και ο ηγέτης που θα εκφράσει αυτή την προσπάθεια. Αν το θελήσει, ο Τσίπρας μπορεί ασφαλώς να συμμετάσχει».
Σε στάση αναμονής ο Τσίπρας
Προ ολίγων εβδομάδων το ρεπορτάζ κατέγραφε πως ο Αλέξης Τσίπρας έλαβε την απόφαση να βάλει τέλος στην πολιτική του απομόνωση και να επανέλθει δριμύτερος στα δρώμενα, ιδρύοντας νέο φορέα στον χώρο της κεντροαριστεράς. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η σχετική πληροφορία έβγαινε προς τα έξω, ωστόσο όπως και στο παρελθόν, έτσι και τώρα κάτι δείχνει να τον κρατά πίσω και να αναβάλει τον σχεδιασμό του.
Αυτό μοιάζει να οφείλεται στο γεγονός πως μετά λύπης του διαπιστώνει πως η απήχηση του στο ευρύ κοινό είναι αρκετά περιορισμένη. Αδυνατεί μάλιστα σύμφωνα με μετρήσεις να βρει θιασώτες και στον σκληρό πυρήνα της αριστεράς ο οποίος συνεχίζει να διαθέτει για τον ίδιο αρκετά ”καχύποπτη” άποψη.
Όπως έχουμε ξανατονίσει, η επιστροφή Τσίπρα στα δρώμενα δεν θα γίνει με ένα κόμμα που απλά θα δώσει μάχη να μπει στη Βουλή. Δεν επιδιώκει αυτό ο πρώην πρωθυπουργός. Ωστόσο επί του παρόντος το εκλογικό κοινό αδυνατεί να του παρέχει μία πολιτική παράταξη ευρείας αποδοχής, με αποτέλεσμα τα όποια σενάρια τον ήθελαν να ιδρύει κόμμα, να μπαίνουν στο συρτάρι.
